



Από την psy-pop
Χιονάτη (Blancanieves) 2012
Δευτέρα και για μια ακόμα φορά βρέθηκα στη Veso για την προβολή της ταινίας «Χιονάτη» του Π. Μπέργκερ. Η αίθουσα από πολύ νωρίς κατάμεστη μιας και η ταινία ήδη έχει αποκτήσει φήμη, αν και με λιγότερες διακρίσεις από την προηγούμενη. Σενάριο: Στη Σεβίλλη του ‘20 εξελίσσεται σε ασπρόμαυρο φόντο η ιστορία της Χιονάτης και των 7 νάνων ζογκλέρ –ταυρομάχων. Συμπέρασμα: Άμα είσαι γεννημένος για αυτό που κάνεις ( βλέπε Μπέργκερ) τα λόγια είναι περιττά- κυριολεκτικά και μεταφορικά…
Κάτι το ασπρόμαυρο, κάτι η μουσική επένδυση η ταινία σε καθηλώνει από το πρώτο δευτερόλεπτο. Δράμα, λυρισμός, gothic ατμόσφαιρα και κωμικές καταστάσεις αποτελούν τα συστατικά του ανεπανάληπτου βωβού και μεγάλου μήκους φιλμ.
Η ταινία ήταν 104΄ αλλά καθόλου δεν φάνηκαν στο πέρασμα τους μιας και σε όλη τη διάρκεια προσφέρει ποικιλία συναισθημάτων στο θεατή. Το τέλος της ταινίας ήταν ότι καλύτερο έχω δει εδώ και χρόνια. Δείτε τη ανεπιφύλακτα.