Mazoha - Ας Τους Σκοτώσουμε Όλους Και Μετανιώνουμε Ύστερα

Ο Δημήτρης Πολιούδης επιστρέφει με νέο Mazoha album. ''Ας Τους Σκοτώσουμε Όλους Και Μετανιώνουμε Ύστερα'' ο τίτλος του και αποτελεί το πιο φιλόδοξο δίσκο του μέχρι σήμερα. Ένας δίσκος που αποτελείται από δεκαεπτά κομμάτια, που καταγράφουν, μέσα από τη ματιά του, τη σύγχρονη πραγματικότητα. Μία εποχή που τα πάντα αλλάζουν με τεράστια ταχύτητα, αφήνοντας μετέωρες την ουσιαστική ανθρώπινη επαφή. Ο Mazoha μιλάει σταθερά για πράγματα που τον έχουν απασχολήσει και στο παρελθόν. Ασχολείται με τον τοξικό ανδρισμό, την μη αποδοχή της διαφορετικότητας, τη μοναξιά και τις ερωτικές σχέσεις. Ο λόγος του άλλοτε καυστικός, άλλοτε περιγραφικός, αλλά πάντοτε περικλύεται το ιδιαίτερο χιούμορ του. Ένας λόγος που βρίσκει μεγάλη απήχηση σε μία νέα γενιά μουσικόφιλων, που νιώθουν να έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους για πολλά πράγματα που τους περιβάλουν. Μία γενιά που συνοστίζεται στα live του και ξέρει απέξω κάθε στίχο. Μουσικά ο Mazoha εμπνέεται από την indie pop, το synth punk αλλά δεν διστάζει και να ραπάρει όπου χρειάζεται. Στο νέο δίσκο υπάρχουν και δύο σημαντικές συνεργασίες, με τη Nalyssa Green και τον Θωμά Στρατάκη των Green Was Greener, να προσθέτουν τις δικές τους ξεχωριστές πινελιές στα κομμάτια που συμμετέχουν.

Ο δίσκος ξεκινά με τα δυναμικά synth punk, ''Αρρενοτίποτα'' και το ''Το Τέλος Μιας Σχέσης'', όπου στο πρώτο καυτηριάζει τη λανθασμένη εντύπωση που έχουν αρκετοί γύρω μας για τον ανδρισμό, ενώ στο δεύτερο περιγράφει μία ερωτική σχέση που κατέληξε σε αδιέξοδο. Ο Θωμάς Στρατάκης συμμετέχει στα ''Μελλοντικέ Μου Εαυτέ'' και ''Τι Θα Γίνει'', με τον ήχο να είναι indie rock και τις κιθάρες να έχουν τον πρώτο ρόλο. Στο ''Όρια'' κινείται κοντά στο ύφος των Diiv, ενώ ο ''Θάνατος'' είναι ένα μανιφέστο αποδόμησης της σύγχρονης κοινωνίας, ντυμένο με μπόλικο αυτοσαρκασμό. Η συμμετοχή της Nalyssa Green στο ''Αποσμητικό'' δίνει τα extra credits για να γίνει το συγκεκριμένο κομμάτι το indie hit αυτού του καλοκαιριού, ενώ το ''Αρλέτα'' είναι από τα πιο νοσταλγικά κομμάτια που έχει κυκλοφορήσει. Κομμάτια σαν το ''Γατάθλιψη'' και ''Κάψτε Την Πόλη'' αποτυπώνουν μία οργή που σιγοβράζει σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας και ψάχνει τρόπο να εκτονωθεί και το ''Γένος Θυληκό'' πορώνει από την πρώτη ακρόαση. Οι punk καταβολές φαίνονται ξεκάθαρα στο ''Νεολέρα'' και το ''24/7'' βρίσκεται στη dreamy πλευρά του shoegaze. Τα κλειστοφοβικά beats κυριαρχούν στο ''Λίγη Ζωή Ακόμα'', ενώ το ''Και Αν Ο Κόσμος'' είναι χαρακτηρίστικό δείγμα idie pop. Το ''Ανώδυνο'' συνδυάζει τη μελαγχολία στους στιχους με ανεβαστικά synths και ο δίσκος κλείνει με το ''Mike Tyson'' να αποπνέει έναν αέρας αισιοδοξίας και λύτρωσης. Στο ''Ας Τους Σκοτώσουμε Όλους Και Μετανιώνουμε Ύστερα'' περιέχει διαφορετικές πτυχές της δημιουργικότητας του Δημήτρη Πολιούδη, στήνοντας ένα απόλυτα συνεκτικό αποτέλεσμα. Μία εναλλακτική ματιά στη σύγχρονη κοινωνία, όπου αναδεικνύει θέματα που  η κυρίαρχη τάξη έχει επιμελώς τοποθετήσει κάτω από το χαλάκι. Η στιχουργική του αμεσότητα ντύνεται με σύγχρονους ήχους, παραδίδοντάς μας έναν δίσκο τελείως εθιστικό.