Τι απέγιναν οι Likely Lads των '00ς;

Οι The Libertines κυκλοφόρησαν τον τρίτο τους δίσκο με τίτλο ''Anthems For Doomed Youth'' και εμείς εδώ στο Presspop γυρνάμε μία δεκαετία πίσω, τότε που οι Libertines και ορισμένα άλλα παλικάρια αποτελούσαν τη μεγαλύτερη ελπίδα του Νησιού για να έχει τη παγκόσμια πρωτοκαθεδρία στα μουσικά πράγματα. Για να λέμε την αλήθεια κανείς δεν πίστευε ότι οι ίδιοι οι Libertines θα μακροημέρευαν, λόγω χαρακτήρων και αλόγιστων καταχρήσεων, αλλά ο χρόνος διέψευσε τους πάντες, Οι Libertines είναι εδώ alive and kicking, με έναν καλό δίσκο, που θα παρουσιάσουμε τις επόμενες ημέρες, αντίθετα με πολλά από τα ''καλά παιδιά'' της σκηνής που δεν είχαν την πορεία που περιμέναμε. Για να δούμε λοιπόν τι έκαναν όλοι αυτοί οι likely lads, που για ένα διάστημα έβαλαν τα λήμματα post punk, new wave, pub rock κτλ στη κορυφή του λεξικού της ανεξάρτητης μουσικής.

Franz Ferdinand

Οι πιο εμπορικά επιτυχημένοι της σκηνής εκείνη την εποχή. Το 2004 κυκλοφόρησαν το γεμάτο ενέργεια εντυπωσιακό ντεμπούτο τους, κερδίζοντας τη πρώτη θέσε σε πολλές λίστες με τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Μπροστάρη είχαν τον ελληνικής καταγωγής Alex Kapranos και έδειχναν ότι το μέλλον τους ανήκει. Μπορεί να μην το έκαναν ακριβώς, αφού οι επόμενοι δίσκοι τους δεν μπόρεσαν να πλησιάσουν το feeling του ντεμπούτου τους. Εξακολουθούν όμως να βρίσκονται στον αφρό, αφού όλοι οι επόμενοι δίσκοι τους είχαν κάτι να πούν. Μάλιστα φέτος κυκλοφόρησαν το project FFS σε συνεργασία με τους cult ήρωες Sparks. Μάλλον το ελληνικό δαιμόνιο του Kapranos έκανε καλά τη δουλειά του διατηρώντας τους συνεχώς στον αφρό.

Arctic Monkeys

Οι Arctic Monkeys είναι μία ιδιάζουσα περίπτωση της συγκεκριμέμης σκηνής. Ξεκίνησαν όταν είχαν παρουσιαστεί τα πρώτα σημάδια κάμψης της φάσης, αλλά εξελίχθηκαν στο σημαντικότερο, μάλλον, βρετανικό συγκρότημα της δεκαετίας. Το 2006, όντας teenagers ακόμα, κυκλοφορεί ο πρώτος δίσκος τους με τίτλο ''Whatever People Say I Am, That's What I 'm Not''. Άγουροι ακόμα κατάφεραν να αφήσουν υποσχέσεις για το μέλλον, που τελικά τις δικαίωσαν. Κάθε δίσκος είχε να προσθέσει κάτι καινούργιο στο puzzle του συγκροτήματος, με λογική κατάληξη το προπέρσινο ''ΑΜ'' να τους τοποθετεί στις μεγαλύτερες μπάντες της γενιάς τους.

Kaiser Chiefs

Το ''Employment'' του 2005 ήταν ιδανικό, αφού συνδύαζε σπουδαίες στιγμές της βρετανικής μουσικής παράδοσης. To κοκτέιλ περιείχε Jam, Madness, Kinks σε ιδανικές αναλογίες, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Εξάλλου με αηδιούλες τύπου ''Ruby'' δεν πας πουθενά.

