Repulsion

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Του Σταμάτη Τζιώλα

Ο Roman Polanski, πριν 52 χρόνια, έγραψε κινηματογραφική ιστορία, παραδίδοντας ένα ασπρόμαυρο ψυχολογικό θρίλερ, αρχέτυπο εικονικής καταβύθισης στην άβυσσο του ανθρώπινου υποσυνειδήτου. Εκεί, δηλαδή, που τα ορμέμφυτα επωάζονται και φωλιάζουν, έως τη στιγμή κατά την οποία πυροδοτείται η βίαιη ανάδυσή τους στην επιφάνεια.   

Το «Repulsion» δεν περιέχει τίποτε το μεταφυσικό, εντούτοις, είναι τόσο τρομακτικό, ώστε η θέασή του να έχει τη δύναμη να στοιχειώνει με έναν συγκλονιστικό τρόπο και να προκαλεί διαδοχικά ρίγη.

Η 22χρονη Catherine Deneuve, σε έναν ανεπανάληπτο ρόλο καριέρας, υποδύεται την Carol, η οποία εργάζεται σε ινστιτούτο ομορφιάς και μοιράζεται ένα διαμέρισμα στο κεντρικό Λονδίνο με τη μεγαλύτερη αδερφή της, Helen. Η Carol είναι αφηρημένη, υπερευαίσθητη, συχνά αποσυνδεδεμένη από τις λογικές συνθήκες της πραγματικότητας και - εξαρτημένα - προσκολλημένη στην αδερφή της. Η «αποστροφή» της (repulsion) για τους άνδρες και η σεξουαλική της στέρηση, κατά πάσα πιθανότητα οφειλόμενη σε ηθική ενοχοποίηση της ερωτικής πράξης, προσδιορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις αντιδράσεις της. Όταν, λοιπόν, η Helen με τον παντρεμένο σύντροφό της φεύγουν για διακοπές, η Carol μένει μόνη και φοβισμένη στο διαμέρισμα. Αυτό που ακολουθεί, δεν χωρά σε οιαδήποτε λεκτική περιγραφή, αποτελεί βιωματικό εφιάλτη και δύναται να προσληφθεί μόνο μέσω της εκπληκτικής κινηματογράφησης του Polanski.

          

Το κοφτερό μοντάζ και τα αγχωτικά εσωτερικά πλάνα συνεισφέρουν στη σταδιακή οικοδόμηση μιας κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας αγωνίας, η οποία ενίοτε διακόπτεται από φωτεινά στιγμιότυπα της πολύβουης μεγαλούπολης. Η αντίστιξη που επιτυγχάνεται είναι απόλυτα εύστοχη, συμβολικά και δραματουργικά. Η Deneuve μας χαρίζει κενά βλέμματα και παρανοϊκές εκφράσεις που μαγνητίζουν, προκαλούν ερωτήματα για την προέλευση του γνήσιου φόβου και αντικατοπτρίζουν το σύντομο της διαδρομής από την απόγνωση, στην απώλεια ελέγχου και τελικά στην (απαθή) βία.      

Πρόκειται για μια συνταρακτική δημιουργία που δεν συνιστάται για στιγμές κινηματογραφικής ηρεμίας. Προσφέρεται, ωστόσο, για την πραγματοποίηση μιας σοβαρής ενδοσκόπησης, αναφορικά με τις σκοτεινότερες μύχιες επιθυμίες του καθενός από εμάς.

Αν το κουνέλι είναι ένα από τα φαγητά που συμπεριλαμβάνεται στο διατροφολόγιό σας, αφού δείτε το φιλμ, πιστέψτε με ότι ίσως χρειαστεί να το ξανασκεφτείτε.

 

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon