Φίλος Φίλου - Μπάσσο Βεστιάριο

Το ''Μπάσσο Βεστιάριο'' είναι το πρώτο album του Κωνσταντίνου Τασσόπουλου, που ηχογραφήθηκε κάτω από το όνομα Φίλος Φίλου. Ένας δίσκος που συνδυάζει ατμοσφαιρικά με χορευτικά beats και ανατρέχει στις πρώιμες ημέρες της ηλεκτρονικής σκηνής, πίσω στα '80ς. Η παραγωγή είναι ηθελημένα σπιτική και συμβάλλει στη δημιουργία μίας retro ατμόσφαιρας. Σε αυτή την κατεύθυνση συμμετέχει και η επιλογή φωνητικών samples από προηγούμενες δεκαετίες. Ένας δίσκος που θα μπορούσε να έχει ηχογραφηθεί την εποχή που η Λένα Πλάτωνος ήταν πραγματικά πρωτοποριακή και οι Στέρεο Νόβα υπήρχαν μόνο έως ιδέα στα μυαλά του Κωνσταντίνου Βήτα και του Μιχάλη Δέλτα. Μην ξεχνάμε ότι ο πρώιμος elctro ήχος είναι πηγή έμπνευσης για πλειάδα καλλιτεχνών, τόσο της εγχώριας όσο και της διεθνούς σκηνής. Με αυτή την  έννοια το "Μπάσσο Βεστιάριο'' μπορεί να θεωρηθεί ταυτόχρονα ένα σύγχρονο όσο και retro άκουσμα. Εν τέλει είναι ένας ηλεκτρονικός δίσκος που απευθύνεται κυρίως σε ανθρώπους που η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι το κύριο άκουσμά τους.

Τα εναρκτήριο ''Σιρόπια'' δανείζεται φωνητικά samples από την '90ς επικαιρότητα, όπου τα rave party ήταν σταθερά στην πρώτη γραμμή της θεματολογίας των τηλεοπτικών εκπομπών, καθώς τους χρέωναν πλειάδα παραβατικών συμπεριφορών και την ώθηση των νέων της εποχής στον κατήφορο. Χαραγμένα στη συλλογική μνήμη έχουν μείνει ο τίτλος ''μάνα raver'' σε κεντρικά δελτία ειδήσεων και η αλησμόνητη ατάκα ''βλέπω κύκλους'' που αναφωνεί εκστασιασμένος θαμώνας rave party. Τα χορευτικά beats στα ''Σιρόπια'' δένουν αρμονικά με τη θεματολογία στίχων και samples. Στο ''Άνθρωπος Καθρέπτης'' αγχωτικές μπασογραμμές δημιουργούν μία κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και ντύνουν στίχους που φλερτάρουν με την  ποίηση που άνθισε στην περιοχή των Εξαρχείων στα '80ς. Στην  ''Ανοιξη'' η μουσική είναι kraut και δείχνει τις πολυσυλλετικές επιρροές του Τασσόπουλου και στην ''Αστική Ανάπλαση'' συνδυάζει minimal ρυθμούς με φωνητικά samples που αναφέρονται σε θέματα πολεοδομικού σχεδιασμού. Ο ''Υπερσιντέλικος'' τιμά τον τίτλο ''χορευτικό synth wave'' και στη ''Βιντεοκασέτα'' τα beats είναι περισσότρο ατμοσφαιρικά. Στο ''Καλός Μπάτσος Κακός Μπάτσος'' ο τίτλος επαναλαμβάνεται επιληπτικά πάνω σε μονότονα χορευτικά beats και με το ''Αλφα Στερητικό'' να βρίσκει τη τομή ανάμεσα στους New Order και τους Public Image Limited. Το ''Μπάσσο Βεστιάριο'' αποτυπώνει την αστική απομόνωση με ένα γλυκόπικρο και ταυτόχρονα ζεστό τρόπο. Αναζητά αναφορές στο παρελθόν για να εκφράσει συναισθήματα του σήμερα.