Deaf Radio - Modern Panic

“Modern Panic isn’t just Alarm’s successor, it’s a record through which we redefine the band’s identity. Composing it felt like looking at a mirror, suddenly noticing something is changed and then embracing it.”

Με τα παραπάνω λόγια οι Deaf Radio καλωσορίζουν πιστούς και μη στο section του λογαριασμού τους στο bandcamp που φιλοξενεί το νέο τους δίσκο. Και νομίζω ότι δεν θα μπορούσαν να έχουν υπάρξει πιο εύστοχοι.

Όπως κάθε δίσκος συντεθειμένος από την συγκεκριμένη τετράδα, έτσι και ο εν λόγω είναι πάνω απ’ όλα ένας απροκάλυπτα ροκ δίσκος. Οι Queens of the Stone Age παραμένουν το βασικό και αναντικατάστατο ιερό τοτέμ τους (με μερτικό στα φωνητικά, τη «ριφολογία» καθώς και στις εναλλαγές ταχυτήτων καθ’ όλη τη διάρκεια του παρόντος δισκογραφικού ταξιδιού), (καλο)δέχονται παρόλαυτα την επιρροή των Tame Impala στα κατά σημεία ονειρικά vocals σαν έναν επιπλέον στυλοβάτη στο καλλιτεχνικό DNA του δίσκου. 

Ανέκαθεν οι Deaf Radio είχαν την ικανότητα να σκαρφίζονται στιβαρές μα πιασάρικες συνθέσεις, τις οποίες μετουσίωναν σε ένα συμπαγές, ενορχηστρωμένο σύνολο. Αυτή τη φορά ενδεχομένως να έχουν πάει ένα βήμα παραπέρα, παραδίδοντας μας (ίσως) τον πιο κολλητικό εγχώριο ροκ δίσκο της χρονιάς. Καταφέρνουν με κάποιο τρόπο να προσεγγίσουν τη δημουργία ενός riff ή μιας φωνητικής γραμμής σαν να ήταν κάποιο hook pop κομματιού , γαρνίροντάς τα με (Josh) Homme-ισμούς που έχουν λόγο ύπαρξης. Τουτέστιν, το catchiness του δίσκου μάλλον αποτελεί το μεγάλο φόρτε του. Και αν η αλλαγή (ή, καλύτερα, ευαισθητοποίησή τους) προς νεοψυχεδελικές τάσεις –όπως μαρτυρούν οι δύο κορυφαίες στιγμές του δίσκου, “Animals” και “Astypalea”- φόβισε κάπως τους fans, έρχονται κομμάτια όπως τα “Death Club” και “Dance Like a Reptile” να αποκαταστήσουν την hard/desert τάξη. Προσωπικά αγαπημένα επίσης, το απογειωτικό ομότιτλο κομμάτι καθώς και το μελωδικότατο “Colours”, με ένα γλυκό (και κατ’ εμέ καθόλου περιττό) synth-based outro να αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα.  

Προορισμένοι για (ακόμη πιο) εκρηκτικές live εμφανίσεις βασισμένες σε υλικό που έχει βαλθεί να γοητεύσει αρκετά ζευγάρια αυτιά, οι Deaf Radio απέφυγαν να λυγίσουν μπροστά στο hype που είχε επιβάλλει η επιτυχία του πρώτου δίσκου συνεχίζοντας ακάθεκτοι και, σύμφωνα και με τους ίδιους, επαναπροσδιορίζοντας εαυτόν και ηχητική ταυτότητα.