Mila (Lol)a: "Θέλουμε ο θεατής να εκπλήσσεται από το πρόγραμμα μας"

Συνέντευξη στον Κώστα Νταλιάνη

Οι Mila (lol)a είναι οι Ανδρέας Ζαφειρόπουλος (πιάνο), Γεράσιμος Παπαχριστόπουλος (κλαρινέτο & σαξόφωνο), Χρήστος Ματσινόπουλος (κιθάρα & φωνή), Βασίλης Δημακόπουλος (βιολί & φωνή) και Μαρία Κατριβέση (φωνή & σκηνοθεσία, πρόγραμμα).

Όλοι τους ταλαντούχοι μουσικοί, εμφανιστήκαν για πρώτη φόρα live το βράδυ της Πέμπτης, 19/11/2015, στο All day by Mods και παρουσίασαν μια μουσικοθεατρική παράσταση διαφορετική από τα συνηθισμένα. Με την ανεβαστική διάθεσή τους και το υπέροχο πρόγραμμα τους έκαναν το κοινό να ζητάει κι άλλο… Αυτήν την Πέμπτη, 4/2/2016, στο ίδιο μέρος, θα υπάρξει το δεύτερο χτύπημα. https://www.facebook.com/events/1067664599922961/

Πώς δημιουργήθηκε το συγκρότημα;

Μ: Ξεκινήσαμε με την ιδέα να φτιαχτεί ένα σχήμα, το οποίο θα ήταν κάτι διαφορετικό, κάτι ιδιαίτερο. Μιλάμε, λοιπόν, στο τηλέφωνο με τον Γεράσιμο, ο οποίος μου λέει: «Σκέφτομαι να κάνουμε ένα γκρουπάκι». Του απαντάω:  «Κι εγώ το ίδιο!» Δεν ξέραμε τι όργανα θα έχουμε, τι είδος γκρουπ θα είμαστε. Σκεφτήκαμε να βάλει ο καθένας το χαρακτηριστικό του. Ο Γεράσιμος είναι πολύ έμπειρος σαξοφωνίστας και μπορεί να υποστηρίξει οποιοδήποτε είδος.

Στη συνέχεια, φέραμε έναν πιανίστα στην παρέα, με τον οποίο είχαμε πολύ καλή συνεργασία, απλά υπήρξαν προσωπικοί λόγοι, για τους οποίους δεν συνεχίσαμε μαζί. Μετά, σκεφτήκαμε, σαν δεύτερη φωνή, τον Βασίλη, ο οποίος, εκτός από τραγουδιστής, είναι και βιολιστής. Είχε αφήσει, όμως, πάρα πολλά χρόνια το βιολί. Τον έπεισα μετά βίας να ξαναπαίξει.

Β: Γενικά, όταν παρατάς κάτι και το αφήνεις, σε αφήνει κι αυτό. Ήθελα να ξαναπαίξω, αλλά είναι το κλασσικό πρόβλημα, όταν σταματάς να παίζεις ένα όργανο: Ξεχνάς την τεχνική που έχεις. Το μυαλό σου, όμως, πηγαίνει, όπως όταν είχες την τεχνική και τα χέρια σου δεν ακολουθούν, πράγμα πάρα πολύ εκνευριστικό. Πρέπει να κάτσεις να στρωθείς και να διαβάσεις. Ιδιαίτερα το βιολί στο τραγούδι δεν βοηθάει καθόλου. Το να έχεις ένα πράγμα στο σαγόνι σου και να ερμηνεύεις είναι πολύ δύσκολο.

Μ: Ύστερα, σαν τρίτη φωνή, φέραμε τον Χρήστο, ο οποίος μας βοήθησε πολύ με τον ρυθμό. Είναι η βασική μας κιθάρα. Στο τέλος, φέραμε στην παρέα μας τον Ανδρέα. Συζητάγαμε ποιον πιανίστα θα φέρουμε. Όλοι ευχόμασταν να έρθει ο Ανδρέας, αλλά δεν πιστεύαμε ότι θα έρθει. Οπότε τον παίρνουμε τηλέφωνο με την λογική να μας προτείνει έναν πιανίστα. Και τελικά μας πρότεινε… τον εαυτό του! Ο Ανδρέας πραγματικά ήρθε κι έδεσε το σχήμα.

