Vickers - Ghosts

Από όλα τα ιδιώματα, που κάποια στιγμή ανέβηκαν στο ξέφρενο τρένο του rock 'n' roll, αυτό που κατάφερε να έχει εκπροσώπους από πολλές διαφορετικές χώρες ήταν αυτό της ψυχεδέλειας. Αρκεί να θυμηθούμε ότι στο δεύτερο μισό των 60ς, τότε που έσκασε ο ψυχεδελικός ήχος μέσω καλειδοσκοπικών αντικατοπτρισμών και παραισθησιογόνων ουσιών, ενώ αρχικά οι μπάντες που τον υιοθέτησαν προέρχονταν από τις Η.Π.Α. και την  Αγγλία, με το πέρασμα του χρόνου εμφανίστηκαν μπάντες από κάθε πιθανή και απίθανη γωνία του πλανήτη. Ιαπωνία, Νότιος Αμερική, Ουγγαρία, Γαλλία και απ' όπου άλλου μπορεί να φανταστεί κανείς, είχαν μπάντες που ηχογράφησαν σειρά από δίσκους ψυχεδελικού rock. Μάλιστα ακόμα και σήμερα οι συγκεκριμένες κυκλοφορίες ανταλλάσσονται έναντι εκατοντάδων ευρώ ανάμεσα σε συλλέκτες δίσκων βινυλίου, εξαιτίας ότι οι περισσότερες είχαν κοπεί σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Όλη αυτή η εισαγωγή έγινε γιατί και τώρα που βιώνουμε μία νέα έκρηξη του ψυχεδελικού ήχου, παρατηρείται πάλι το φαινόμενο να εκπροσωπείται από συγκροτήματα που προέρχονται από πολλές διαφορετικές γωνίες του πλανήτη. Και αυτή τη φορά μάλιστα, πλειάδα αυτών των κυκλοφοριών δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτές που προέρχονται από τις Αγγλοσαξωνικές χώρες. Κάτι που το γνωρίζουμε από πρώτο χέρι, μιας και σε αυτή τη κατηγορία ανήκουν και οι δικοί μας Baby Guru. Τώρα γιατί το συγκεκριμένο ιδίωμα τυγχάνει τέτοιας παγκόσμιας αποδοχής και κυρίως γιατί είναι αυτό που έχει τόσες πολλές και αξιόλογες κυκλοφορίες θα έπρεπε να μας απασχολήσει σε κάποιο ξεχωριστό άρθρο και όχι στα πλαίσια μίας δισκοκριτικής. Επιγραμματικά μπορούμε να πούμε ότι σαν ήχος δεν είναι άμεσα συνδεδεμένος με κάποιο συγκεκριμένο φυσικό περιβάλλον, όπως το new wave - punk (δυτικές μεγαλουπόλεις), country - folk (αμερικάνικη επαρχία) κτλ, ενώ είναι και πιο ανοιχτός στην ενσωμάτωση τοπικών μουσικών χαρακτηριστικών. Επίσης τα φωνητικά παίζουν μικρότερο ρόλο, με συνέπεια τυχόν μη τέλεια προφορά της Αγγλικής γλώσσας (για όσες μπάντες την έχουν υιοθετήσει) να μην επιδρά αρνητικά στο τελικό αποτέλεσμα, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με πολλά συγκροτήματα κιθαριστικής pop.

Οι Vickers, που για τους περισσότερους μουσικόφιλους είναι παντελώς άγνωστοι, προέρχονται από την Ιταλία και κινούνται και αυτοί στα όρια της νεοψυχεδέλειας. Το album τους ''Ghosts'' είναι η τρίτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική απόπειρα και έφτασε στα χέρια μας μέσω της Inner Ear. Η Ιταλία παρόλο που είναι μία μεγάλη χώρα και έχει σημαντική μουσική παράδοση, στο χώρο του rock δεν έχει να επιδείξει σπουδαία πράγματα και οι εξαιρέσεις είναι αυτές που τελικά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Μακάρι οι Vickers να σπάσουν αυτήν τη παράδοση για τους φίλτατους γείτονες, μιας και διαθέτουν ολόκληρο το πακέτο για να τα καταφέρουν. Το ''Ghosts'' είναι ένας δίσκος, που όπως όλες οι καλές δουλειές του είδους, ακούγεται καλύτερα από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς να υπάρχουν τα singles - κραχτες, αλλά και τα κομμάτια γεμίσματα. Το ''Ghosts'' ανταποκρίνεται στο έπακρο σε αυτήν την απαίτηση και τα δέκα κομμάτια που το απαρτίζουν έχουν λόγο ύπαρξης και ουσίας. Το εναρκτήριο ''She's Lost'' κουβαλά τον συναισθηματισμό των Βρετανών Temples αλλά και το χάσιμο των Baby Guru, ενώ το ''I Don't Know What It Is'' θυμίζει την ατμόσφαιρα του ''Lonerism'' των Tame Impala. Ο ψυχεδελικός ήχος της δυτικής ακτής βρίσκει τον ιδανικό εκφραστή του στα ''Senseless Life'' και ''It Keeps Going On And On'', εκεί όπου γλυκά και εκφραστικά φωνητικά, στα πρότυπα των Love, χαρακτήρισαν ολόκληρη τη σκηνή. Οι μελωδίες κινούνται σε ανάλογο ύφος και παραπέμπουν σε εποχές που τα πράγματα ήταν πιο αθώα και ανθρώπινα, που όμως δείχνουν να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί στις μέρες μας. Στο ''All I Need'' μας δείχνουν πως θα ακούγονταν οι Sonic Youth αν βασική τους επιρροή ήταν η ψυχεδέλεια και όχι το no wave και το punk. Σε αυτό το κομμάτι οι κιθάρες γίνονται πιο αιχμηρές, τα τύμπανα δίνουν ένα  χαοτικό χαρακτήρα και τα φωνητικά ακούγονται απειλητικά. Τα πλήκτρα έχουν το πρώτο λόγο στο ''Hear Me Now'' δίνοντας έναν πιο groovy και 60ς χαρακτήρα, ιδανικό για να αποτυπώσει το κλίμα που κυριαρχούσε στο swinging London. Σε παρεμφερές λογική κινείται και το ''Inside A Dream'', έχοντας όμως ένα πιο τριπαρισμένο feeling. Τα ατμοσφαιρικά πλήκτρα δίνουν ένα χαρακτήρα επικότητας στο ''Total War'', ο οποίος ενισχύεται και από τα αργόσυρτα φωνητικά. Ο δίσκος κλείνει με το ομώνυμο κομμάτι, που ουσιαστικά είναι μία περίληψη όλων των χαρακτηριστικών των Vickers και που περιγράψαμε παραπάνω.

To ''Ghosts'' δεν ξέρουμε αν θα είναι ο δίσκος που θα καταφέρει να ανοίξει τις πόρτες της ευρύτερης (γεωγραφικά) καταξίωσης για τους Vickers. Ο συναγωνισμός στο ιδίωμα που υπηρετούν είναι τεράστιος, με πολλές και καλές μπάντες. Αφού όμως η Inner Ear τους κυκλοφόρησε στην Ελλάδα, έχουμε τη δυνατότητα να τους ακούσουμε και να πάρουν (τουλάχιστον) από εμάς αυτό που τους αξίζει. Ο δίσκος είναι άρτιος τόσο σε συνθετικό επίπεδο, όσο και σε παραγωγή. Ευκαιρία είναι να τους έφερνε και κάποιος για live, για να μπορέσουμε να τους τεστάρουμε και ζωντανά.