ION - North Wind

ION ονομάζεται το pet project του πολυγραφότατου Γιάννη Παπαϊωάννου (ενδεχομένως να τον γνωρίζετε και από την εξαιρετική δουλειά του στο industrial outfit ονόματι “Mechanimal”), πριν από κάποιες μέρες κυκλοφόρησε τον 7ο δίσκο του με τίτλο “North Wind”. Έχουμε να κάνουμε με περίπτωση δίσκου που ήδη από τον τίτλο δεν αφήνει χώρο για παρερμηνείες – ο παγωμένος Βορράς και οι ακόμα πιο παγωμένοι ανέμοι του εμφυσούν ουσία και έμπνευση στο παρόν δημιούργημα.

Ο ίδιος ο συνθέτης εμπνέεται από τα ερημικά παγωμένα τοπία της Βόρειας Σουηδίας και την έλλειψη φυσικού φωτός (για μεγάλα διαστήματα), ηχογραφόντας φυσικούς ήχους, χρησιμοποιόντας τους ως πάτημα για την κατασκευή ενός ambient ηχητικού γλυπτού που θέλει να μας μεταδώσει την ευρύτερη διάθεση της συγκεκριμένης τοποθεσίας. Θα λέγαμε ότι ο δίσκος αποτελεί ένα concept album, από αυτά που δεν έχουν στίχο, θέλοντας να περάσουν μια συνολική διάθεση παρά να διηγηθούν ρητά μια συγκεκριμένη ιστορία. Ηλεκτρονικές παρεμβάσεις κυριαρχούν στον χώρο, πειράζοντας οτιδήποτε έχει προέλθει από τη φύση, αποφεύγουν δε drone δηθενισμούς, αφήνοντας την εκάστοτε σύνθεση να υποκύψει σε ένα συνειδησιακό ρεύμα και ως εκ τούτου να λάβει σχεδόν αυτόματα σάρκα και οστά σαν ένα αυτούσιο track.

Κάνοντας μια εγκυκλοπαιδική αναδρομή στην ιστορία της μουσικής, παρατηρεί κανείς ότι έχει να κάνει με έναν ambient δίσκο που ενστερνίζεται περισσότερο το ambient twist που έδιναν συγκεκριμένα “progressive rock” σχήματα στα 70s, με βασική επιρροή μάλλον τα επιβλητικά synths του Βαγγέλη Παπαθανασίου – κάτι που φαίνεται πιο ξεκάθαρα στο “Istid”. Πέραν αυτού, διακρίνεται μια αγάπη στο έργο των Ben Frost, Jóhann Jóhannsson και της λοιπής (dark) ambient μουσικής σκηνής της παγωμένης Ισλανδίας, ενώ το κομμάτι που a priori (λόγω ενορχήστρωσης) ξεχωρίζει είναι το (κάπως πιο ζεστό από τα υπόλοιπα) “Midway” με την κιθάρα που το οδηγεί, θυμίζοντας folk-y Sigur Rós μεσαίας περιόδου (δανειζόμενο επίσης ορισμένες τεχνοτροπίες «κιθαροπαιξίας» από τον Jónsi). Κατά τ’ άλλα το τσέλο είναι (προφανώς) το βασικό μουσικό όργανο που συμμετέχει, δίνοντας το παρόν περίπου στο 50% του δίσκου.

Αν κάποια καλλιτεχνική δημιουργία έχει σκοπό να μας περάσει κάτι όσο πιο κοντά γίνεται στη δημιουργική συνείδηση του καλλιτέχνη, τότε το “North Wind” έχει καταφέρει να φέρει το μονολιθικό χειμώνα του σκανδιναβικού Βορρά στη μεσογειακή νοοτροπία μας. Κάθε ηχητικό ψήγμα είναι προγραμματισμένο στην εντέλεια να μας μεταφέρει το κρύο αλλά και τη γαλήνη που επικρατεί εκεί πάνω. Σίγουρα ένα ενδιαφέρον «δίπολο» που θα συγκινήσει (κατά κύριο λόγο) τους οπαδούς της μουσικής που παίρνει το χρόνο της.