Bruce Springsteen - Letter To You

Ο Bruce Springsteen επιστρέφει δισκογραφικά δύο χρόνια μετά το ''Western Stars''. Ο καινούργιος του δίσκος τιτλοφορείται ''Letter To You'' και από την πρώτη ακρόαση γίνεται αντιληπτό ότι είναι ότι καλύτερο έχει κυκλοφορεήσει το ''Αφεντικό'' εδώ και αρκετά χρόνια. Μαζί με το ''The Rising'' του 2002 είναι οι καλύτεροι δίσκοι του για τον αιώνα που διανύουμε. Παρόλο που έχει ξεπεράσει τα εβδομήντα του χρόνια, η φλόγα συνεχίζει να καίει μέσα του και μας παραδίδει μία συλλογή από τραγούδια που τον βρίσκουν να ροκάρει όπως όταν ήταν νεαρός και ταυτόχρονα τίποτα να μην παραπέμπει σε παλιμπαιδισμό. Ο Springsteen αποφεύγει να ''εκσυγχρωνίσει'' τον ήχο του και αυτό μόνο θετικό είναι για το τελικό αποτέλεσμα. Αντλεί έμπνευση από το παρελθόν του και κυρίως από την '70ς περίοδό του, την εποχή του ''Born To Run'' και του ''The Darkness On The Edge Of Town'' κυρίως. Το ''Letter To You'' είναι ένας δίσκος απολογισμού για μλία τεράστια μουσική αλλά εν τέλει κοινωνική διαδρομή. Ο Springsteen εξέφρασε με συνέπεια τα όνειρα και τις αγωνίες του μέσου αμερικανού βιοπαλεστή. Ο απολογισμός του είναι μία γιορτή και στέκεται μακριά από οτιδήποτε θυμίζει μιζέρια. Πολλοί από τους συνοδοιπόρους του πλέον δεν βρίσκονται στη ζωή. Ο Springsteen τιμά τη μνήμη τους και την προσφορά τους με έναν απολύτως κατασταλαγμένο δίσκο σαν το ''Letter To You''.

Ο δίσκος ξεκινά με το χαλαρό ''One Minute You 're Here'' να λειτουργεί περισσότερο εισαγωγικά και στη συνέχεια να ακολουθεί μία πανδεσία από rock anthems σαν αυτά που έχουν χρίσει τον Springsteen σαν ένα από τα σπουδαιότερα live acts του rock. Τραγούδια σαν το ομώνυμο και το ''Burnin' Train'' θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί σε οποιαδήποτε περίοδο του Springsteen και να αποτελούσαν πραγματικά anthems των συναυλιών του. Κομμάτια σαν το ''Janey Needs A Shooter'' είναι αυτά που έχτισαν το μύθο του με τις έντονες περιγραφές στους στίχους και στο ''Last Man Standing'' αναφέρεται στον εαυτό του και στην πρώτη του μπάντα, τους The Castiles. Το ''The Power Of Prayer'' παραπέμπει στις πιο μαζικές μέρες των '80s, την εποχή του stadium rock και της κατάκτησης του MTV από τον Springsteen. Από τις πιο συγκινητικές στιγμές του δίσκου είναι το ''House Of A Thousand Guitars'' με τα πλήκτρα να δίνουν το απαραίτητο ηχητικό χρώμα και κυρίως το ''Ghosts'', μία από τις κορυφαίες συνθέσεις του, όπου ο Springsteen στήνει το δικό του rock party για να γιορτάσει ένα τέλος που πλησιάζει αλλά και μία υπέροχη πορεία που έχει διανύσει. Το ''Song For Orphans'' είναι το πιο folk κομμάτι του δίσκου και κοντά στην Dylan-ική παράδοση, ενώ το ''Rainmaker'' κλιμακώνεται έως ότου απογειωθεί στο ρεφραίν. Ακόμα ένα υπέροχο rock κομμάτι είναι το ''If I Was The Priest'' και ο δίσκος κλείνει με την ονειρική μπαλάντα ''I 'll See You In My Dreams''.

Το ''Letter To You'' προκαλεί ενθουσιασμό για το περιεχόμενό του και θαυμασμό για τον δημιουργό του. Ο Springsteen τραγουδά με τη σοφία της ηλικίας του και με τον ενθουσιασμό εικοσάρη ταυτόχρονα. Πολύ πιθανόν αυτός να είναι ο τελευταίος πραγματικά σπουδαίος δίσκος του, αλλά ποιος νοιάζεται για αυτό. Οι κιθάρες οργιάζουν στηριζόμενες σε μία στιβαρή rhythm section και συνεπικουρούμενες από σαξόφωνα, πλήκτρα και πλήθος άλλων οργάνων στήνοντας το απόλυτο rock party. Οι ορκισμένοι οπαδοί του θα ενθουσιαστούν, το ίδιο και οι classic rockers. Ταυτόχρονα ο δίσκος μπορεί να ανοίξει καινούργιους ορίζοντες σε νεόκοπους ακροατές του rock. Όπως ακριβώς γίνονταν και στα live του. Ηλικιωμένοι να χορεύουν με πιτσιρίκαδες και γιάπηδες να τραγουδούν παρέα με ανθρώπους της εργατικής τάξης. Ο Springsteen ενώνει με τα τραγούδια του την αμερικάνικη κοινωνία, αλλά πάντοτε κατέθετε χωρίς δισταγμό και τις πολιτικές του απόψεις και το κοινωνικό του στίγμα.