Παλιές ιστορίες: Kein Zurück - Wolfsheim

Άλμπουμ και τραγούδια από το παρελθόν που μας θυμίζουν παλιές ιστορίες και στιγμές.

Tης Εύης Αγγελακοπούλου

Λένε ότι δεν μπορείς να πονέσεις, να λυπηθείς, να χαρείς, να αισθανθείς γενικότερα, σε ξένη γλώσσα πέρα από τη μητρική σου, αν και πολλοί συγγραφείς όπως ο Πεσσόα έγραψαν σε διαφορετική γλώσσα από τη δική τους. Γίνεται όμως να αισθάνεσαι ακούγοντας ένα τραγούδι σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνεις; Όπως εγώ τα Γερμανικά. Όπως το τραγούδι που διαλέξαμε να ασχοληθούμε αυτήν την εβδομάδα. Το Kein Zurück των Γερμανών Wolfsheim.

Το κομμάτι αυτό το πρωτοάκουσα στον Ημέρα fm. Μόλις είχα τελειώσει την εκπομπή μου κι ακολουθούσε ο Στράτος Μαρούδας. Με αυτό το κομμάτι ξεκίνησε τη δική του εκπομπή. Με το Kein Zurück σε live εκτέλεση που κυκλοφορεί στη συλλογή του Δημήτρη Παπασπυρόπουλου “Blessed and Cursed”.  Κάπως έτσι ξεκίνησα να ψάχνω γι’ αυτό.

Έψαξα την μπάντα, έμαθα ότι έχουν πάρει το όνομα τους από χαρακτήρα του μυθιστορήματος “The Great Gatsby”. Θυμάμαι ότι για ώρες προσπαθούσαμε με μια φίλη που γνώριζε γερμανικά να το μεταφράσουμε. Λίγα χρόνια πριν, το internet δεν είχε μπει τόσο στη ζωή μας. Τότε ψάχναμε μόνοι μας βιβλία και λεξικά. Κουραζόμασταν αλλά το διασκεδάζαμε κιόλας.

Αυτό όμως που μου κέντρισε πιο πολύ το ενδιαφέρον στο τραγούδι που με έκανε να αισθανθώ ακόμα κι αν δεν καταλάβαινα ούτε μια λέξη και που με έκανε να το αγαπήσω, ήταν η φωνή. Η φωνή του Peter Heppner,  οποίος πιστεύω ότι ό,τι και να τραγουδήσει θα ακούγεται μελαγχολικό.

Οι στίχοι “Weißt du noch, wie's war? Kinderzeit - wunderbar: Die Welt ist bunt und schön. Bis du irgendwann begreifst, dass nicht jeder Abschied heißt, Es gibt auch ein Wiedersehen”, ακούγονταν για πολλά χρόνια στο κινητό μου. Τόσα πολλά που οι φίλοι μου είχαν αγανακτήσει ακούγοντάς το. Όχι δεν καταλάβαινα ότι οι στίχοι έλεγαν για την πολύχρωμη παιδική ηλικία και ότι όλα δεν σημαίνουν αντίο. Πολλές φορές αργούσα να απαντήσω στην κλήση για να φτάσει στο αγαπημένο μου ρεφρέν “Immer vorwärts. Schritt um Schritt. Es geht kein Weg zurück. Was jetzt ist, wird nie mehr ungeschehen. Die Zeit läuft uns davon. Was getan ist, ist getan. Und was jetzt ist, wird nie mehr so geschehen.Es geht kein Weg zurück”. ¨-Πάντα μπροστά. Βήμα βήμα. Δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Αυτό που είναι τώρα δεν ανατρέπεται ποτέ ξανά. Ο χρόνος τρέχει μακριά από εμάς. Ότι έγινε έγινε. Και το τώρα, δεν θα ξαναγίνει με τον ίδιο τρόπο ξανά-. Αυτά πάνω κάτω μας λέει ο Peter Heppner γρατζουνώντας το παρελθόν μας και τα συναισθήματά μας.

Οι επόμενοι στίχοι κρύβουν μεγάλες και δύσκολες αλήθειες. “Ein Wort zuviel im Zorn gesagt. Μια λέξη σημαίνει πάρα πολλά στον θυμό” και “Was ich gesagt hab, ist gesagt. Und was wie ewig schien, ist schon Vergangenheit”. “Ότι και αν είχα πει, το είπα. Και ότι φάνηκε αιώνιο ,είναι ήδη παρελθόν”. Τα λόγια που λέμε δεν ξεγράφονται δεν ξελέγονται και σίγουρα τα λόγια που πληγώσαμε κάποιους υπάρχουν ακόμα, αν όχι στα αυτιά τους, στα αισθήματά τους και ίσως και στις πράξεις τους. Και με μία όχι τόσο αισιόδοξη σκέψη μου καταλαβαίνω ότι όλα κάποτε τελειώνουν. Τίποτα δεν είναι αιώνιο. Θα μπορούσα όμως να πω ότι το παρελθόν μας είναι αιώνιο. Θα είναι πάντα εκεί.

Ο Peter εκφράζει την επιθυμία του να γυρνούσε τον χρόνο πίσω αλλά να μην γνώριζε ποτέ αρκετούς από τους ανθρώπους που ξέρει σήμερα και κλείνει κάπως αισιόδοξα θα έλεγα. Κλείνει έτσι όπως θα ήθελα να κλείσω εγώ αυτό το κείμενο. “Dein Leben dreht sich nur im Kreis. So voll von weggeworfener Zeit. Deine Träume schiebst du endlos vor dir her. Du willst noch leben, irgendwann. Doch wenn nicht heute, wann denn dann? Denn irgendwann ist auch ein Traum zu lange her”. -Η ζωή σου γυρνάει μόνο σε κύκλους. Τόσο μεγάλη σπατάλη χρόνου. Ωθείς τα όνειρα σου ασταμάτητα πριν από σένα. Ακόμα θέλεις να ζήσεις , κάποια στιγμή. Αλλά αν όχι σήμερα, τότε πότε; Το κάποια στιγμή είναι ένα όνειρο πολύ μακρινό-.

Τελικά μπορείς και ελπίζεις και να παρακινείσαι μέσα από τα τραγούδια. Ακόμα και αν μπεις στη διαδικασία να τα μεταφράσεις. Φυσικά μπορείς και να κλαις, να λυπάσαι, να θυμώνεις με ένα τραγούδι που δεν είναι στην μητρική σου γλώσσα. Αλλά καλύτερα να μην το κάνεις. Καλύτερα να χαίρεσαι που το γνώρισες. Καμία επιστροφή δεν θα σε κάνει πιο ευτυχισμένο αν έχεις φτιάξει ένα όμορφο, γεμάτο με τα όνειρά σου, παρόν.