Πώς εμπνευστήκατε το όνομα σας;

Μ: Το όνομα βγήκε ως εξής: Κάναμε brainstorming για την ονομασία του γκρουπ και κάποια στιγμή ο Γεράσιμος, επειδή εγώ δεν είχα ακόμα εκφράσει γνώμη, μου λέει: «Μίλα Λόλα (με έλεγε χαϊδευτικά Λόλα), μίλα…» Και λέω, έτσι θα βγάλουμε το συγκρότημα: Μίλα Λόλα. Και στη συνέχεια προσθέσαμε  το λογοπαίγνιο [Mila(lol)a].

Για κάποιον που δεν σας έχει ακούσει, μπορείτε να μας περιγράψετε το μουσικό στυλ σας;

Β: Γενικά, προσπαθούμε να παίξουμε κάτι ευχάριστο, κάτι που να ρέει, κάτι που να κυλάει ευχάριστα ο χρόνος, κάτι διασκεδαστικό. Δεν έχουμε ντραμς. Δεν έχουμε μπάσο. Δεν έχουμε, δηλαδή, αυτά τα όργανα, τα οποία θα δώσουν, είτε πολύ ρυθμό, είτε πολύ ένταση. Βασιζόμαστε, κυρίως, στο performance. Είμαστε όλοι κλασσικοί μουσικοί, δηλαδή, παίζουμε ακουστικά όργανα. Η λογική μας είναι να παίζουμε με φυσικό ήχο. Προφανώς, προσαρμοζόμαστε στα μαγαζιά, αλλά νομίζω η τακτική αυτή επηρεάζει αυτό που ακούγεται. Επίσης, δεν παίζουμε τραγούδια το ένα μετά το άλλο χωρίς ειρμό. Η παράσταση έχει μια συνεχόμενη ροή, ουσιαστικά είναι μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος.

Χ: Η παράσταση έχει κι άλλα πράγματα εκτός από μουσική, έχει και κωμωδία, εκπλήξεις, ατάκες, πρόζα…

Μ: Έχουμε επιλέξει, ως βασική γραμμή για το γκρουπ, τραγούδια που θα δώσουν μια ευχάριστη νότα, γιατί ο βασικός μας σκοπός είναι να έρθει κάποιος και καθ’ όλη την διάρκεια να νιώσει ωραία. Η παράσταση έχει κι ένα στοιχείο stand up comedy. Οπότε η πρόζα μας πρέπει να προσαρμόζεται και στην επικαιρότητα.

Τί μέρη προτιμάτε για τα live σας;

Μ: Δεν αποκλείουμε κάτι, αλλά δεν θα μπορούσαμε να παίξουμε σε ένα μαγαζί, στυλ ταβέρνας, που έχει κολόνες, μιας και ο κόσμος πρέπει να μας βλέπει καλά, όταν παίζουμε, λόγω της φύσης της παράστασης.

Β: Επιπλέον, έχουμε αρκετά μεγάλη ανάγκη από ηχητικό εξοπλισμό. Σκέψου ότι τραγουδάμε ή μιλάμε και οι πέντε, έχουμε αρκετά όργανα, υπάρχει ένα βιολί, μια κιθάρα, ένα πιάνο, ένα σαξόφωνο, ένα κλαρινέτο και 5 φωνές.

Πώς νιώσατε πάνω στην σκηνή στο πρώτο σας live στο All day By Mods;

Χ: Το All day by Mods ήταν πολύ καλός χώρος για το πρώτο μας live.

Β:  Ήταν πολύ ωραία εμπειρία.

Μ: Πήγε ακόμα πιο καλά απ’ ότι είχαμε σχεδιάσει.

A: Επιπλέον, μας έδωσε την ευκαιρία να καταλάβουμε και τι πρέπει να αλλάξουμε στην πράξη.

