Δισκοκριτικές

Το ''Comfort Food'' είναι η καινούργια δουλειά του ελληνοβραζιλιάνου Jef Maarawi, τον οποίο τον είχαμε γνωρίσει με το προ τριετίας album των Egg Hell. Το ''Once Part Of A Whole Ship'' των Egg Hell ήταν ένας εξαιρετικός δίσκος, που όμως δεν ακούστηκε όσο θα έπρεπε. Για να λέμε την αλήθεια μάλλον δεν ακούστηκε καθόλου. Και αυτό ήταν κρίμα γιατί η γεμάτη χαρμολύπη pop των Egg Hell ταιριάζει γάντι στα μουσικά ακούσματα του εγχώριου ακροατηρίου.

Ο Noel Gallagher κυκλοφορεί τον τρίτο του προσωπικό δίσκο και με αυτόν προσπαθεί να αποδείξει μερικά πράγματα. Πρώτον, να είναι καλύτερος από τον φετινό δίσκο του αδελφού του και άσπονδου εχθρού του Liam και δεύτερον να αποδείξει ότι ο ίδιος έχει να παρουσιάσει κάτι πραγματικά καλά και ότι δεν εξακολουθεί να εισπράττει τις δάφνες της συμμετοχής του (μαζί με τον Liam) στους Oasis. Το πρώτο είναι κομματάκι εύκολο, και δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να πει ότι το ''As You Were'' του Liam είναι καλύτερο από το ''Who Built The Moon?'' του Noel.

Κάθε χρόνο κυκλοφορούν πολλοί καλοί δίσκοι. Κυκλοφορούν και κάποιοι που καθορίζουν μουσικά την εκάστοτε χρονιά. Είναι αυτοί που τελικά που μνημονεύονται μετά από χρόνια ότι καθόρισαν τις εξελίξεις στον χώρο της μουσικής και λειτούργησαν καινοτόμα στην εποχή τους. Σε αυτή την κατηγορία για φέτος ανήκει το ''The Ooz'' του King Krule. Ο King Krule, κατά κόσμον Archy Marshall, μπορεί να είναι μόλις εικοσιτριών ετών αλλά έχει ήδη προλάβει να έχει μία αξιομνημόνευτη δισκογραφική παρουσία.

Ο Morrissey επιστρέφει στη δισκογραφία τρία χρόνια μετά το ''World Peace Is None Of Your Business'' και αυτή η επιστροφή δείχνει να αντιμετωπίζεται πιο αδιάφορα από ποτέ. Μα γίνεται να στέκεται αδιάφορο απέναντι στον Moz το κοινό που τον έχει λατρέψει σαν θεό, θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος. Και όμως γίνεται και απόδειξη είναι η χλιαρή υποδοχή που επιφυλάχθηκε στο ''Low In High School'' από κοινό και μέσα.