Suede - Night Thoughts

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Το ''Night Thoughts'' είναι ο δεύτερος ''δύσκολος'' δίσκος των Suede μετά την επανένωσή τους και τη κυκλοφορία του ''Bloodsports''. Και λέμε ''δύσκολο'' γιατί ενώ η πρώτη απόπειρα ενός αγαπημένου συγκροτήματος που επανασυνδέεται και κυκλοφορεί δίσκο κρίνεται και με σύμμαχο τον ενθουσιασμό των fans που ξανακούν καινούργια κομμάτια από μία αγαπημένη τους μπάντα. Αντίθετα με τη δεύτερη δουλειά αυτής της μπάντας, ο ενθουσιασμός έχει καταλαγιάσει και όλα αντιμετωπίζονται με ένα πιο αντικειμενικό πρίσμα. Αναμφίβολα οι Suede υπήρξαν από τα συγκροτήματα που χαρακτήρισαν αυτό που ονομάστηκε ανεξάρτητη βρετανική κιθαριστική σκηνή των '90ς ή πιο απλά brit pop. Απ' ολα τα συγκροτήματα που στιβάχτηκαν κάτω από την ομπρέλα της brit pop, οι Suede ήταν οι πιο glam και μαζί με τους Gene οι πιο άξιοι συνεχιστές της Smiths-ικής παράδοσης. Σε αυτό καθοριστικό ρόλο έπαιξε η συνύπαρξη δύο χαρισματικών πρωσωπικοτήτων στις τάξεις των Suede. Ο τραγουδιστής Brett Anderson και ο κιθαρίστας Bernard Butler. Ο πρώτος ήταν ένας καταπληκτικός στιχουργός και performer. Μία ανδρόγυνη λιπόσαρκη φιγούρα που παρέπεμπε σε David Bowie με εκπληκτική σκηνική παρουσία και με αναφορές στους στίχους του σε αμφιλεγόμενα θέματα όπως η κατάθλιψη, η ηρωίνη και η αμφισεξουαλικότητα. Ο δεύτερος, ένας άξιος διάδοχος του Johnny Marr, είχε όλα τα ευφάνταστα κιθαριστικά μέρη που θα έντυναν τους στίχους του Anderson. Η συνύπαρξή τους άντεξε για δύο δίσκους. Ο Butler, το 1994, μάζεψε το τεράστιο εγώ του και έκτοτε περιφέρει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο δεξιά και αριστερά χωρίς συνήθως να καταφέρνει να ξεπερνά τη μετριότητα. Ο Anderson συνέχισε τους Suede για άλλους τρεις δίσκους, με πτωτική πορεία, έως να τους βάλει λουκέτο το 2003. Δέκα χρόνια μετά κάνουν περιοδεία και κυκλοφορούν το αρκετά καλό ''Bloodsports''.

Οι Suede έχουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα σε σχέση με πολλά συγκροτήματα που επανασχηματίζονται. Το στυλ της μουσικής τους, παρόλο που απευθύνονταν κυρίως σε νέους ανθρώπους, δεν ήταν αυτό που λέμε νεανική και κυρίως διασκεδαστική. Οι Suede είχαν θλίψη και αυτή η θλίψη είναι που τους βοηθά να φτιάχνουν καλούς δίσκους και τώρα που γυροφέρνουν τα πενήντα. Το ''Night Thoughts'' ξεκινά με το ''When You Are Young'' με τον Anderson να αναπολεί την περασμένη νιότη, τότε που η φάτσα του ήταν must poster στο δωμάτιο κάθε απαιτητικού indie girl. Ένα κομμάτι χαρμολύπης, από αυτά που καθιέρωσαν τους Suede ως μία σπουδαία μπάντα της γενιάς τους. Για τη συνέχεια έχουμε το ''Outsiders'' με τα βαριά riffs και τα δυναμικά τύμπανα να αποτελεί ένα από τα δυνατά singles του δίσκου, τον Anderson να ερμηνεύει με τη χαρακτηριστική άνεση star και να χαρίζει έναν ακόμα ύμνο σε όσους νιώθουν διαφορετικοί. Στο ίδιο ύφος και θεματολογία το ''No Tomorrow'', ενώ το ''Pale Snow'' είναι το μελαγχολικό κομμάτι, που πάντοτε υπήρχε στους δίσκους των Suede, με τα φωνητικά σε πρώτο πλάνο και να αναδεικνύουν το μεγάλο συναισθηματικό βάθος που μπορούν να πιάσουν. Τα ''I Don't Know How To Reach You'' και ''What I 'm Trying To Tell You'' δείχνουν πόσο οι Suede είχαν επηρεαστεί από το glam rock των '70ς, ενώ το ''Tightrope'' είναι ακόμα ένα ατμοσφαιρικό κομμάτι. Το ''Love Kids'' παραπέμπει στις αμέριμνες ημέρες του ''Coming Up'' με τα πολλά εμπορικά pop singles. Ο δίσκος κλείνει με τη νυχτερινή ατμόσφαιρα του ''The Fur & The Feathers'' να μας αποχαιρετά και να αφήνει ευχάριστες αναμνήσεις έως το επόμενο ραντεβού με τη μπάντα. Οι Suede κυκλοφόρησαν ένα δίσκο που τιμά και με το παραπάνω το όνομά τους και την ιστορία τους. Και αυτό γιατί πάνω απ' όλα ξέρουν να γράφουν όμορφα και καλοστημένα τραγούδια. Ο δίσκος δεν περιέχει καθόλου fillers και κάθε κομμάτι έχει το δικό του λόγο ύπαρξης.

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon