Black Country, New Road - Ants From Up There

''Ants From Up There'' τιτλοφορείται ο δεύτερος δίσκος των Black Country, New Road και έρχεται να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά του σύγχρονου rock. Είναι ο δίσκος που αποστομώνει όλους αυτούς που υποστηρίζουν ότι πλέον δεν κυκλοφορούν σπουδαίοι rock δίσκοι. Είναι ο δίσκος που έχει απορροφήσει δημιουργικά όλες τις επιρροές του συγκροτήματος και το τελικό αποτέλεσμα είναι απολύτως προτότυπο. Κάτι σπάνιο για τη σύγχρονη μουσική και προφανώς όχι μόνο για το rock. Είναι ο δίσκος που θα χαρακτηρίσει μία εποχή και επάξια θα συγκριθεί με αριστουργήματα σαν το ''Funeral'' των Arcade Fire, το ''Ladies And Gentlemen We Are Floating In Space'' των Spiritualized και το ''Teens Of Denial'' των Car Seat Headrest. Τρεις δίσκους που μοιάζει αισθητικά και συναισθηματικά. Οι Black Country, New Road μας είχαν δείξει τις μεγάλες δυνατότητές τους με το περσινό ντεμπούτο τους, το πολύ καλό ''For The First Time''. Αλλά πλέον έκαναν ένα τεράστιο βήμα και με το ''Ants From Up There'' κυκλοφόρησαν κάτι πραγματικά μεγαλειώδες. Ο δίσκος είναι όσο πειραματικός και όσο pop χρειάζεται για να είναι ταυτόχρονα πρωτότυπος και προσιτός για όλους. Μεγάλο ρόλο παίζουν τα φωνητικά του Isaac Wood. Απολύτως βρετανικά και σε σημεία θυμίζει τη rock εκδοχή του Neil Hannon των Divine Comedy. Το αξιοσημείωτο ενα ότι ο Wood αποχώρησε από το συγκρότημα λίγες ημέρες πριν τη κυκλοφορία του album, κάνοντας το μέλλον τους αβέβαιο και τη  προώθηση του δίσκου δύσκολη σε επίπεδο συναυλιών. 

Το εναρκρήριο instrymental λειτουργεί εισαγωγικά για τον καινούργιο κόσμο των Black Country, New Road για να ακολουθήσει το οργιαστικό ''Chaos Space Marine'' όπου η μπάντα δίνει ρεσιτάλ αλλαγών ρυθμών, διαθέσεων και συναισθημάτων και ο Wood τραγουδά με την ίδια αυτοπεποίθηση που είχε ο Jarvis στους Pulp. Το ''Concorde'' μας ταξιδεύει σε πρωτόγνωρα ηχητικά μέρη και στο ''Bread Song'' γίνονται πιο εσωστρεφείς, δίνοντας τον πρωταφωνιστικό ρόλο στα strings και τα πνευστά. Το ''Good Will Hunting'' είναι ότι πιο κοντινό έχουν στη συμβατική έννοια του single και στο δυστοπικό ''Haldem'' η ερμηνεία του Wood φλερτάρει με τον Scott Walker των τελευταίων χρόνων. Στο instrumental ''Mark's Theme'' φλερτάρουν με μία free jazz ατμόσφαιρα και στο ''The Place Where He Inserted The Blade'' η αρψική απλοϊκή μελωδία μεταμορφώνεται σταδιακά σε κάτι μεγαλειώδες και καθηλωτικό. Τα δύο μεγαλύτερα σε διάρκεια κομμάτια του album σοφά έχουν τοποθετηθεί στο τέλος του και πραγματικά το απογειώνουν. Αρχικά το εννιάλεπτο ''Snow Globes'' με τη μουσική να είναι ξεκάθαρα post rock και τον Isaac Wood να θρηνεί έναν επικείμενο χωρισμό, πολύ πιθανόν του ιδίου με την υπόλοιπη μπάντα και τελικά το δωδεκάλεπτο χάος του ''Basketball Shoes'', όπου η μπάντα η μπάντα πραγματικά οργιάζει, ρίχνοντας στο ηχητικό της μίξερ πραγματικά ότι της γυαλίσει στο μάτι.

Οι Black Country, New Road μόλις κυκλοφόρησαν το δικό τους αριστούργημα, που πιθανότατα δεν θα ξεπεράσουν ποτέ. Ένας δίσκος με τεράστιο συναισθηματικό βάρος που σηκώνει στις πλάτες του την απόγνωση της γενιάς τους και ταυτόχρονα παρέχει την επιδιωκόμενη λύτρωση. Ξεπερνούν τις συμβάσεις των μουσικών ειδών όσο και της κυρίαρχης φόρμας των κουπλέ ρεφραίν. Καταφέρνουν να εξερευνούν τον ήχο τους και να μας συστήσουν ένα μουσικό σύμπαν τόσο διαφορετικό αλλά και τόσο προσβάσιμο ταυτόχρονα. Κάποια λέξη πέρα από το αριστούργημα, δύσκολα περιγράφει το ''Ants From Up There''.