Porridge Radio - Every Bad

Το ''Every Bad'' είναι ο δεύτερος δίσκος των Βρετανών Porridge Radio. Και αν το ντεμπούτο τους είχε περάσει απαρατήρητο, δεν προκειταί να συμβεί το ίδιο με αυτή τη δεύτερη δισκογραφική προσπάθειά τους. Βλέπετε το συγκρότημα έχει πολλά από τα στοιχεία που τους κάνουν να μην είναι απλά μία ελπιδοφόρα μπάντα που τελικά θα μας αφήσει ένα με δύο καλούς δίσκους για να τους θυμόμαστε στο μέλλον. Οι Porridge Radio έχουν αυτό το κάτι παραπάνω που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι θα μας απασχολήσουν έντονα και πολλές φορές στο μέλλον. Πρώτα απ' όλα η τραγουδίστριά τους, Dana Margolin, διαθέτει αυτή την ένταση στη φωνή, που μας θυμίζει τους λόγους που λατρέψαμε την P.J. Harvey αρκετά χρόνια πίσω, αλλά και την Courtney Barnett πιο πρόσφατα. Μουσικά οι Porridge Radio βασίζονται στο τρίπτυχο κιθάρα, μπάσο, τύμπανα και ο ήχος τους φλερτάρει με σκοτεινότερα ακούσματα, κάπου δηλαδή μεταξύ Nick Cave και Savages. Άλλοτε λυρικοί και άλλοτε οργισμένοι, αλλά πάντοτε εκφραστικοί, καταφέρνουν να δημιουργήσουν το δικό τους προσωπικό ηχητικό στίγμα.

Στο εναρκτήριο ''Born Comfvsed'', η Margolin δηλώνει ευθύς εξαρχής για την σύγχυση που νιώθει και έχει μπροστά της έναν ολόκληρο δίσκο για να βρει τις απαντήσεις. Στους στίχους της δεν διστάζει να μιλήσει για τους προβληματισμούς της και να εκτεθεί στο κοινό της. Κάτι που θα κάνει πιο εύκολη τη ταύτιση του κοινού με το συγκρότημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το υπέροχο ''Lilac'', όπου επαναλαμβάνεται η φράση ''I don’t want to get bitter I want us to get better I want us to be kinder'', δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι δεν έχει σημασία να αλλάξουμε μόνο τον εαυτό μας, χωρίς και οι γύρω μας να προσπαθούν για τη δική τους βελτίωση. Οι Porridge Radio είναι μάστορες των γλυκόπικρων μελωδιών, που τόσο πολύ έχει αγαπήσει το ελληνικό κοινό. Κομμάτια σαν το ''Circling'' και το ''Long'' είναι απλά οι αποδείξεις. Το ''Sweet'' είναι το rock single που πολλοί θα σκότωναν για να το έχουν στο οπλοστάσιό τους και το ''Nephews'' έχει τα απεγνωσμένα riffs που θα αγαπήσει κάθε fan της P.J. Harvey. Το εξομολογητικό ''Pop Song'' απλά ειρωνεύεται τον τίτλο του, ενώ το ''Don't Ask Twice'' μας θυμίζει μπάντες σαν τους Sleater-Kinney. Ο δίσκος κλείνει με το ambient rock του ''(Something)'' και τη μπαλάντα ''Homecoming Song'', όπου η Margolin τραγουδά με περίσσεια αυτοπεποίθηση, δείχνοντας να έχει βρει τις απαντήσεις που αναζητούσε. Το ''Every Bad'' είναι ο δίσκος που κινείται στο μεταίχμιο μεταξύ indie rock και new wave. Κολλητικές μελωδίες, δημιουργούν τραγούδια που εύκολα τα τραγουδάς και στο δρόμο. Και μία τραγουδίστρια που έχει το star status για να μας απασχολήσει πολλάκις στο μέλλον. Προς το παρόν το ''Every Bad'' απλά κολλάει στο repeat στο player.