ο Enter/Tarot μας μίλησε εκ βαθέων ζητώντας να επικρατήσει η κοινή λογική στην τέχνη

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

O Enter/Tarot δουλεύει σε μια μεγάλη πολυεθνική στο Όσλο ή ίσως και όχι. Δεν μιλάει γι’ αυτό. Με όχημα το project Enter/Tarot –χρησιμοποιώντας πολλές φορές και άλλα ονόματα-  κάνει dj sets, γράφει μουσική αλλά και ιστορίες. Εντελώς τυχαία βρεθήκαμε στην Αθήνα που βρίσκεται για λίγες μέρες,  οπότε μας δόθηκε η ευκαιρία να τα πούμε σε μια ανάλαφρη συζήτηση στο σπίτι του στην Παιανία αντίκρυ από ένα τραπεζάκι που του έλειπε το ένα πόδι και  αντ’ αυτού ένα βιβλίο του T. Pynchon  λειτουργούσε ως στήριγμα.

 

Αλήθεια γιατί “Το ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας”  του Πύντσον έχει αντικαταστήσει το ένα πόδι από το τραπεζάκι του σπιτιού σου;

Είναι μακράν ότι πιο βαρετό έχω διαβάσει στη ζωή μου και δεν είχα τι να το κάνω. Είναι και χίλιες σελίδες, βολεύει.

Με τι μπορεί να συγκρίνεις την μουσική;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει ισοδύναμο της μουσικής μιας και αποτελεί το πιο άχρηστο πράγμα που ανακαλύφθηκε ποτέ. Μπορούμε άνετα να ζήσουμε και χωρίς αυτή και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ποιος ο λόγος που έχει γίνει τόσος «ντόρος» γύρω από αυτή τη δραστηριότητα. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα επικρατήσει η λογική και θα σταματήσουμε να δίνουμε τόση σημασία στην τέχνη γενικά.

Δεν θεωρείς ότι η τέχνη είναι μια εμμονή με την ζωή και κατ΄έπεκταση με τους ίδιους μας τους εαυτούς;

Δηλώνω παντελή άγνοια επί του θέματος.

Μίλησε μου για την ανακύκλωση λουπών και μελωδιών. Λειτουργείς σαν ρακοσυλλέκτης ήχων;

Βασικά, ξεκίνησα να ασχολούμαι με λούπες γιατί ήταν το πιο εύκολο πράγμα που μπορούσα να κάνω μιας και είναι της μόδας και δεν με ενδιέφερε ποτέ η σύνθεση. Κρίνοντας από το αποτέλεσμα, έπραξα σωστά καθ’οτι αισθάνομαι ότι πλέον έχω καθιερωθεί σαν όνομα στη εγχώρια σκηνή αλλά και γενικότερα στην Βαλκάνια σκηνή χωρίς να έχω γράψει ούτε μια (!) νότα από τα τραγούδια μου. Δεν είναι τρομερό;; Η μήπως σημάδι των καιρών;

Είναι η μόδα και η αιτία, ίσως, που ποτέ κανείς επιτυχημένος καλλιτέχνης δεν μπορεί να γνωρίζει αν οι δημιουργίες του είναι πραγματικά καλές ή όχι;

Οι ή ο(;) Darude είχε πει ότι ένας καλλιτέχνης σπάνια είναι ευχαριστημένος με τη δουλειά του ανεξαρτήτως επιτυχίας. Με καλύπτει η απάντηση του σε ένα ποσοστό 45%.

Τι διαφορές βρίσκεις στους ήχους -στην ένταση, το χρώμα - της Ελλάδας και των υπόλοιπων χωρών που έχεις ζήσει;

Θα σου πω μια ιστορία τώρα που μου θύμησες και σε ευχαριστώ για την πάσα που μου κάνεις: Μια περίοδο στην  Μελβούρνη  γύρω στα τέλη του 87, ήταν πολύ της μόδας το πορτογαλικό  φάδο. Δεν  ξέρω γιατί, μην με ρωτήσεις.

Λειτουργείς αιφνιδιαστικά σκορπώντας προσκλήσεις σε ανυποψίαστους περαστικούς για dj set που θα λάβουν χώρα ελάχιστες ώρες μετά. Τι αποζητάς με αυτό;

Κατ’αρχας αυτό δεν ισχύει. Δεν ξέρω αν οι υπόλοιποι από το γκρουπ το έχουν κάνει ποτέ αυτό, εγώ πάντως αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν το γνωρίζω. Παρ’ολα αυτά, μέσω αυτής της συνέντευξης θα ήθελα να τονίσω κάτι που έχω πει στο παρελθόν σε ανύποπτο χρόνο. Θα πρέπει να σεβόμαστε τους δημοσίους χώρους όπου γίνονται τα live μας και αυτό κυρίως αφορά τους υπόλοιπους της μπάντας που κατά καιρούς μαθαίνω ότι κάνουν τέτοιου είδους αυθόρμητα events σαν αυτά που περιέγραψες. Δεν καταλαβαίνω από που τους κατέβηκε να κάνουν κάτι τέτοιο ή αν πήραν την έγκριση μου γι’ αυτό. Θα το διευθετήσουμε όμως και αυτό όταν θα βρεθούμε κάποια στιγμή μαζί αφού έχουμε να τα πούμε χρόνια με τα παιδιά.

