Ο Mike Brodie δεν έβλεπε απλά τα τρένα να περνούν

Ήταν λίγο πριν τα 18 όταν ο Mike Brodie βρήκε μια polaroid στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου ενός φίλου. Αυτό θα σηματοδοτούσε την αρχή  ενός  ταξιδιού 4 χρόνων προς την περιπέτεια και την ενηλικίωση με φόντο την Αμερικάνικη εξοχή κατά το οποίο η polaroid θα τον εγκατέλειπε και μια Nikon F3 35mm θα έπαιρνε την θέση της στην αποτύπωση όλων των παραπάνω. Με την πάροδο των 4 χρόνων το σύνολο του έργου, του αυτοδίδακτου Αμερικανού φωτογράφου, θα έμπαινε υπό την σκέπη του ψευδώνυμου The Polaroid Kidd από όπου ξεχωρίζει η σειρά A Period of Juvenile Prosperity

 Η ιδιαιτερότητα αυτή της σειράς βρίσκεται στο ότι εστιάζει σε όλους αυτούς που εύηχα χαρακτηρίζονται ως train hoppers ή freight hoppers, δηλαδή σε όσους παρανόμως πηδούν στα βαγόνια των τραίνων για να ταξιδέψουν. Εκεί κάποιος θα βρει εφηβικές φάτσες και μη να κρέμονται από βαγόνια, να προσπαθούν να βρουν ένα άνετο σημείο να ξεκουραστούν ή να κοιτούν τους χάρτες τους αποφασίζοντας τον επόμενο προορισμό, σε μια εξιδανικευμένη σχεδόν απόδοση των περιπετειών τους .  

O Mike Brodie  δεν  βρίσκεται πια στον δρόμο, όπως και τα περισσότερα παιδιά που συνάντησε και πρωταγωνιστούν στην σειρά αυτή, καθώς για όλους αυτούς επρόκειτο είτε για ένα ταξίδι ανεξαρτησίας και ελευθερίας, είτε απλά για μια ευκαιρία  διαφυγής  πριν την απαιτητική επιστροφή τους στην καθημερινότητα. Το έργο του όμως με τα τόσο ζεστά πορτραίτα των πλανόδιων πιτσιρικάδων με τα βρώμικα ρούχα,  θυμίζει την ρομαντικότητα του On the road του Jack Kerouac και διατηρεί μια εφηβική φρεσκάδα όσα χρόνια και αν περάσουν.