Daphne and the Fuzz - Daphne and the Fuzz [Inner Ear Records, 2016]

Μήνυμα σφάλματος

Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Υποβλήθηκε από Mimis Plessas στις Τρί, 04/19/2016 - 13:46.

Η πρώτη μας επαφή με τους Daphne And The Fuzz, το project της Δάφνης Λάζου, πάει πίσω στα τέλη του 2013 όταν το single Doop Doop, συμπεριλήφθηκε στην επετειακή συλλογή Inn Pop, για τις εκατό κυκλοφορίες της Inner Ear. Ο ρετρό ποπ χαρακτήρας του συγκεκριμένου κομματιού μας είχε αφήσει μια όμορφη αίσθηση, αλλά και μια προσδοκία για ένα αντίστοιχα καλό ολοκληρωμένο άλμπουμ.

Αυτό ήρθε πριν από λίγο καιρό και από τις πρώτες ακροάσεις επιβεβαίωσε την προσμονή για ένα πραγματικά καλό ποπ δίσκο. Το ομότιτλο ντεμπούτο των Daphne and the Fuzz είναι η απόδειξη πως με τα κατάλληλα συστατικά μπορείς να δημιουργήσεις ένα εξαιρετικής αισθητικής αποτέλεσμα. Οι επιρροές από την ποπ της δεκαετίας του ’60 , από την soul των 70’s, ακόμα και από διάφορες εκφάνσεις των blues είναι σίγουρα εμφανείς, αλλά έχουν δουλευτεί με το βλέμμα στην σύγχρονη επόχή. Με εξαιρετικές ενορχηστρώσεις, μελωδίες που μένουν στο μυαλό, χαρακτηριστικές μπασογραμμές που δίνουν το ρυθμό και τέλος με την υπέροχη χροιά της φωνής της Δάφνης Λάζου, η πρώτη αυτή απόπειρα των Daphne and the Fuzz είναι ένα γλυκό και ήδη οικείο ταξίδι.

Αυτό ξεκινάει με το Burn Down Your House, μια από τις πιο groovy στιγμές του δίσκου που σε κερδίζει αμέσως, ενώ συνεχίζει με το Wisdom Teeth η ατμόσφαιρα του οποίου δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από ένα αντίστοιχο single των Air. To My Nights έρχεται ακριβώς μετά σε μια πιο ρομαντική λογική, όπως και τα Exile και I 'll Shine, που θα στεκόντουσαν ισάξια δίπλα σε αντίστοιχα neo-soul κομμάτια ξένων μουσικών. Happy και Journey To Mars μας γεμίζουν ηλιόλουστες εικόνες, ενώ στο ενδιάμεσο τα Unexistable και Purple Lightning μας προκαλούν σε πιο εσωτερικά μονοπάτια. Όλα τελειώνουν με την συναισθηματική αυτοαναφορικότητα του I Lost My Inspiration που ολοκληρώνει αυτό το μοναδικής ομορφιάς άλμπουμ. Αν ψάχνατε την καλύτερα πλευρά της εγχώριας ποπ, τότε το Daphne and the Fuzz είναι ο δίσκος που δεν αποχωριστείτε εύκολα. Λιτό και συνάμα πολύπλευρο, απλό αλλά παράλληλα σύνθετο, αυτό εδώ το άλμπουμ είναι ένα διαμάντι για την εγχώρια σκηνή.