Δισκοκριτικές

Οι Alvvays μας συστήθηκαν πριν από τρία χρόνια με το ομώνυμο ντεμπούτο τους album. Ένας δίσκος κιθαριστικής pop, που χωρίς να έχει να προσφέρει κάτι καινούργιο στο είδος, καταναλώθηκε βουλιμικά από τους λάτρεις της twee pop. Προφανώς κάθε νότα του θύμιζε κάτι άλλο, αλλά εν τέλει αυτό δεν έχει και καμία σημασία αν το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας νεανικός και ανέμελος δίσκος, με πιασάρικες μελωδίες και υπέροχα γυναικεία φωνητικά.

Ενάμιση χρόνο μετά το ''Έτοιμοι Ένα'' έχουμε στα χέρια μας τη συνέχειά του, που ακούει στο όνομα '''Ετοιμοι Δύο''. Με το ''Ετοιμοι Ένα'' ο The Boy εγκαινίασε μία περίοδο όπου απομακρύνθηκε μουσικά από τη lo-fi αισθητική των πρώτων του προσωπικών του δίσκων προς χάρη μίας πιο περίπλοκης προσέγγισης της μουσικής του.

Οι The War On Drugs κατάφεραν με το ''Lost In The Dream'' του 2014 να θεωρηθούν ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του σύγχρονου rock. Του rock του παραδοσιακού και όχι του εναλλακτικού. Αυτού που μεγαλύτερο όνομα από τα '70ς και μετά είναι ο Bruce Springsteen και άξιοι συνοδοιπόροι του ονόματα σαν τον Tom Petty και τους Dire Straits. Ενός rock που εξακολουθεί να γεμίζει στάδια, όπως στις παλιές καλές εποχές. Ενός rock που αγνοεί λέξεις όπως punk και new wave και δεν δέχεται καμία επιρροή από την ηλεκτρονική μουσική. Ένα rock παλιομοδίτικο αλλά και αγνό στην καρδιά.

Η νεαρή αμερικανίδα με τη νοτιοκορεάτικη καταγωγή Michelle Zauner είναι το άτομο που βρίσκεται πίσω από το project των Japanese Breakfast. Η ίδια είναι μέλος και του indie συγκροτήματος Little Big League, οπότε οι Japanesse Breakfast αποτελούν για την ίδια ένα πιο προσωπικό εκφραστικό όχημα. Μάλιστα ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο ''Psychopomp'' καταπιάνονταν με ένα αυστηρά προσωπικό της θέμα, που ήταν ο θάνατος της μητέρας της εκείνη την περίοδο.