Γ. Στο πρώτο μας live έπρεπε να ξεπεράσουμε το προσωπικό μας άγχος ως μουσικοί, αλλά και το συνολικό ως συντελεστές μιας ιδέας. Νιώσαμε τόσο άνετα από τα πέντε πρώτα λεπτά που η παράσταση ήταν μια διασκέδαση για εμάς τους ίδιους.

Πόσο έχουν αλλάξει τα live γενικότερα μετά την κρίση;

Χ: Οι συνθήκες παλιά ήταν πολύ καλύτερες.

Α: Τα live δεν έχουν αλλάξει. Οι απαιτήσεις έχουν αλλάξει. Και από τους μουσικούς και από τους επιχειρηματίες και από τον κόσμο. Βέβαια και η κρίση είναι μια ευκαιρία, για να ξεσκαρτάρουν τα πράγματα σε όλους τους τομείς.

Μ: Όταν υπάρχει δουλειά, ίσως, χάνεται η ποιότητα. Όταν οι ευκαιρίες είναι πιο λίγες… δίνεται μεγαλύτερη σημασία στην ποιότητα.

Γ. Η κρίση δυστυχώς παρουσιάζεται και στα live με τον ίδιο τρόπο, όπως και στην κοινωνική-οικονομική μας ζωή. Πολύ χαμηλού επιπέδου live και πολύ υψηλού επιπέδου.  

Με τί άλλο ασχολείστε πέρα από τους Mila (Lol)a;

Χ: Εγώ είμαι καθαρά μουσικός. Αυτή είναι η δουλειά μου. Παραδίδω μαθήματα κιθάρας, έχω ένα άλλο σχήμα έντεχνης λαϊκής μουσικής και γενικά συνεργάζομαι με διάφορους μουσικούς, δεν είμαι σταθερά κάπου και μόνο.

Α: Κι εγώ μουσικός είμαι. Δουλεύω στο Μέγαρο Μουσικής σαν πιανίστας. Είμαι, επίσης, καθηγητής στο Δημοτικό Ωδείο της Πάτρας. Παίζω, ακόμα, πιάνο στο πρόγραμμα του Γιάννη Μπέζου στο Χαμάμ στην Αθήνα. Γενικά πηγαινοέρχομαι Αθήνα-Πάτρα για διάφορες δουλειές.

Β: Εγώ, εσχάτως, ασχολούμαι με το μουσικό θέατρο. Έχω σπουδάσει μουσική τεχνολογία. Ως τεχνικός ήχου ξεκίνησα να δουλεύω. Μετά πήγα σε ένα σεμινάριο λυρικού εργαστηρίου του ΔΗΠΕΘΕ και από τότε είμαι ενεργός εκεί.

Μ: Έχω σπουδάσει μουσικό θέατρο στη Νέα Υόρκη, έχω τραγουδήσει σε πολλά φεστιβάλ και συναυλίες. Με τον Χρήστο, γνωριστήκαμε στην πρώτη μου δουλειά μετά την επιστροφή από την Αμερική, τέλη του 2013. Είχα έρθει για διακοπές στην Ελλάδα το καλοκαίρι, αλλά συναντήθηκα με τον Θοδωρή Αμπαζή κι αυτός ουσιαστικά με έκανε να μείνω μόνιμα εδώ, μιας και σχεδίαζε πολλά πράγματα και μου πρότεινε να συνεργαστούμε. Έπαιξα στον «Μολιέρο», μετά στη «Σατανερί», στο «Fashion Theater» (ένα δικό μου μιούζικαλ), ύστερα, με το ΔΗΠΕΘΕ, στο «Σφίξε με», το «Mozartmania», την «Βασίλισσα του χιονιού» –μαζί με τον Βασίλη- , παράσταση, που ανέβηκε την περίοδο των Χριστουγέννων και στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στην Αθήνα.

