Ζυρίχη-Λουκέρνη: Φωτογραφική αφήγηση ενός ταξιδιού με τραίνο - Με τον φακό της Μαρί Αμπλά-Αρβανιτοπούλου

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Της Μαρί Αμπλά-Αρβανιτοπούλου  

Η ματιά μου  από την αρχή''σφραγισμένη '' από το παρελθόν,με οδήγησε  στην αφαιρετική φωτογραφία...Μέρος των έργων μου, ανήκει στο ρεύμα της Rust-Art [της Τέχνης της σκουριάς]... Με προσελκύουν  σκουριασμένες- φθαρμένες κ.λ.π. κατασκευές,όπως εγκαταλειμένα πλοία , αυτοκίνητα, σπίτια,κ.λ.π.  όπου η σκουριά και η φθορά του χρόνου  με ξεφτισμένα χρώματα κ.λ.π., δημιουργούν ενδιαφέρουσες συνθέσεις,από τις οποίες απομονώνω και φωτογραφίζω μικρά  κομμάτια ..

Με ενδιαφέρει επίσης  πολύ σαν θέμα ο άνθρωπος,[φωτογραφίες δρόμου,πορτραίτο]-με αφαιρετική ματιά συνήθως-,και λιγότερο με ενδιαφέρουν τα τοπία......

Διάλεξα  για το τωρινό ''δημοσίευμα'' μερικές φωτογραφίες από τραίνα της Κεντρικής Ευρώπης,τα οποία αγαπώ  πολύ για την ομορφιά ,τον πολιτισμό τους , για τις εικόνες που μου χαρίζουν οι σταθμοί,οι αποβάθρες, τα βαγόνια  ,καθώς και για την υπέροχη φύση που ''τρέχει'' πάντα αντίθετα.. Ομολογώ ότι αυτές οι φωτό   έχουν μια  περιγραφική, και όχι τόσο αφαιρετική ματιά...

Το παρακάτω ποίημα για τα τραίνα,από την αγαπημένη μου ποιήτρια Μέρη Λιόντη,με εκφράζει πολύ,καθώς δείχνει πόσα συναισθήματα μπορεί να  εμπνεύσει,και πόσες ιστορίες μπορεί να κρύβει  ένα τραίνο...

(ένιωσα χέρια να με αγκαλιάζουν )
Θα γυρίσω
 
Δεν ξέρω αν θα ναι πανσέληνος ή χάση φεγγαριού 
Άνοιξη με τις φιλύρες στην Goethe strasse ανθισμένες
ή χειμώνας με το λευκό σεντόνι απλωμένο
Αν βιάζεται ο κόσμος όπως τώρα ή αν θα χει βραδύνει ρυθμό από ζήλεια
Μα μην αμφιβάλλεις
Νύχτα ή μέρα, μια μέρα το τρένο που με παίρνει θα με επιστρέψει στο σ’ αγαπώ σου
 
Θα έρθω να σε πάρω αγάπη μου
Μακριά
για την κάθε ομορφιά που ονειρεύτηκες
Θα γυρίσω για την αγάπη σου
Και τότε θα πάψεις να μισείς τα τρένα κι αυτές τις αποβάθρες

Φύγετε απ’ τη μέση κυρία μου! Να σκοτωθείτε θέλετε;
Το ..τρένο…μουρμούρισα
Έρχεται. Μα φύγετε από κει λοιπόν!

Μέρη Λιόντη

Η  Μαρί  Αμπλά-Αρβανιτοπούλου  γεννήθηκε στην Κέρκυρα,και σπούδασε Αρχιτεκτονική,στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο...Εχει δύο κόρες,και δύο εγγόνια...

Μικρή ζωγράφιζε με σινική μελάνη ,και  δημοσιεύονταν έργα της ,σε περιοδικά με σελίδες Τέχνης...

Στο Πολυτεχνείο για δύο χρόνια,διδάχθηκε ζωγραφική και σκηνογραφία, από   τον ζωγράφο Νίκο Εγγονόπουλο,και πλαστική από  τον  γλύπτη Λάζαρο Λαμέρα...Πιστεύει ,πως αυτοί την έμαθαν  να ''βλέπει'' την πραγματικότητα, με μάτι αφαιρετικό,  χωρίς πολλές  λεπτομέρειες.. Αφαιρετικά δούλεψε και   τον πηλό,για τέσσερα χρόνια, στα μαθήματα  κεραμικής που πήρε, στο σχετικό εργαστήριο του Δ.Πατρέων και του Υπ.Πολιτισμού ,εκθέτοντας  σε ομαδικές εκθέσεις  κεραμικής...

Με το ίδιο ''αφαιρετικό μάτι''  ''έβλεπε'' πάντα και τις υδατογραφίες της...

 Με την καλλιτεχνική  φωτογραφία,ασχολήθηκε  ,όταν ζούσε κατά  μεγάλα διαστήματα στο εξωτερικό  [Ελβετία και Βρετανία] ,όπου είχε ποικιλία  φωτογραφικών θεμάτων, και αρκετό χρόνο στη διάθεσή της... Εκεί διαπίστωσε ότι μπορούσε να εκφραστεί   καλλιτεχνικά, χωρίς πρακτικές δυσκολίες,λόγω των ηλεκτρονικών μέσων που χρησιμοποιούνται πλέον και στη φωτογραφία...

Φυσικά σαν Αρχιτέκτονας, χρησιμοποιούσε τη φωτογραφία για πολλά χρόνια  σαν ''εργαλείο''της δουλειάς της....

Εχει λάβει μέρος σε πέντε ομαδικές εκθέσεις  φωτογραφίας,και αυτό τον καιρό,ετοιμάζει το υλικό  που έχει,  για την πρώτη  ατομική έκθεση φωτογραφίας, που πιστεύει να γίνει μέσα στο 2016....

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon