Ty Segall - Hello, Hi

Όντας συνεπής στα ετήσια δισκογραφικά ραντεβού του, ο Ty Segall κυκλοφορεί το ''Hello, Hi'' για το 2022. Ένας δίσκος αρκετά διαφορετικός από ότι μας έχει συνηθίσει ο πολυπράγμων Καλιφορνέζος μουσικός. Ένας δίσκος κατά βάση ακουστικός που συνδυάζει την κλασσική αμερικάνική τραγουδοποιά με στοιχεία rock 'n' roll. Ένας δίσκος που δίνει βάρος στο συναίσθημα και αφήνει στην άκρη τις φασαριόζικες κιθάρες. Η αλήθεια είναι ότι κατά κάποιο τρόπο περιμέναμε ότι ο Ty Segall θα κυκλοφορούσε έναν τέτοιον δίσκο και πλέον τον έχουμε στα χέρια μας. Το ''Hello, Hi'' είναι ένας εντελώς διαφορετικός δίσκος σε σχέση με τον προκάτοχό του, το ''Harmonizer'' (2021). Εκεί ο Segall είχε εστιάσει στην πιο heavy πλευρά της συνθετικής του φλέβας, ενώ τώρα εμπνέεται από χαλαρές και φολκίζοντες μελωδίες. Εδώ τα συναυλιακά hits λάμπουν δια της απουσίας τους και ο δίσκος ενδείκνυται για κατά μόνας ακροάσεις. Ένας δίσκος σαφέστατα εσωστρεφής και σε σημεία εκπέμπει στοιχεία απόγνωσης.

Η διαφορετική ηχητική προσέγγιση του Ty Segall γίνεται εμφανής από το εναρκτήριο ''Good Morning'', όπου ακούγεται σαν μία υποθετική συνεργασία του Nick Drake με τον Brian Wilson. Στο ''Cement'' μας τριπάρει με τη ψυχεδελίζουσα folk του και στο ''Over'' οι ακουστικές κιθάρες δημιουργούν μία υποβλητική ατμόσφαιρα. Το ομώνυμο κομμάτι είναι το μοναδικό που θυμίζει στο ακέραιο το φαζαρισμένο rock 'n' roll παρελθόν του Ty Segall, ενώ το ''Looking At You'' ακούγεται σαν να διασκευάζει ακουστικά κάποιο δικό του κομμάτι. Στα ''Don't Lie'' και ''Blue'' πρωταγωνιστούν γλυκόπικρες μελωδίες που χτυπάνε κατευθείαν στη καρδιά και τα δύο μέρη του ''Saturday'' θυμίζουν την απόγνωση που δημιουργούν οι ξερές και αφαιρετικές κιθάρες στις ηχογραφήσεις του Nick Drake. Για το τέλος έχει κρατήσει το αισθητά πιο φωτεινό ''Distraction''. Ο Ty Segall με το ''Hello, Hi'' δοκίμασε τις δυνάμεις του σε ακουστικές φόρμες και βγήκε νικητής, αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά τη συνθετική και ενορχηστρωτική του δεινότητα. Εξάλλου αντιμετωπίζει τη folk με το θράσος που του παρέχει το rock 'n' roll. Ένας εν γένει σκοτεινός δίσκος που παραπέμπει στην εποχή της απομόνωσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας.