Pond - Man, It Feels Like Space Again [Caroline, 2015]

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
Εικόνα Mimis Plessas

Καταρχήν πριν ξεκινήσουμε να μιλάμε για τους Pond και το νέο πόνημα τους, πρέπει να κάνουμε ένα διαχωρισμό με τους Pond της δεκαετίας του ’90 από το Πόρτλαντ της Αμερικής, που ηχογραφούσαν στην θρυλική Sub Pop. Ετούτοι εδώ οι Pond προέρχονται από την Αυστραλία και δημιουργήθηκαν από δύο μουσικούς που έπαιζαν στα live των ομοεθνών Tame Impala. Όπως και οι συντοπίτες τους από το Περθ, έτσι και οι Pond χρησιμοποίησαν ως βασικό συστατικό τις ψυχεδελικές φόρμες, για να αναπτύξουν τον μουσικό τους στυλ. Η παλιά ψυχεδέλια των 60’s εκμοντερνίστηκε, απέκτησε μια εκλεπτυσμένη ποπ υφή και στηρίχθηκε στις πολλές πλέον δυνατότητες των σύγχρονων τεχνικών παραγωγής.

Μετά από δυο άλμπουμ το 2009, που κυκλοφόρησαν σε περιορισμένα αντίτυπα και πέρασαν απαρατήρητα, το Frond του 2010 και η επιτυχία του Ηobo Rocket το 2012 τους έβαλαν για τα καλά στο μουσικό χάρτη (με το περιοδικό NME να τους αποκαλεί τη σημαντικότερη νέα μπάντα στον κόσμο). Με την Αυστραλία να ακολουθεί κατά πόδας την Αμερική στην νέο-ψυχεδέλεια και να χτίζει σιγά-σιγά την δική της ξεχωριστή σκηνή, περιμέναμε μια δυνατή κυκλοφορία από τους Pond. Το Man, It Feels Like Space Again είναι το έκτο άλμπουμ στην σύντομη ιστορία τους, ηχογραφήθηκε το καλοκαίρι που μας πέρασε και αποτελεί ένα από τα πρώτα πολυ καλά άλμπουμ της χρονιάς.

Από τις πρώτες ακροάσεις διαπιστώνεις έντονες επιρρόες από τους Tame Impala και ιδιαίτερα από το Lonerism (ένα δίσκο που έθεσε νέα στάνταρ στο συγκεκριμένο είδος). Υπόκωφα πλήκτρα και εφέ, ταξιδιάρικα κρουστά, στιβαρό μπάσο, μικρές εκρήξεις και απόμακρα φωνητικά είναι τα συστατικά εκ των οποίων συνθέτονται τα μόλις εννιά τραγούδια αυτού του δίσκου. Το πρώτο κομμάτι Waiting Around For Grace θυμίζει και κάτι από το glam rock της δεκαετίας του ’70, κλείνοντας έτσι το μάτι σε μια πλευρά της ποπ που θέλουν να χρησιμοποιούν οι Pond. Το ίδιο ισχύει και για το Elvis' Flaming Star και κάπως έτσι το άλμπουμ ξεκινάει με μια ευδιάθετη χροιά, κερδίζοντας και όσους αγαπάνε την ψυχεδέλεια αλλά και όσους δεν θα ήθελαν να έρθουν αντιμέτωποι με τις πιο χαοτικές της πλευρές. Η συνέχεια επιφυλάσσει επτά ακόμα εξαιρετικά κομμάτια που εναλλάσσουν ατμόσφαιρα και ταχύτητα με απόλυτη ομαλότητα.

Με ήπια σκαμπανεβάσματα, εμπνευσμένες συνθέσεις και έξυπνα τρικ το Man, It Feels Like Space Again σε αφήνει για 45 λεπτά να περιπλανηθείς στο ψυχεδελικό-ποπ κόσμο του, χωρίς να κουράσει ή να φλυαρήσει. Όπως άλλωστε υποδηλώνει ο τίτλος (αλλά και το εξώφυλλο) σε αυτό εδώ το άλμπουμ ο ακροατής έχει την ευκαιρία να νιώσει και πάλι μια «διαστημική» αίσθηση όπως συνέβαινε τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Η αναβίωση του είδους διανύει την καλύτερή της εποχή και οι Pond φρόντισαν να καταθέσουν και αυτοί το λιθαράκι τους.

www.facebook.com/pondling
Μίμης Πλέσσας - Στήλη "Ακούω" Τέταρτο #138

Tracklist
01. Waiting Around For Grace
02. Elvis’ Flaming Star
03. Holding Out For You
04. Zond
05. Heroin Start
06. Sitting Up On Our Crane
07. Outside Is the Right Side
08. Medicine Hat
09. Man It Feels Like Space Again

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon