Of Montreal - Lady On The Cusp

Έχουν περάσει δύο χρόνια από την κυκλοφορία του ''Freewave Lucifer F<ck F<ck F<ck'' και οι Of Montreal επιστρέφουν δισκογραφικά με το ''Lady On The Cusp''.Διάστημα μεγάλο για τα δεδομένα τους, μιας και η μπάντα μας έχει συνηθίσει σε ετήσια δισκογραφικά ραντεβού στα σχεδόν τριάντα χρόνια της ύπαρξής τους. Αναμφισβήτητος ηγέτης τους ο Kevin Barnes. Ένας ιδιοσυγκρασιακός συνθέτης, που σταθερά αναζητά την pop τελειότητα. Συχνά πυκνά τα καταφέρνει, έχοντας στο songbook του ορισμένα υπερκλασσικά κομμάτια της pop. Ως ένας μουσικός αλχημιστής, ανακατεύει φινετσάτες pop μελωδίες, με ψυχεδελικές γαρνιτούρες, glam μεγαλοπρέπεια, disco ρυθμολογίες και οτιδήποτε άλλο του γυαλίσει αναπεριόδους το μάτι, ώστε να κατακτήσει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στο φετινό ''Lady On The Cusp'' επιστρέφουν στις κλασσικές pop φόρμες, μετά το περισσότερο αυτοσχεδιαστικό προηγούμενο βήμα τους, έχουν εκτεταμένη χρήση synths με ενίοτε funky διάθεση. 

Ο δίσκος ξεκινά με την εθιστική pop του ''Music Hurts The Head'', όπου ο Barnes επαναλαμβάνει την ατάκα ''rock 'n' roll is dead'', για να ακολουθήσει το υπόγειο groove του ''2 Depressed 2 Fuck''. Το υπέροχο ''Rude Girl On Rotation'' βασίζεται σε μία από τις πιο ρομαντικές μελωδίες που έχουν γράψει και στο ''Yung Hearts Bleed Free'' η pop τους μπολιάζεται με funky ρυθμολογία. Το ''Soporific Cell'' έχει αναφορές στο soft rock των '70ς και στο ''I Can Read Smoke'' μας θυμίζουν πόσο έχουν επιρεάσει τον ήχο συγκροτημάτων σαν τους MGMT. Στο ''Pi$$ Pi$$'' πλήκτρα και beats δημιουργούν μία groovy ατμόσφαιρα, για να ακολουθήσει το πιο αιθέριο και χαλαρωτικό ''Sea Mines That Mr. Gone''. Το ''Poetry Surf'' θα μπορούσε να βρίσκεται στο tracklist του ''Hissing Fauna, Are You The Destroyer?'' και ο δίσκος κλείνει με την experimental pop του ''Genious In Wind''. Το ''Lady In The Cusp'' είναι ακόμα ένας δίσκος με ενδιφέρουσες pop ιδέες από τους Of Montreal. Απλά μετά από περίπου είκοσι δίσκος δεν γίνεται να ακούγονται το ίδιο φρέσκοι όπως παλιότερα. Όχι γιατί γράφουν απαραίτητα, χειρότερα κομμάτια, αλλά γιατί αναγκαστικά επαναλαμβάνουν πράγματα που έχουμε ξανακούσει από τους ίδιους.