Bobby Gillespie / Jehnny Beth - Utopian Ashes

Το ''Utopian Ashes'' είναι το προϊόν της μίας απρόσμενης συνεργασίας δύο τραγουδιστών. Του Bobbie Gillespie των Primal Scream και της Jehnny Beth των Savages. Δύο τραγουδιστές που τα συγκροτήματά τους εκπροσωπούν δύο διαφορετικές γενιές του ανεξάρτητου rock. Για τους Primal Scream φεν χρειάζεται να πούμε πολλά πράγματα. Στα '90ς, με το οριακό ''Screamadelica'', βρήκαν τη χρυσή τομή αμάμεσα στα εκστατικά beats και τα κατσούφικα indie riffs κερδίζοντας επάξια μία θέση στο πάνθεον του rock 'n' roll. Δίσκοι σαν ''XTRMNTR'' και το ''Vanishing Point'' έδειξαν μία μπάντα που εξερευνά συνέχεια τον ήχο τους και δικαίως οι Primal Scream θεωρούνται από τις επιδραστικότερες μπάντες της γενιάς τους. Τα τελευταία χρόνια οι κυκλοφορίες τους είναι λιγοστές και σίγουρα κατώτερες σε σχέση με την εποχή της ακμής τους. Οι Savages έχουν κυκλοφορήσει δύο δίασκους, post punk κατεύθυνσης και εντάσσονται στα συγκροτήματα που ευθύνονται για τη νέα έκρηξη του είδους που παρατηρείται στο Νησί. Η χαρακτηριστική φωνή της Jehhny Beth με την έντονη συναισθηματικότητα, είναι από τα μεγάλα ατού της μπάντας. Το λογικό αποτέλεσμα της συνεργασίας θα ήταν ένας δίσκος που θα κινούνταν μεταξύ του groovy rock 'n' roll και του post punk. Gillespie και Beth όμας μας διαψεύδουν κραυγαλέα με το ''Utopian Ashes''. Ο δίσκος είναι γεμάτος με μελωδικές μπαλάντες χωρισμού και ηχητικά μας θυμίζουν Richard Hawley, Lee Hazlewood, '60s pop και όλα αυτά γαρνιρισμένα με country και soul πινελιές. Η retro αισθητική προσαρμόζεται στο σήμερα και οι Gillespie / Beth μας δίνουν έναν δίσκο που εύκολα κολλάς μαζί του.

Ο δίσκος ξεκινά δυναμικά με τα disco beats να ντύνουν το ''Chase It Down'' και το ντουέτο να έχει ένα single ου προσφέρεται για άπλετο ραδιοφωνικό airplay. Μία ρομαντική απόγνωση κυριαρχεί στο ''English Town'' και οι Gillespie και Beth μπαίνουν στους ρόλους του Hazlewood και της Nancy Sinatra αντίστοιχα. Το ''Remember We Were Lovers'' θα μπορούσε να είναι μία από τις κορυφαίες στιγμές του ''Riot City Blues'' των Primal Scream και στο ''Your Heart Will Always Be Broken'' τα νεοκυματικά φωνητικά της Beth δένουν υπέροχα με τα country πλήκτρα. Στο ''Stones Of Silence'' οι διφωνίες τους θυμίζουν τις αντίστοιχες των Beautiful South και στο ''You Don't Know What Love Is'' θρηνούν το τέλος μίας σχέσης που κάποτε υπήρξε πολύ δυνατή. To ''You Can Me Trust Me Now'' είναι το δικό τους ''Interlude'' (Morrissey-Siouxsie) και το ''Living A Lie'' είναι ένα διαχρονικό pop κομμάτι. Για ττο τέλος έχουν κρατήσει την ακουστική νωχελικότητα του ''Suck In Reverie'' και να μας αποχαιρετούν με μία αχτίδα αισιοδοξίας.

Η σύμπραξη δύο γενιών ανεξάρτητων rockers είναι επικοδομητική και μάλιστα έξω από τα στεγανά που θα περιμέναμε. Ο Gillespie αναζωογονείται από τη νεανικότητα της Beth και μας δίνει ότι πιο ενδιαφέρον έχουμε ακούσει από αυτόν τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα η Beth μας δείχνει αυτό που όλοι υποψιαζόμασταν για αυτήν. Είναι μία από τις σπουδαιότερες Βρετανές ερμηνεύτριες των τελευταίων χρόνων και σίγουρα δεν θα περιχαρακώσει το ταλέντο της σε ένα συγκεκριμένο είδος. Το ''Utopian Ashes'' θα είναι κομβικό και για τους δύο. Τόσο για τον βετεράνο Gillespie, όσο και για την ανερχόμενη Beth. Πάνω από όλα, όμως, είναι γοητευτικό για εμάς που θα έρθουμε σε επαφή μαζί του.