Lip Forensics - Apophenia

Οι Lip Forensics έχουν γράψει αρκετά χιλιόμετρα στην εγχώρια εναλλακτική σκηνή τα τελευταία χρόνια, τόσο σαν σχήμα, όσο και ατομικά ο Zade και ο Ekelon, που τους απαρτίζουν. Ένα σχήμα με σαφέστατα ηλεκτρονικό ήχο, αλλά που είναι αρκετά ανυχτόμυαλοι, ώστε να μην απευθύνονται μόνο σε αυτούς που ακούν αποκλειστικά ηλεκτρονική μουσική. Απευθύνονται σε όποιν θέλει να έχει έναν τόνο φρεσκάδας στα ακούσματά του και ταυτόχρονα αυτά να έχουν έντονη τη groovy διάθεση. Ο δίσκος ονομάζεται ''Apophenia'' και αποτυπώνει όλα αυτά που μας έχουν παρουσιάσει στις live εμφανίσεις τους τα τελευταία χρόνια. Τα beats τους εμπνέονται έντονα από τη Γαλλική ηλεκτρονική σκηνή, ενώ δεν είναι λίγες οι στιγμές που μπλέκουν beats με κιθάρες ή αλλιώς συνδυάζουν τη χορευτική διάθεση των clubbers με το σκυθρωπό πρόσωπο του new wave. Στον δίσκο υπάρχουν αρκετές guest συμμετοχές, φέρνοντας ο καθένας την αύρα της δικής του πορείας και εντάσσοντάς την στο σύμπαν των Lip Forensics. 

Ο δίσκος ξεκινά με το ''''Halt And Catch Fire'', ένα καθαρόαιμο dance anthem με έντονη την επιρροή από Daft Punk. Ο Sad Disco συμμετέχει στο ''Cynical'', όπου μας γυρνούν στο δεύτερο μισό των ''00s, θυμίζοντας μπάντες σαν τους Klaxons και τους Rapture και την προσπάθειά τους να βρουν τη χρυσή τομή ανάμεσα στο εναλλακτικό rock και την club ευδαιμονία. Στο ''Unrest (Rise Up)'' συμμετέχει η Sughahspank με ξεκάθαρα funky διάθεση και εμπνέονται από τις εξεγέρσεις αστικού τοπίου της σύγχρονης εποχής, δημιουργώντας το soundtrack για τις επερχόμενες. Ο Grey Skies είναι ένας δημιουργός με μεγάλη διάδρομη στην εγχώρια εναλλακτική σκηνή, που πάντοτε εδιαφέρονταν και για την ηλεκτρονική μουσική. Εδώ συμμετέχει στα ''No Symmetry'' και ''Descending Into Madness'', φέρνοντας έντονα αναμνήσεις από new wave και shoegaze αντίστοιχα. Το ''Different'' ντύνεται με τη φωνή της Irene Skylakaki και δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο από μία ατμοσφαιρική στιγμή με πρωταγωνίστρια τη φωνή της. Έντονο είναι το άρωμα της Γαλλικής electro στο ''Rorschach'' και στο ''Pareidolia'' πειραματίζονται στο πλαίσο της ατμοσφαιρικής ηλεκτρονικής μουσικής. Για το τέλος έχουν κρατήσει το ''Strange Me'', ένα κομμάτι που με το κατάλληλο remix δικαιούται καριέρα στα απανταχού dancefloors. Το ''Apophenia'' συνδυάζει διάφορες πλευρές της ηλεκτρονικής μουσικής και δεν διστάζει να κινηθεί και οριακά εκτός αυτής.