Moa Bones - Spun [Inner Ear, 2015]

Η εγχώρια μουσική σκηνή τα τελευταία χρόνια συμβαδίζει απόλυτα με τις τάσεις που επικρατούν στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη αποδεικνύοντας ότι έχει κάνει πολλά βήματα μπροστά. Πολλά αξιόλογα ελληνικά άλμπουμ πέρασαν από αυτήν την στήλη και η καινούρια δουλειά του Moa Bones, που ακολουθεί το ρεύμα της νεο-φολκ, έρχεται να προστεθεί σε αυτά και να αποτελέσει ένα από τα ομορφότερα ακούσματα του καλοκαιριού (και όχι μόνο).

Ο Μoa Bones (κατά κόσμον Δημήτρης Αρώνης) ξεκίνησε την πορεία του ως τραγουδιστής και κιθαρίστας των Modrec, αλλά από το 2006 ξεκίνησε μια προσωπική υφολογική αναζήτηση, που το 2011 κατέληξε στην πρώτη του ολοκληρωμένη δουλειά με τίτλο Aquarelles. Η πρώτη αίσθηση που άφησε ο συγκεκριμένος δίσκος, αλλά και οι συναυλίες εκείνης της περιόδου, ήταν ότι είχαμε να κάνουμε με έναν ιδιαίτερα ταλαντούχο τραγουδοποιό, γεγονός που όπως ήταν αναμενόμενο δημιούργησε και το ανάλογο ενδιαφέρον. Ο ίδιος βέβαια δεν φάνηκε να βιάζεται, αφού πέρασαν αρκετά χρόνια για να φτάσει ξανά στα χέρια μας νέο του υλικό. Συνήθως αυτό δείχνει έναν μουσικό που εξελίσσεται χωρίς βιασύνη, αυτοβιογραφικά και με διάθεση να βγεί προς τα έξω μόνο όταν οι συνθέσεις του έχουν φτάσει σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο ωρίμανσης.

Με μια πρώτη βόλτα στα κομμάτια και τις μελωδίες του Spun, τα παραπάνω επιβεβαιώνονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Επηρεασμένος από την αμερικάνικη folk και country παράδοση, ο Moa Bones ξεδιπλώνει μέσα στην μουσική του την αγάπη για αυτό το είδος, χωρίς να θέλει να το καπηλευτεί. Στο Spun θέλει να πεί την δική του ιστορία, το δικό του ταξίδι και να μας κάνει μέρος αυτού. Σίγουρα δεν κρύβεται η εκτίμηση για μουσικούς όπως ο Bob Dylan ή ο Donovan αλλά στα εννέα κεφάλεια του Spun θα βρείς πολλά περισσότερα από απλές αναφορές. Η προσωπική και ρομαντική χροιά του άλμπουμ γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρη αν λάβουμε υπόψιν μας ότι το ηχογράφησε μόνος του στο δωμάτιο του, ενώ έκανε ο ίδιος και την παραγωγή. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Πρώτο κομμάτι το The Journey το οποίο υποδηλώνει με απόλυτη σαφήνεια τι θα ακολουθήσει και σου φέρνει εικόνες από ένα roadtrip στον αμερικάνικο τοπίο. Στην συνέχεια οι πανέμορφες μελωδίες του Take It All Away κινούνται σε μια πιο indie λογική όντας περισσότερο ποπ και πιο ραδιοφωνικό, αν και βαθιά συναισθηματικό και ατμοσφαιρικό. Τα περισσότερα από τα επόμενα κομμάτια κινούνται περισσότερο στο λιτό φολκ ύφος, δημιουργώντας μια αιθέρια νυχτερινή ατμόσφαιρα, που σε ταξιδεύει στις ιστορίες που σου διηγείται ο δημιουργός αλλά και σε όσες φτιάχνεις εσύ με το μυαλό σου. Φυσικά αυτό δεν γίνεται σε καμία περίπτωση μονότονο, αφού υπάρχουν κομμάτια όπως το Hey (βγαλμένο από την country του νότου) που δημιουργούν τις απαραίτητες γέφυρες για να περάσει στην επόμενη εσωτερική αναζήτηση. Σαν να δίνει κάποιες ανάσες στον ακροατή από τις εικόνες και τα συναιθήματα που του δημιουργεί στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου.

Όλα αυτά μαζί συνθέτουν το Spun, ένα καλοφτιαγμένο, άρτιο και εξαιρετικής αισθητικής φολκ άλμπουμ. Αν ψάχνατε ένα δίσκο για να σας συνοδεύει τα καλοκαιρινά βράδια, τότε τον βρήκατε στην εγχώρια σκηνή.

http://inner-ear.gr/artists/moa-bones/
Μίμης Πλέσσας - Στήλη "Ακούω" Τέταρτο #147