Τα αστέρια του Hollywood: Cary Grant

Πολύ πριν τον Τζορτζ Κλούνεϊ, τον Πολ Νιούμαν, τον Σον Κόνερι και άλλους ζεν πρεμιέ, υπήρξε ο Κάρι Γκραντ. Γεννημένος στο Μπρίστολ της Αγγλίας το 1904, ο Άρτσιμπαλντ Αλεξάντερ Λιτς (το πραγματικό όνομα του Κάρι Γκραντ) μετακόμισε σε νεαρή ηλικία στην Αμερική, όπου έκανε ακροβατικά και παντομίμα σε θιάσους. Η φυσική του γοητεία τράβηξε τα βλέμματα των θηλυκών σταρ του Χόλυγουντ, που τον ήθελαν για συμπρωταγωνιστή τους και σύντομα άρχισε να εμφανίζεται σε ταινίες.

Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1930, έπαιξε σε μερικές από τις κλασσικότερες κωμωδίες του αμερικανικού κινηματογράφου («Η γυναίκα με την λεοπάρδαλη», «Κοινωνικά σκάνδαλα», «Η πρώτη σελίδα»), που ανήκαν στο είδος σκρουμπόλ (ταινίες που διαπραγματεύονταν με φαρσικό τρόπο τον «πόλεμο» των δύο φύλων και διέθεταν ταχύτατο κωμικό διάλογο και σλάπστικ σκηνές).

Στη δεκαετία του 1940 αποτελούσε ένα από τα ισχυρότερα ονόματα της κινηματογραφικής βιομηχανίας και είχε ταυτιστεί απόλυτα με την περσόνα του κουλ, άψογα ντυμένου, καρδιοκατακτητή. Όπως είχε δηλώσει, αστειευόμενος, ο ίδιος «Όλοι θέλουν να γίνουν ο Κάρυ Γκραντ… Ακόμα κι εγώ.» Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ (που συνεργάστηκαν για πρώτη φορά στο «Υποψίες» το 1941) είχε πει ότι ο Γκραντ ήταν ο μόνος ηθοποιός που λάτρευε.

Με την έλευση μιας νέας υποκριτικής μεθόδου στην Αμερική την δεκαετία του 1950, την οποία εκπροσωπούσε μεταξύ άλλων ο Μάρλον Μπράντο, ο Κάρι Γκραντ σκέφτηκε να αποσυρθεί, φοβούμενος ότι το δικό του, πιο θεατρικό, υποκριτικό στυλ θα έμοιαζε πλέον παρωχημένο. Ευτυχώς αναθεώρησε και στη συνέχεια έπαιξε σε ταινίες που άφησαν έντονο το στίγμα τους κατά τη δεκαετία του 1950 και όχι μόνο («Το κυνήγι του κλέφτη», «Μεγάλε μου έρωτα», «Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων»).

Μπαίνοντας στη δεκαετία του 1960, πραγματοποιήθηκε επιτέλους το πολυπόθητο, κι ανεκπλήρωτο ως τότε, κινηματογραφικό πάντρεμα του Κάρι Γκραντ με την Όντρεϊ Χέπμπορν στην ταινία «Ραντεβού στο Παρίσι» το 1963. Παρά τη μεγάλη ηλικιακή διαφορά, το ζευγάρι είχε εξαιρετική χημεία και η λάμψη τους εκτόξευσε την ταινία.

Αν και ο Κάρυ Γκραντ ήταν το πρότυπο πάνω στο οποίο βασίστηκε ο Ίαν Φλέμινγκ για να δημιουργήσει τον λογοτεχνικό ήρωα Τζέημς Μποντ, ο Γκραντ ποτέ δεν έπαιξε τον Βρετανό πράκτορα. Κύριος λόγος για αυτό ήταν πως τη δεκαετία του 1960, που άρχισε η κινηματογραφική σειρά των ταινιών του διάσημου πράκτορα, ο Γκραντ ήταν πολύ μεγάλος για να αναλάβει ένα τέτοιο ρόλο.

Η προτελευταία ταινία του Γκραντ ήταν «Ο γερόλυκος φωνάζει» το 1966. Ο ίδιος είχε δηλώσει πως αυτός ο ρόλος ήταν ο πιο κοντινός στον πραγματικό του χαρακτήρα.

Το 1999 η Αμερικανική κινηματογραφική ακαδημία ανακήρυξε τον Κάρι Γκραντ δεύτερο μεγαλύτερο άντρα σταρ της χρυσής εποχής του Χόλυγουντ, πίσω από τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ.

Προτεινόμενες ταινίες του:

1.Ραντεβού στο Παρίσι (Charade), 1963

2.Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων (North by Northwest), 1959

3.Η πρώτη σελίδα (His girl Friday), 1940