Kepler Is Free - Teegarden

Εάν είχαμε να διαλέξουμε ένα και μόνο μουσικό είδος με την πλέον ενδιαφέρουσα εξέλιξη σε πορεία δεκαετιών, αυτό θα ήταν η jazz. Ίσως η πιο περίπλοκη έκφανση της μουσικής που κατάφερε να απασχολήσει και (μεγάλη) μερίδα του mainstream ακροατηρίου, κατάφερε να εξελιχθεί από την πρωτόλεια μορφή της στις αφροαμερικανικές γειτονιές της Νέας Ορλεάνης στο κατεξοχήν τεχνικό και εκλεπτυσμένο άκουσμα των 50s (γνωστό κυρίως ως free jazz) για να συνεχίσει με περαιτέρω εξερευνήσεις προς την κοσμική ψυχεδέλεια (Sun Ra) και να μπολιαστεί με παραδοσιακή αφρικάνικη μουσική γεννώντας το afrobeat.

Οι τελευταίες δεκαετίες γνωρίζουν ολοένα και περισσότερους εγκυκλοπαιδικούς πειραματιστές της μουσικής που δεν διστάζουν να ενσωματώσουν στον προσωπικό τους ήχο ποικίλα στοιχεία που όμως αναδεικνύουν την jazz βάση. Σε αντίθεση με ό,τι μπορούν να υποστηρίξουν αμετανόητοι πιουρίστες –που, ούτως ή άλλως, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν ανάμεσά μας-, η πολυσυλλεκτικότητα είναι ίσως το πιο ωραίο ένδυμα που μπορεί να περιφέρει με κάποια συνετή έπαρση η (nu) jazz. Ήταν θέμα χρόνου να στολίσει και τα δικά μας μέρη λοιπόν.

Οι Kepler Is Free είναι πενταμελές σχήμα που υπάρχει από το 2018, με το "Teegarden" δε μας παρουσιάζουν την πρώτη τους δισκογραφική απόπειρα. Δεν είναι οι πρώτοι fusionάδες στα νοτιοανατολικά της Μεσογείου – έχει καμία σημασία όμως; Αυτό που μετράει εδώ είναι ότι ένας ντράμερ κατάφερε να μαζέψει κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα και τρομπέτα για να δημιουργήσει μια μήτρα παραγωγής ταξιδιάρικων, ντελικάτων ηχοτοπίων.

Οι ιδέες του δίσκου απλώνονται σε 5 κομμάτια και ήδη από την αρχή αποκτάς μια σοβαρή υποψία περί του τίνος πρόκειται να βιώσεις. Προσβάσιμα, υπομονετικά τζαζ ηχοτοπία έρχονται στη ζωή διαμέσου ενός post-rock πρίσματος που αβαντάρει τα synths και δίνει χώρο στην ηλεκτρική κιθάρα να διηγηθεί τις δικιές τις ιστορίες. Το εναρκτήριο "Bennu" ενσωματώνει όλα τα στοιχεία του σχήματος με δυναμικό και περιεκτικό τρόπο που ξεχωρίζει, αν όμως μιλήσουμε για το «αριστούργημα» του δίσκου θα αδικήσουμε την παιχνιδιάρικη κιθάρα του "Teegarden b", τα StillCornerίζοντα synths του "Cluster 3" καθώς και τα υπέροχα φωνητικά της Kalli στο "Juno" σε μία κατά τ’ άλλα (περήφανα) instrumental δισκογραφική δουλειά. Αν δε πρέπει ντε και καλά να σταχυολογήσουμε τους θεματικούς φαροφύλακες που συντρόφευσαν τους Kepler Is Free σε αυτό τους το μουσικό ταξίδι, θα λέγαμε πως η μοντέρνα προσέγγιση της τελευταίας δεκαετίας που βρίσκουμε στο έργο του Alfa Mist συναντά ξεκάθαρες επιρροές από τις δουλειές των "_ Orchestra" – είτε βάλεις το "Cinematic" ή το "Hidden" πριν την τελευταία λέξη μέσα θα έχεις πέσει.

Είτε είσαι κομματάκι «δύσκολος» με τη jazz, αναζητώτας ταυτόχρονα πιο βολικές στα αυτιά σου επιλογές για να νιώσεις ολίγη εκ της πεμπτουσίας του είδους ή απλά θέλεις μια όμορφη, φρέσκια πρόταση που δεν σου επιβάλλεται με φανφάρες αλλά σου τείνει χείρα πρόσκλησης προς ένα περιπετειώδες, γεμάτο ενέργεια μουσικό μονοπάτι, το "Teegarden" είναι τα 30 λεπτά που θα βάλουν σε προσοχή τα αυτιά σου – και όχι μόνο -, δίνοντάς σου γερό πάτημα να ασχοληθείς με τον ευρύτερο κύκλο της nu jazz (για τους μη μυημένους) ή ανοίγοντάς σου την όρεξη να κάνεις μια εκ νέου βουτιά σε ανάλογα ηχοτοπία (για τους πιο «μύστες» θα έλεγε κανείς). Όπως και να χει, βγαίνεις κερδισμένος απλά πατώντας το play.