In The CIty

Ο Σεπτέμβριος, εκτός από τα πρωτοβρόχια, σηματοδοτεί και το τέλος του καλοκαιριού, της πιο ανέμελης εποχής δηλαδή. Οπότε επιστροφή στη ρουτίνα για όλους, για αυτούς που κατάφεραν να πάνε διακοπές και για αυτούς που δεν κατάφεραν. Τα σχολεία ανοίγουν για τους μαθητές, η εξεταστική ξεκινά για τους φοιτητές, επιστροφή σε full ρυθμούς για τους εργαζόμενους, ξεκινούν οι εκπομπές του Αυτιά για τους συνταξιούχους (τους φτιάχνει την πρωινή διάθεση με τις ευχάριστες ειδήσεις που παρουσιάζει και τους αφορούν).

Τα τελευταία χρόνια μου έχει δημιουργηθεί μία απορία, που έχει να κάνει με την μουσική που παίζεται στα καλοκαιρινά μαγαζιά, κοντά σε παραλίες ,και τα αποία αυτοπροσδιορίζονται ως εναλλακτικά. Το 90% των μουσικών τους επιλογών προέρχονται από το χώρο της latin (cuba, salsa κτλ.), της reggae και φυσικά της ethnic μουσικής. Η απορία λοιπόν που έχω, έχει να κάνει με το αν όλος αυτός ο κόσμος που συχνάζει σε αυτούς τους χώρους ακούει και πραγματικά γουστάρει αυτές τις μουσικές και αν  τις επιλέγει και σε άλλες στιγμές της καθημερινότητάς του (σπίτι , αυτοκίνητο κ.α.).