Beach House - Once Twice Melody

Αισώς οι Beach House έφτασαν στην κυκλοφορία του όγδοου δίσκου τους και από την πρώτη ακρόαση είναι φανερό ότι το ''Once Twice Melody'' είναι η πιο φιλόδοξη δουλειά τους. Οι Beach House πάντοτε εντάσσονταν στο ιδίωμά της dream pop, αλλά πάντοτε είχαν τις λεπτομέρειες ώστε να διαφοροποιούνται οι ίδιοι από δίσκο σε δίσκο, αλλά και να ξεφεύγουν από τις μανιέρες του είδους που υπηρετούν. Σε αυτό κομβικό ρόλο παίζει η αιθέρια φωνή της Victoria Legrand και άνεση που ο Alex Scally χρησιμοποιεί ευγενικές μελωδίες και ευφάνταστες ενορχηστρώσεις. Με το ''Once Twice Melody'' το συγκρότημα επιχειρεί μία πιο ευρεία εξερεύνηση της εναλλακτικής pop και ο ήχος του γίνεται πιο γεμάτος και πλουραλιστικός. Έχοντας περάσει πέντε χρόνια από την κυκλοφορία του ''7'', οι Beach House γέμισαν τις δημιουργικές τους μπαταρίες και κυκλοφόρησαν ένα δίσκο που περιέχει δεκαοχτώ κομμάτια. Έναν μεγάλο σε διάρκεια δίσκο που λόγω της διάρκειάς του, θα μπορούσε να κάνει τον ακροατή να βαρεθεί και να τον προσπεράσει. Εξάλλου ζούμε στην εποχή της γρήγορης πληροφορίας και οι περισσότερες μπάντες αποφεύγουν να κυκλοφορούν δίσκους μεγάλης διάρκειας. Οι Beach House, όμως, ξεπερνούν και αυτόν τον σκόπελο και το ''Once Twice Meledy'' κρατάει σε εκγρήγορση τον ακροατή καθ' όλη τη διάρκεια του. Ένας δίσκος χωρίς fillers, που το κάθε τραγούδι έχει τη δική του θέση στην υπηρεσία του οράματος του συγκροτήματος. Ένας δίσκος που ρουφάει τον ακροατή στον κόσμο του και τον μετατρέπει σε κοινωνό του οράματος των Beach House.

Στο ''Once Twice Melody'' οι Beach House καταπιάνονται με μεγάλο εύρος της εναλλακτικής pop. Η dreamy διάθεση του ομώνυμου κομματιού συνυπάρχει με τη ρυθμική pop του ''Superstar'' και η γλυκιά μελαγχολία του ''Over And Over'' με το σκοτεινό ''The Bells''. Στα ''New Romance'' και ''Only You Know'' πειραματίζονται με πιο electro φόρμες και στο ''Pink Funeral'' μας θυμίζουν τους σπουδαίους Cocteau Twins. Το ''Sunset'' είναι η πιο ακουστική στιγμή του δίσκου και τα αιθέρια ''ESP'' και ''Through Me'' κερδίζουν εύκολα τις εντυπώσεις. Ηλεκτρονικά μπλιμπλίκια δίνουν έναν διαφορετικό τόνο στα ''Runaway'' και ''Hurts To Love'' ενώ το ''Modern Love Stories'' μπλέκει τη dream pop με το shoegaze. Η φωνή της Legrand είναι καθηλωτική σε κομμάτια σαν το ''Another Go Around'' και στο ''Illusions Of Foerever'' και στο ''Masquerade'' η σημερινή pop δανείζεται ατμόσφαιρες από την σκοτεινή πλευρά των '80ς. Το ''Once Twice Melody'' ξεχειλίζει από την αυτοπεποίθηση του δημιουργού του. Είναι το πιο μεγαλεπήβολο album των Beach House και ένα βήμα μπροστά σε μία ούτως ή άλλως σπουδαία δισκογραφία.