Παιδί Τραύμα - Θα Καταστρέψω Τον Κόσμο

Το Παιδί Τραύμα κυκλοφορεί τον δεύτερο δίσκο του και συνεχίζει από εκεί που είχε σταματήσει με το καταπληκτικό ντεμπούτο του ''Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις''. Και όταν λέμε συνεχίζει, εννοούμε ότι προχωράει μπροστά με την αυτοπεποίθηση που του έδωσε ο πρώτος δίσκος, χωρίς να απωλέσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, αλλά ταυτόχρονα καταφέρνει να διευρύνει την μουσική του παλέτα. Οι στίχοι του ήταν πάντοτε προσωπικοί και μιλούσαν κατευθείαν στα βιώματα και στις ενδόμυχες σκέψεις του ακροατή. Αυτοί ήταν που έκαναν πολλούς να λατρέψουν τις ''Μυστικές Χορευτικές Κι9νήσεις'', αυτοί είναι που εξακολουθούν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και στο καινούργιο ''Θα Καταστρέψω Τον Κόσμο''. Και ο καινούργιος δίσκος είναι ένα concept album, μιας και συνολικά βασίζεται στην παρουσίαση μίας ιστορίας. Το Παιδί Τραύμα με μαεστρία, χρησιμοποιεί την ιστορία για να πραγματευτεί την έννοια της κτητικότητας και που μπορεί να οδηγήσει αυτή. Η ματιά του διεισδύει βαθύτατα στις σχέσεις των δύο φύλων κατα κύριο λόγο, χωρίς να λείπουν όμως και οι κοινωνικοπολιτικές αναφορές. Το concept του album είναι η ανάσυρση της πολυσέλιδης απολογίας, από τα mid '90s, ενός εγκληματία που αυτοαποκαλούνταν ''Ανθρωπος Κακός'' και ήθελε να καταστρέψει τον κόσμο. Προσπάθησε να βάλει εκρηκτικά στους δημόσιους χώρους, να δηλητιριάσει τα υδραγωγεία. Ήθελε να καταστρέψει τον κόσμο. Συνελήφθει τελευταία στιγμή και όλοι οι στίχοι του δίσκου βασίζονται στην απολογία του. Ήθελε να καταστρέψει τον κόσμο, για να μην καταφέρει να έχει ποτέ κανείς την κοπέλα που αποτελούσε το αντικείμενο του πόθου του. Όλοι ξέρουμε ότι το ερωτικό πάθος μπορεί να προκαλέσει ακραία συναισθήματα και πράξεις. Σε αυτά τα συναισθήματα και τις πράξεις αναφέρεται το Παιδί Τραύμα με τον δεύτερο δίσκο του, χρησιμοποιώντας ως αφορμή μία ''πολύκροτη'' υπόθεση του παρελθόντος. Ξεγυμνώνοντας τον '''Ανθρωπο Κακό'',  και διηγούμενος τις σκέψεις του ουσιαστικά μας προβάλλει τις δικές του σκέψεις, οι οποίες επίσης θα μπορούσαν να είναι και οι σκέψεις του εκάστοτε ακροατή. Ας μην κρυβόμαστε, το ερωτικό πάθος θα μπορούσε τον καθέναν μας να τον μετατρέψει, υπό συνθήκες, στον '''Ανθρωπο Κακό''. Έναν άνθρωπο που δεν πατάει καλά στα πόδια του και ζει μέσα από τις ζωές των άλλων. Όταν αυτά γκρεμιστούν, ο ''Άνθρωπος Κακός'' είναι αποφασισμένος να καταστρέψει τα πάντα γύρω του.