Bloc Party

Ακόμα ένα συγκρότημα που δεν είχε τη πορεία που αναμένονταν. Το ''Silent Alarm'' του 2005 ήταν μία φρέσκια και ολοκληρωμένη post punk πρόταση. Το ''A Weekend In The City'' που ακολούθησε ήταν ένα βήμα πίσω και από εκεί και πέρα φλέρταραν σταθερά με την αδιαφορία. Κρίμα γιατί είχαν τις δυνατότητες για το κάτι παραπάνω.

Maximo Park

Οι Maximo Park είχαν μία εξαρχής ιδιαιτερότητατα. Ηχογραφούσαν για λογαριασμό της Warp, την εταιρεία ναυαρχίδα του ηλεκτρονικού ήχου. Και αυτοί ξεκίνησαν εντυπωσιακά με το ''A Certain Trigger'' του 2005 και τα επόμενα βήματά τους ήταν σαφέστατα πιο αδύναμα. Η μπάντα όμως έδειχνε ότι γουστάρει αυτό που κάνει και επέμεινε. Και όποιος επιμένει ανταμοίβεται. Έτσι και οι Maximo Park κυκλοφόρησαν το 2013 το ''Too Much Information'' που ήταν σαφέστατα καλύτερο από το αναμενόμενο.

Editors

Από τους αγαπημένους του ελληνικού κοινού, μιας και έχουν έρθει αρκετές φορές από τα μέρη μας. Πάτησαν πάνω στη παράδοση των Joy Division, αλλά και στην τότε πρόσφατη επιτυχία των Interpol. To ''The Back Room'' ήταν εξαιρετικό ως ντεμπούτο, όπως και ο δεύτερος δίσκος τους. Στη συνέχεια, θέλοντας να προσθέσουν πράγματα στον ήχο τους, στράφηκαν σε πιο ηλεκτρονικές φόρμες, δημιουργώντας κάποιον προβληματισμό αλλά και πετυχαίνοντας τον στόχο της αλλαγής μίας μονοδιάστατης φόρμας.

Art Brut

Προσωπική μου αδυναμία. Από την εποχή του Jarvis Cocker είχε να εμφανιστεί στο Νησί ένας τύπος με τόση δηκτική στιχουργική και από τον Mark E, Smith κάποιος με τέτοια εκφορά λέξεων. Ο λόγος για τον Eddie Argos βέβαια. Από τους στίχους του παρέλασαν εμβληματικές περσόνες, αυτοσαρκάστηκε μέχρι τελικής πτώσεως και μίλησε με το χαρακτηριστικό βρετανικό χιούμορ για τα πάντα. Σίγουρα ο πρώτος τους δίσκος ''Bang Bang Rock 'n' Roll'' ήταν και ο καλύτερος, αλλά και για τη συνέχεια είχαν ενδιαφέροντες δίσκους. Μέχρι και ο πολύς Frank Black των Pixies συνεργάστηκε μαζί τους, κάνοντας τη παραγωγή στον τρίτο και τον τέταρτο δίσκο τους.

Hard Fi

Οι πιο ''φλώροι'' της εποχής, που όμως κυκλοφόρησαν ένα ντεμπούτο γεμάτο από κολλητικά singles. Δεν ήταν δύσκολο για κάποιον να προβλέψει ότι το μέλλον δεν ήταν δικό τους, αλλά όλοι χορέψαμε με τα τραγούδια του ''Stars Of CCTV''.

Subways

Ο τίτλος one hit wonders είναι αυτός που τους ταιριάζει καλύτερα. Το ''Rock 'n' Roll Queen'' ήταν η συνεισφορά τους εκείνη την εποχή και για αυτή θα τους θυμόμαστε.

Και bonus το κομμάτι των Libertines που έδωσε τον τίτλο στο άρθρο. Για αυτούς θα τα πούμε αναλυτικά τις επόμενες ημέρες.