Γ. Έχοντας σπουδές κλαρινέτου από μικρό παιδί (τελειόφοιτος του Ελληνικού Ωδείου) υπήρξα μέλος δεκάδων σχημάτων μουσικής δωματίο. Στην συνέχεια, έμαθα μόνος μου σαξόφωνο και από ηλικία 17 ετών εργάζομαι ως επαγγελματίας μουσικός σε ορχήστρες κλασικής αλλά και «ελαφριάς» μουσικής. Διδάσκω κλαρινέτο και σαξόφωνο και αναπνέω για να ακούω και να παίζω μουσική.

Ποιο είδος μουσικής προτιμάτε να ακούτε;

Χ: Εγώ ακούω τα πάντα. Αρκεί να με αγγίζει. Ακούω, κυρίως, έντεχνο βέβαια. Τρελαίνομαι, όταν ακούω Σταυρό του Νότου, να τραγουδάει ο Μικρούτσικος. Όσες φορές και αν τον έχω ακούσει, ενθουσιάζομαι.

Α: Συμφωνώ με τον Χρήστο. Κι εγώ ακούω τα πάντα. Παλιά, μου άρεσε πάρα πολύ ο Φρανκ Ζάπα. Πλέον, ακούω, κυρίως, κλασσική μουσική.

Β: Εγώ έχω περάσει από διάφορες φάσεις. Μ’ αρέσει πάρα πολύ, όμως, ο Τομ Γουέητς και ο Λέοναρντ Κοέν.

Μ: Εμένα μου αρέσει πολύ η τζαζ πλευρά του μουσικού θεάτρου της Αμερικής και η country.

Γ. Ακούω ότι μπορεί να με ταξιδέψει. Να μου προσφέρει ρίγος…..

Τι με κάνει να νιώθω έτσι; Η κλασική περίοδος  της τζαζ, τα φλαμένγκο της Ισπανίας, το Fado της Πορτογαλίας , τα Latin….

Ποιά τα σχέδια σας για το προσεχές διάστημα;

Β: Επειδή όλοι μας είχαμε αρκετές υποχρεώσεις το προηγούμενο διάστημα, ουσιαστικά, τώρα κάνουμε μια επανασύνταξη του σχήματος.

Μ: Το σημαντικό για μας δεν είναι ο αριθμός των προσεχών παραστάσεων, αλλά το που και το πώς. Θα εμφανιστούμε σε μια τηλεοπτική εκπομπή σύντομα. Έχουμε σκοπό, επίσης, να παίξουμε στην Αθήνα και σε άλλα μέρη. Προς το παρόν, θα κάνουμε μερικές πρόβες, για να ξαναθυμηθούμε τα κομμάτια και θα προσθέσουμε και κάποια νέα τραγούδια στο πρόγραμμα.

Χ: Γίνονται συνέχεια αλλαγές, γιατί δεν θέλουμε να μείνει σταθερό το πράγμα. Δεν θέλουμε ο θεατής να ξέρει την ατάκα, που θα πούμε σε κάθε παράσταση. Πρέπει να εκπλήσσεται από το πρόγραμμα.

Πώς προωθείτε την δουλειά σας;

Μ: Μέχρι τώρα, προωθούμαστε, κυρίως, από τους προσωπικούς και επαγγελματικούς μας κύκλους. Έχουμε και την σταθερή στήριξη του χορηγού μας «PatrasFlyer».

Κλείνοντας, τί θα θέλατε να πείτε στους «αναγνώστες» του Prespop και στον κόσμο της Πάτρας;

Μ: Ο, τι συμβαίνει γύρω μας, δε μπορούμε πάντα να το αλλάξουμε, αλλά, σίγουρα, μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε πιο χαλαρά, με καθαρό μυαλό και καλή καρδιά. Ας δώσουμε την ευκαιρία ο ένας στον άλλο να λάμψει και θα λάμψουμε όλοι μαζί! Έχω ζήσει πολλά χρόνια στις λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες και έχω να πω ότι οι ξένοι έχουν λεφτά και ψάχνονται για να ζήσουν μια στάλα ζωής. Εμείς δεν έχουμε φράγκο και.... ζούμε!

Οι φωτογραφίες είναι του Βασίλη Ζούδιαρη και το σκίτσο του Παύλου Στόλλα.