Παιδί Τραύμα - Μέινστριμ

Μία λέξη που αγαπά να μισεί οπιοσδήποτε δηλώνει εναλλακτικός, έχει διαλέξει το Παιδί Τραύμα για να βαφτίσει το τρίτο του album. ΄΄Μέινστριμ'' ονομάζεται ο δίσκος και αποτελεί τη φυσική συνέχεια μίας πορείας που ξεκίνησε με τις ''Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις'' και συνεχίστηκε με το ''Θα Καταστρέψω Τον Κόσμο''.Προφανώς δεν σοκάρει όπως με τις ''Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις'', που έσκασαν από το πουθενά, δημιούργησαν μία ηχητική και στιχουργική ταυτότητα και έβαλαν γερά θεμέλια για τη συνέχεια. Το μεγάλο πλεονέκτημα που έχει το Παιδί Τραύμα είναι η ικανότητα να περιγράφει τελείως προσωπικά βιώματα και συναισθήματα και να τα μετατρέπει σε συλλογικές εμπειρίες. Κάτι που προκαλεί ταύτιση καλλιτέχνη και κοινού και τη δημιουργία ενός ιδιαίτερου δεσίματος μεταξύ τους. Μουσικά το ''Μέινστριμ'' είναι περισσότερο pop και λιγότερο weirdo σε σχέση με το παρελθόν, ή μήπως και αυτή η προσέγγιση είναι λανθασμένη γιατί το Παιδί Τραύμα έχει καταφέρει να μετατρέψει το weirdo σε προϊόν μαζικής κατανάλωσης; Οι μελωδίες είναι πιο radio friendly λογικής, οπότε και πιο mainstream, για να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη που έδωσε τον τίτλο στο δίσκο. Πλέον το Παιδί Τραύμα γεμίζει μεγάλους συναυλιακούς χώρους, έχει μία καλοδουλεμένη μπάντα να τον συνοδεύει επί σκηνής, εξακολουθώντας να γραφει τραγούδια για μία γενιά που είναι μπερδεμένη σε όλα τα επίπεδα, αναζητά διαρκώς κάτι διαφορετικό, βαριέται εύκολα και νιώθει μία απροσδιόριστη οργή.

Το ''Τρομακτικό'' το γνωρίσαμε πριν την κυκλοφορία του δίσκου και περιγράφει, έχοντας ως συνοδεία ηλεκτρονικά beats, τη μοναξιά και τη σύγχυση που νιώθουν οι σημερινοί έφηβοι. Στη ''Διαστημική Αποστολή'' ο ρομαντισμός συναντά την απόγνωση και στο ''Ατυχημα'' δοκιμάζει τη χορευττική διάθεση που υπήρχε στο δεύτερο δίσκο του. Το ''Ροκ Σταρ'' είναι φτιαγμένο από τα υλικά που το καθιστούν pop hit. Πιασάρικη μελωδία και στίχους που περιγράφουν πως γίνεται να νιώθεις μόνος ενώ περιστοιχίζεσαι από πολλούς και μία βαρεμάρα να χαρακτηρίζει οτιδήποτε γίνεται γύρω σου. Η ρομαντική διάθεση κυριαρχεί στο ''Απόψε Φυλάω Τον Εαυτό Μου Για Σένα'' και μία pop χαρμολύπη ντύνει το ''Η Λίμνη''. Η Νεφέλη Φασούλη αναλαμβάνει τα φωνητικά στο ''Τα Μυστικά'' ισορροπώντας ανάμεσα στο έντεχνο και το νέο κύμα, ενώ το ''Γκούφυ'' είναι από τις πιο εσωστεφείς στιγμές του νέου δίσκου του Παιδιού Τραύματος. Ο δίσκος κλείνει με το ''Αυτό'', ένα κομμάτι που αποπνέει ξεκάθαρα αέρα αισιοδοξίας, τόσο σε μουσικό, με τα πνευστά να θυμίζουν Beirut, όσο και σε στιχουργικό επίπεδο.  Το Παιδί Τραύμα διατηρεί τη θεματολογία που τον γνωρίσαμε και σε αυτόν το δίσκο. Την ντύνει, όμως, με πιο pop, άρα πιο mainstream, μουσική.