Μουσικά ο δίσκος κινείται πλησίον του προκατόχου του συν ότι εδώ για πρώτη φορά μας παρουσιάζει και καθαρόαιμα κιθαριστικά pop hits. Δηλαδή ο ηλεκτρονικός ήχος των Radiohead, συνυπάρχει με έναν αστικό λυρισμό, αλλά εμπλουτίζεται με κομμάτια που η μελωδία τους μένει χαραγμένη στο μυαλό από την  πρώτη ακρόαση. Κομμάτια που θα πιάνεις τον εαυτό σου να τα σιγοτραγουδάς στον δρόμο ή να τα χορεύεις τρελά σε κάποιο μπαράκι. Πραγματικά χιτάκια δηλαδή, κάτι που η εγχώρια σκηνή πάντοτε μας έδινε με το σταγονόμετρο. Στο σαφές ηχητικό στίγμα του δίσκου καθοριστικό ρόλο έπαιξε η παραγωγή του Κτίρια Τη Νύχτα, που για δεύτερο συνεχόμενο δίσκο ανέδειξε τις συνθετικές ιδέες του Παιδιού Τραύματος. Το ''Φόρεμα'' είναι ένα εξαιρετικό δείγμα σύγχρονης pop γραφής που έχει όλα τα φόντα να γίνει μεγάλη επιτυχία. Beats και κιθάρες δημιουργούν το ιδανικό υπόβαθρο για μία ερμηνεία γεμάτη αυτοπεποίθηση από το Παιδί Τραύμα. Σε παρεμφερή διαδρομές κιθαριστικής pop κινείται το κλειστοφοβικό ''Ασθενοφόρα'' και το ''Με Λένε Μαρία'' που μπλέκει το rock με την electro. Το προσωπικά αγαπημένο μου είναι το ''Ακαταλαβίστικο''. Ένα κομμάτι με αφήγηση που σε πιάνει από το λαιμό και σε κολλάει στον τοίχο, συμπυκνώνοντας στα τέσσερα λεπτά του, ολόκληρη τη στιχουργική δεινότητα του Παιδιού Τραύματος. Το ραπάρισμα προς το τέλος λειτουργεί καθοριστικά για την κορύφωση του τραγουδιού. ''Στο ''Ο Παλιός Ο Χρόνος'' χρησιμοποιεί μία γνώριμη μελωδία για να στήσει ένα από τα πιο σκοτεινά κομμάτια του και στο ''Στοπ'' η παιδική αθωότητα συναντά την κυνικότητα της ενηλικίωσης. Στο ''Πάτσι'' αποδομεί τις ερωτικές σχέσεις έχοντας ως συνεργό του τη Sophie Lies στα φωνητικά και στο ''Άνθρωπος Κακός'' κάνει μία βουτιά στις βαθύτερες σκέψεις του ανθρώπου που στάθηκε η αφορμή για αυτόν το δίσκο. Στο ''Χιονάτη'' γίνεται η σκιαγράφηση της προσωπικότητας του πρωταγωνιστή και η ''Θεραπεία'' λειτουργεί καθαρτικά, αφήνοντας μία χαραμάδα αισιοδοξίας.

Το Παιδί Τραύμα στο ''Θα Καταστρέψω Τον Κόσμο'' δεν διστάζει να συνδυάσει σε αρκετά κομμάτια μία ζοφερή ιστορία με χαρούμενες και χορευτικές μελωδίες. Και το κάνει με πολύ πετυχημένο τρόπο, φέρνοντας στο νου τον τρόπο που πολλές φορές ο Johnny Marr έντυνε μουσικά τα αδιέξοδα που πραγματεύονταν οι στίχοι του Morrissey στους Smiths. Η διεισδυτική του ματιά φτάνει στα πιο απόκρυφα σημεία των ερωτικών σχέσεων και τα καταθέτει με αφοπλιστική ειλικρίνεια. Ο ναρκισσισμός, η κτητικότητα, η βία και η καταπίεση μπορούν να οδηγήσουν στις πιο παράλογες πράξεις. Κάθε τόσο μας το θυμίζει η ίδια η επικαιρότητα. Το ''Θα Καταστρέψω Τον Κόσμο'' είναι ένας pop δίσκος, χωρίς pop ιστορίες να διηγηθεί. Η pop μουσική λειτουργεί σαν κάλυμμα για να ακουστούν οι ιστορίες από περισσότερα αυτιά. Όπως ακριβώς γίνεται σε όλους τους σπουδαίους pop δίσκους που έχουμε ακούσει. Από τους Velvet Underground μέχρι τους Smiths και από τους Beatles μέχρι τους Pulp.