Oasis vs Blur: Ο Alan McGee μιλάει μετά από 20 χρόνια

Το καλοκαίρι του 1995 συνέβει κάτι που έβγαλε τη μουσική βιομηχανία στο Νησί από τη συνηθισμένη ρουτίνα της. Οι Oasis και οι Blur θα κυκλοφορούσαν τα πρώτα singles από τα επερχόμενα albums τους την ίδια εβδομάδα. Οι Oasis είχαν το ''Roll With It'' και οι Blur το ''Country House''. Οι Oasis ηχογραφούσαν για την Creation Records και οι Blur για τη Food, που συνεργάζονταν με την EMI. Και τα δύο συγκροτήματα εκείνη τη περίοδο έριζαν για την ηγεσία της brit pop και βρίσκονταν σε πολύ καλή δημιουργική φάση. Οπότε η κόντρα για το ποιο single θα βρεθεί στην κορυφή των charts ήταν αναπόφευκτη, θυμίζοντας κάτι από τα '60ς και τις κόντρες των Beatles με τους Rolling Stones.

Ο Alan McGee, αφεντικό της Creation και από τις σημαντικότερες περσόνες της ανεξάρτητης μουσικής, μίλησε στην ΝΜΕ για τη συγκεκριμένη διαμάχη. Πιο συγκεκριμένα όταν ρωτήθηκε αν την θεωρούσε ηλίθια, απάντησε ''ναι'', αν θεωρεί ότι λειτούργησε, απάντησε ''σίγουρα'' και στο αν είναι χαρούμενος που έγινε απάντησε ''απολύτως''. Και πως να μην είναι χαρούμενος όταν είδε τις πωλήσεις της εταιρείας του να αυξάνονται κατακόρυφα. Ο McGee θεωρεί ότι τη διαμάχη τη ξεκίνησαν οι Blur, διότι υπολόγιζαν στη τεράστια δύναμη του marketing της ΕΜΙ, η οποία θα συνέτριβε τη μικρή και ανεξάρτητη Creation, που δεν είχε τις ίδιες προσβάσεις. Η κόντρα των Blur με τους Oasis είχε και ταξικές αναφορές, αφού οι πρώτοι προέρχονταν από την αστική τάξη και το Λονδίνο, ενώ οι δεύτεροι την εργατική και το βιομηχανικό Manchester. Για την ιστορία στη πρώτη θέση βρέθηκε το ''Country House'', αφήνοντας το ''Roll With It'' στη δεύτερη. Αντίστροφα όμως ήταν τα πράγματα για τους δίσκους που τα περιείχαν και κυκλοφόρησαν λίγο αργότερα. Το ''(What's The Story) Morning Glory?'' των Oasis πούλησε πολύ περισσότερα αντίτυπα (περίπου 21 εκατομμύρια παγκοσμίως, σύμφωνα με τον McGee) από το ''The Great Escape'' των Blur. Αυτός ήταν και ο δίσκος που καθιέρωσε τους Oasis και έκανε τον McGee ακόμα πιο πλούσιο. Καθόλου άσχημα για κάποιον που κατέβηκε από τη Σκωτία στο Λονδίνο στα '80ς για να φτιάξει μία δισκογραφική που θα κυκλοφορούσε τη δική του μουσική (Biff Bang Pow!) και αυτή των φίλων του.