Ian Curtis 18/05/80

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Σαν σήμερα το 1980 ο Ian Curtis αποφάσισε να βάλει τέρμα στη ζωή του, στα 24, ξεμπερδεύοντας οριστικά με τους προσωπικούς του δαίμονες που τόσο τον ταλαιπωρούσαν. Ο Ian Curtis, όμως δεν ήταν ένας ακόμα νεαρός αυτόχειρας, που θα έκανε τους γύρω του να αναφωνούν ''κρίμα το παλικάρι''. Ήταν ο τραγουδιστής των Joy Division και ως γνωστόν το τσίρκο που ονομάζεται rock 'n' roll ανέκαθεν έδινε μυθικές διαστάσεις σε ότι μπορούσε. Αυτή του η κίνηση μετέτρεψε τους Joy Division, οριστικά και αμετάκλητα, στους απόλυτους άρχοντες της θλίψης. Αυτούς που εβρισκε καταφύγιο κάθε μοναχικός έφηβος. Αυτούς που αποτελούσαν σημείο αναφοράς για κάθε μπάντα που ήθελε να καταπιαστεί με τα πιο σκοτεινά μονοπάτια του rock. Στα λίγα χρόνια της ύπαρξης τους, οι Joy Division πρόλαβαν να κυκλοφορήσουν δύο εξαιρετικά albums και ορισμένα singles. Ο πρώτος δίσκος ''Unknown Pleasures'' έχει σαφέστατα επιρροές από το punk και ουσιαστικά βάζει (μαζί με Fall και Magazine) τα θεμέλια του post punk. Ο δεύτερος ''Closer'' ουσιαστικά αποτυπώνει στις στροφές του οτιδήποτε συνέβαινε στην ψυχή και το μυαλό του Curtis εκείνη την περίοδο. Και στις 18 Μαίου 1980 όλοι κατάλαβαν, με τον πλέον εμφατικό τρόπο, πως ένιωθε. Είναι τόση η ''αλήθεια'' που κουβαλά αυτός ο δίσκος, που είναι απόλυτα δικαιολογημένη η ταύτιση που ένιωσαν μαζί του, τόσοι πολλοί από τότε.

Οι επιρροές των Joy Division ήταν σαφέστατα το ωστικό κύμα του punk που είχε ξεσπάσει στη Βρετανία, αλλά και μπάντες σαν τους Doors και τους Velvet Underground. Ο ήχος που δημιούργησαν, όμως, ήταν τελείως ξεχωριστός. Αυτό δεν οφείλονταν ότι ήταν άρτιοι μουσικοί ή σπουδαίοι τεχνικά γνώστες των οργάνων που έπαιζαν. Το αντίθετο ακριβώς ίσχυε. Οι Joy Division κατάφεραν να ξεχωρίσουν γιατί είχαν ψυχή. Δεν άλλαξαν τη μουσική ούτε την εξέλιξαν με τις γνώσεις τους. Δεν βασίζονταν στην ορθή χρήση των νοτών όπως διδάσκεται στα ωδεία. Αυτοδίδακτοι ήταν, όπως και οι περισσότεροι της γενιάς τους, αλλά μίλησαν στο συναίσθημα μεγάλου κομματιού της νεολαίας. Και ακόμα το κάνουν, έστω και σε μικρότερο βαθμό. Το ''Closer'' κυκλοφόρησε την ίδια πάνω-κάτω περίοδο με το ''The Wall'' των Pink Floyd. Δύο διαμετρικά αντίθετοι δίσκοι, σε όλα τα επίπεδα για το rock. Ο καθένας διαλέγει και παίρνει. Ο Curtis από τις 18 Μαίου 1980 απέκτησε μία θέση δίπλα στον John Lennon, τον Lou Reed και όλους τους άλλους σπουδαίους, χωρίς να έχει καμία απολύτως σημασία ποιος ήταν ο τελευταίος δίσκος που άκουσε ή η τελευταία ταινία που είδε, λίγο πριν βάλει τέλος στη ζωή του. Οι υπόλοιποι Joy Division έφτιαξαν τους New Order, γράφοντας τη δική τους ιστορία.

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon