Pieces Of A Woman

Του Σταμάτη Τζιώλα

Είναι κρίμα, πράγματι, η συνάντηση με ορισμένα σινεφίλ διαμάντια να συντελείται πρωτογενώς στις περιορισμένες διαστάσεις της σπιτικής οθόνης, μέσω της συνδρομής μας στις διαδικτυακές πλατφόρμες, βλέπε Netflix στην προκειμένη περίπτωση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απώλεια της μυσταγωγίας της σκοτεινής κινηματογραφικής αίθουσας, ελέω Covid-19 και όχι μόνο, μας έχει στερήσει τη δυνατότητα της πλήρους βίωσης ταινιών, όπως αυτό εδώ το απρόσμενο δώρο του Ούγγρου σκηνοθέτη Kornél Mundruczó. 

Η πλοκή εκτυλίσσεται στη σύγχρονη Βοστώνη, όπου για την έγκυο, στέλεχος εταιρείας, Martha (Vanessa Kirby) και τον σύντροφό της, εργάτη στις κατασκευές, Sean (Shia LaBeouf), έφθασε η ώρα να υποδεχθούν το πρώτο τους παιδί και, κατόπιν κοινής τους απόφασης, ο τοκετός πραγματοποιείται στο σπίτι τους. Ωστόσο, η μαία τους δεν μπορεί να παρευρεθεί στη διαδικασία, μία αντικαταστάτρια έρχεται στη θέση της και τα πράγματα θα εξελιχθούν με τον πλέον τραγικό τρόπο. 

Αυτό που έπεται, είναι η προσπάθεια της νεαρής παρ’ ολίγον μητέρας να μαζέψει τα θραύσματά (pieces) της, να αναγνωρίσει την αλήθεια των συναισθημάτων της, να ισορροπήσει στις σχέσεις της με τους άλλους ανθρώπους, να συγχωρέσει αν χρειασθεί, να συμφιλιωθεί με τον εαυτό της και εν τέλει να βρει μία δίοδο λύτρωσης, προκειμένου να συνεχίσει τη ζωή της. Την ίδια στιγμή ο Sean, οργισμένος και ευάλωτος, πορεύεται αποστασιοποιούμενος σε έναν προσωποπαγή μαρτυρικό δρόμο ενώ η μητέρα της Martha (Ellen Burstyn) θα λειτουργήσει ως ο τρίτος κομβικός παράγοντας της δυσεπίλυτης αυτής εξίσωσης.  

Η ταινία, με δραματουργικό όχημα την ασύλληπτη τραγωδία που ζει η κεντρική ηρωίδα, διεισδύει σε βάθος και ανατέμνει με συνταρακτικό τρόπο τον γυναικείο ψυχισμό, συναρτώμενο άρρηκτα με την ύψιστη έννοια της μητρότητας. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, ο θεματικός πυρήνας της ιστορίας κινείται στο εν λόγω πλαίσιο, χωρίς εντούτοις αυτό να σημαίνει ότι δεν σκιαγραφούνται ικανοποιητικά οι υπόλοιποι βασικοί και συμπληρωματικοί χαρακτήρες. 

Η πραγματικά συγκλονιστική Vanessa Kirby (ίσως τη θυμάστε από το «The Crown»), συντελεί έναν ερμηνευτικό θρίαμβο που αποτελεί αποκάλυψη, διατρέχοντας με αξιοσημείωτη ικανότητα ένα μεγάλο εύρος αντιδράσεων, εντός των ακραίων ορίων του ανθρώπινου ψυχογραφικού φάσματος. Για την, εγνωσμένης υποκριτικής αξίας, Ellen Burstyn, τα λόγια περιττεύουν, αφού απλά προσθέτει μία ακόμα εξαίσια, εσωτερικευμένη ερμηνεία στη μακροσκελή λίστα της φιλμογραφίας της. Αμφότερες είναι υποψήφιες για πλήθος βραβεύσεων το 2021 ανά τον κόσμο, ξεχωρίζοντας ωστόσο τις υποψηφιότητες για Oscar και Χρυσή Σφαίρα της Kirby, βραβεία τα οποία αναμφίβολα αξίζει και θα ήταν απόλυτα δίκαιο να τα αποκτήσει. 

Γενναιόδωρο συναισθηματικά, βασισμένο στο μεστό σενάριο της νεαρής θεατρικής συγγραφέως Kata Wéber στην τρίτη της συνεργασία με τον σκηνοθέτη μετά τα «White God» (2014) και «Jupiter’s Moon» (2017), πανέμορφα φωτογραφημένο και εγκρατώς σκηνοθετημένο, το δραματικό φιλμ του Mundruczó, μέσα στη δυσκολία και το δυσβάσταχτο βάρος της θεματολογίας του, επιτυγχάνει, με το ιδιοφυές τελευταίο μέρος του, να αποπνεύσει αισιοδοξία και να αφήσει το φως να εισέλθει, αναδεικνύοντας την ασταμάτητη ροή της συνθήκης που καλείται «ζωή».