Foals - What Went Down [Transgressive/Warner Bros, 2015]

Άργησα πολύ να “δεσμευτώ” με τους Foals. Κατ’αρχήν γιατί αποτελούσαν αυτή την επιβεβλημένη επιλογή απο πλευράς μουσικού τύπου και μάλιστα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τότε το 2008 με το ντεμπούτο “Antidotes”. Είμαι λίγο και της λογικής “Don’t believe the Hype”, άρα εντελώς προκατειλημμένα άκουσα 
κάποια κομμάτια για να μπορέσω να εκφράσω τον αρνητισμό μου όποτε προκύψει  γι’αυτούς. 
 
Παρ’ολα αυτά δεν είναι και το πιο εύκολο να κατανοήσει κανείς άμεσα την math rock μουσική. Ήθελε τον χρόνο της. Τον οποίο ξαναέδωσα κάπου μέσα στο 2012, μετά απο έντονη ενασχόληση προς αυτόυς από το φιλικό μου περιβάλλον. Αυτό το “τι διάολο συμβαίνει ακριβώς και ασχολούνται όλοι ξαφνικά μαζί τους;” μείωσε την προκατειλημμένη μου βάση δημιουργώντας μια αντ’ αυτής πιο δεκτική για να συνειδητοποιήσω πως: 
-Ίσως το hype να έχει ένα λόγο μερικές φορές (διακρίνοντας βέβαια πάντα απο που/ποιόν γεννάται) 
-Η math rock είναι πραγματικα έξυπνη μουσική. 
 
Το ευχάριστο με τους Foals είναι πως μπορεί κάποιος να διακρίνει την ομαλή εξέλιξη του ήχου τους και την παρ’αυτά διατήρηση του αυθεντικού στοιχείου τους, ξεκινώντας από το πιο τεχνικό Antidotes του ‘08 μέχρι και το πιο μελωδικό Holy Fire του ‘13. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα διακρίνεται η σταδιακή εγκατάλειψη του έντονου χαρακτηριστικού στοιχείου της math, και άρχιζε ενα πιο ουσιαστικό φλερτ με post­rock και 
ethereal ήχους.  Αυτό το στοιχείο φαίνεται πως παίρνει μια καθυστέρηση με την κυκλοφορία του What Went 
Down. 
 
Το What Went Down κινείται σε ένα παρόμοιο αισθητικό μοτίβο με το προηγούμενο Holy Fire. Αν πάρουμε σαν δείγμα τα singles συγκριτικά: 
-Το ομότιτλο starter κομμάτι αποδεικνύει πως οι Foals εδραιώνουν μια one­track επιθετική βάση, όπως έκαναν και με το “Inhaler” 
-Το πιο αργό “London Thunder” μπορεί να συνδεθεί άμεσα με το “Late Night” για την κοινή τους διάθεση σε μελωδικούς συναισθηματισμούς. 
-“Mountain At My Gates” και “My Number” μιλούν σαν τα πιο radio friendly κομμάτια του δίσκου ασχέτως της διάθεσης που βγάζουν. 
 
Συνεπώς, πέραν της δομικής συνάφειας και παρόμοιας μουσικής παραγωγής μεταξύ των δύο δίσκωνυπάρχουν και κάποιες διαφορές ουσίας όπως οι πιο electronic/industrial προσεγγίσεις στα beat τους (Birch Tree, Snake Oil, Night Swimmers)  και ίσως οτι κυριαρχεί πιο πολύ συναισθηματικό στοιχείο στις συνθέσεις παρά η rock επιθετικότητα. 

Ωστόσο δεν θεωρώ πως τα προαναφερόμενα αρκούν, καθιστώντας έτσι το What Went  Down σαν μια φυσική συνέχεια του Holy Fire απο πολλές απόψεις. Αλλα σίγουρα μπορώ να πω πως είναι μια συνέχεια με πολύ περισσότερο ενδιαφέρον, πιο πιασάρικες συνθέσεις, και dreamy διάθεση. 
 
Suggested traxx: Snake Oil, Lonely Hunter, Birch Tree