Δεν υπάρχει καμία φωτογραφία σου στα social media. Ελάχιστοι ξέρουν ποιο είναι το πραγματικό  πρόσωπο πίσω από τα project σου την στιγμή που οι περισσότεροι δημιουργοί αποζητούν την αναγνωρισιμότητα.

Αυτό που λες ισχύει. Ο λόγος είναι ξεκάθαρος.

Φοβάσαι την έκθεση;

Θα προτιμούσα μέσα από την δουλειά μου να βγάλω πρώτα κάποια λεφτά ώστε να έχω μια αξιοπρέπεια όταν δείξω το πρόσωπο μου στην κοινωνία. Τώρα άμα βγω έτσι φορά παρτίδα χωρίς ένα αξιοσέβαστο κοινωνικό και οικονομικό στάτους, τι θα λένε οι γύρω μου; Δίκιο δεν έχω; Είδα και κάτι φίλους μου δηλαδή που βγαίνανε έτσι χύμα και τι κατάλαβαν; Άξιζαν τέτοια πίκρα οι συγγενείς τους; Τέλος πάντων...

Η περσόνα που έχεις δημιουργήσει μπορεί να επιβιώσει στην καθημερινότητα;

Θα πρέπει να σου πω ότι μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να συνδυάσω τη μουσική με την υπόλοιπη κοινωνική μου ζωή. Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι γράφω μουσική, διοργανώνω φεστιβάλ και επιμελούμαι χορογραφιών. Τώρα το πως το κάνω αυτό, άσε με να το ξέρω καλυτέρα.

Στο βίντεο για το κομμάτι σου «What does she hope to be» σε σκηνοθεσία Νάσου Γκατζούλη όσοι συμμετέχουν εμφανίζονται ως αστείες καρικατούρες νεόπλουτων της showbiz. Υπάρχει χιούμορ στα project σου;

Ο Νάσος είναι ο πιο ελπιδοφόρος καλλιτέχνης της νεότερης από εμένα γενιάς μου στην Αμερική. Έμαθα ότι του έχεις πάρει και συνέντευξη στο παρελθόν και είμαι σίγουρος ότι και στο μέλλον θα μας δώσει πολλές αφορμές να ασχοληθούμε μαζί του. Όσον αφορά το βίντεο κλιπ, όλοι όσοι συμμετείχαν ήταν φίλοι μεταξύ τους οπότε εγώ ως εξωτερικός επόπτης τους έβλεπα να περνούν καλά. Τώρα για το αποτέλεσμα δεν φοβόμουν γιατί ο Νάσος ήξερε τι να κάνει αν και προσπάθησα να τον πείσω να με βάλει να παίξω και εγώ αλλά για άγνωστο λόγο συνεχώς αρνούνταν. Δεν πειράζει όμως. Το ep επίσης πήγε πάρα πολύ καλά, κάτι το όποιο το άξιζα γιατί δούλεψα πάρα πολύ για να το τελειώσω όσο πιο γρήγορα γινόταν μέσα σε αυτά τα πέντε με έξι χρόνια που το δούλευα.

Να περιμένουμε κάτι από εσένα ή θα τα εγκαταλείψεις  όλα για τα φράγκα μιας πολυεθνικής;

Δούλευα Ελλάδα πολλά χρόνια σε ασφαλιστική εταιρία από το 93 μέχρι το 2014. Δεν θα πρότεινα να περιμένετε κάτι από εμένα σε περίπτωση που με προσλάβουν σε κάποια πολυεθνική. Μέχρι τότε θα συνεχίσω να γράφω μουσική και το μόνο που εύχομαι είναι να υπάρξει ένα μαζικό καλλιτεχνικό κύμα στην Ελλάδα που θα λειτούργει προωθητικά για τους καλλιτέχνες  και όχι διασπαστικά. Η δημιουργία μιας ενιαίας σκηνής με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και αισθητική είναι αναγκαία για να προωθηθεί η εγχώρια σκηνή στο εξωτερικό. Βλέπω μπάντες όπως οι Tendts που είναι εξαιρετικοί και είναι εναρμονισμένοι με το τι είναι σύγχρονο αυτή τη στιγμή στη σκηνή τους. Πραγματικά θα ήθελα ο ήχος τους να εκπροσωπεί στο εξωτερικό τη μουσική σκηνή της γενιάς μας και όχι μια μεμονωμένη περίπτωση.

https://entertarot.bandcamp.com/album/4-track-ep

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon