St. Vincent - Daddy's Home

Η St. Vincent με το νέο της album με τίτλο ''Daddy's Home'', κάνει μία μεγάλη βουτιά τόσο στο μουσικό παρελθόν όσο και στις οικογενειακές της αναμνήσεις. Το album είναι concept και αναφέρεται στη φυλάκιση και αποφυλάκιση του πατέρα της, πόσο αυτή επηρέασε την ίδια στα νεανικά της χρόνια της και πόσο της έχει δημιουργήσει φόβο στο να αποκτήσει παιδί. Η εμπειρίες της είναι τραυματικές και η St. Vincent επιχειρεί να τις εξορκίσει μέσω της δημιουργίας ενός album. Δεν διστάζει να εκτεθεί για θέματα που είναι κοινωνικά ταμπού και ουσιαστικά προτρέπει και άλλους ανθρώπους να κάνουν το ίδιο όταν έχουν βιώσει εξίσου τραυματικές εμπειρίες ανεξαρτήτως για το ποιες είναι αυτές. Εξάλλου το φορτίο που κουβαλά κάποιος γίνεται ελαφρύτερο όταν το μοιράζεται με άλλους. Αυτοί μπορεί να είναι από μία συντροφική ή φιλική σχέση μέχρι το κοινό που θα ακούσει ένα δίσκο όπως κάνει η St. Vincent. Η λογική είναι να μην κρατάμε αιώνια μέσα μας πράγματα που μας πληγώνουν, έστω και αν η κοινωνία μέσω του καθωσπρεπισμού και του συντηριτισμού μας ωθεί να πράττουμε ακριβώς το αντίθετο. Όσο τολμηρό είναι θεματικά το ''Daddy's Home'', τόσο ρετρό είναι στο μουσικό του κομμάτι. Τα '70ς και ειδικά η glam πλευρά τους είναι κυρίαρχα. Ο Bowie ήταν πάντοτε μία από τις βασικές επιρροές της St. Vincent, περισσότερο όμως σαν ένας δημιουργός που ελίσσονταν με χαρακτηριστική άνεση ανάμεσα στα μουσικά είδη παρά ως ηχητική παραπομπή. Εδώ όμως ο Bowie είναι μία ξεκάθαρη επιρροή στον ήχο του album. Επίσης η χρήση πολλών δεύτερων φωνητικών μας γυρνάει ξεκάθαρα στο rock των '70ς. Η St. Vincent μας έχει συνηθίσει να πειραματίζεται με διάφορες μορφές της pop, κινούμενη με χαμαιλεοντική άνεση ανάμεσα στο εναλλακτικό και το mainstream, και καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια ο ήχος της να είναι φρέσκος. Στο ''Daddy's Home'' το σήμερα απουσιάζει προς χάρην μίας εντυπωσιακής βουτιάς στο παρελθόν.

Ο δίσκος ξεκινά με το r'n'b του ''Pay Your Way In Pain'' να μας θυμίζει τις καλύτερες στιγμές του Prince, για να περάσουμε στη συνέχεια στην επική νοσταλγία του ''Down And Out Downtown'' και στο τρυφερό ομώνυμο κομμάτι. Στο εντυπωσιακό ''Live In The Dream'' θρηνεί τη χαμένη της παιδική ηλικία και στο ''The Melting of The Sun'' η pop μπλέκεται αρμονικά με τη soul. Στo ''The Laughing Man'' το πιάνο στήνει τη νυχτερινή ατμόσφαιρα και στο ''Down'' συνδυάζονται ήχοι από το παρελθόν και το σήμερα. Τα ''Somebody Like Me'' και ''My Baby Wants A Baby'' είναι από τα πιο όμορφα και μελωδικά κομμάτια του δίσκου, όπου η St. Vincent εκθέτει τις πιο ενδόμυχες σκέψεις και φοβίες της. Με τον αέρα pop ντίβας περασμένων δακαετιών ερμηνεύει στο ''...At The Holiday Party'' και ο δίσκος κλείνει το ''Candy Darling'' όπου η St. Vincent ακούγεται λυτρωμένη από τους προσωπικούς της δαίμονες. Το ''Daddy's Home'' είναι αποκαλυπτικό και βλέπουμε μία δημιουργό να μοιράζεται σε υπερβολικό βαθμό τις εμπειρίες της με το κοινό της, αλλά είναι και λιγότερο τολμηρό μουσικά. Μία διαφορετική δουλειά από τη St. Vincent και ένας δίσκος που φέρνει το παρελθόν στο σήμερα, προκειμένου να μπορέσει να ξεμπερδέψει με πράγματα που την στοιχειώνουν και να προχωρήσει ακάθεκτη στο αύριο.