Παλιές Ιστορίες: "The Queen Is Dead" - Της Εύης Αγγελακοπούλου

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Άλμπουμ και τραγούδια από το παρελθόν που μας θυμίζουν παλιές ιστορίες και στιγμές.
Tης Εύης Αγγελακοπούλου

Η συναυλία του Morrissey στην Αθήνα ξεκίνησε με το “The Queen Is Dead” κι επειδή κάτι παραπάνω θα ξέρει αυτός έτσι είπα και εγώ να γράψω πρώτα για το 3ο album των Smiths. Κι ευχαριστώ τον Σαίξπηρ που σε δύο του έργα σκότωσε τη βασίλισσα κι ενέπνευσε ίσως τον Morrissey να γράψει.

Ένα album  που συνδυάζει μουσική, θέατρο και κινηματογράφο μιας και στο εξώφυλλο εμφανίζεται ο Alain Delon.

Ήταν 16 Ιουνίου του 1986 όταν κυκλοφόρησε. Κάποιοι από εσάς το ακούσατε όταν πρωτοκυκλοφόρησε και κάποιοι, οι νεότεροι,  το έμαθαν  χρόνια αργότερα. Εγώ ούτε ημερομηνία θυμάμαι ούτε χρονολογία. Θυμάμαι όμως  πόσο άλλαξαν εμένα μουσικές σαν κι αυτές. Κι η ερώτηση που βρίσκεται στο  The Queen Is Dead , has the world changed, or have I changed?” έχει απάντηση. Κι ο κόσμος άλλαξε κι εγώ άλλαξα. Δεν ξέρω ποιος επηρέασε ποιον αλλά σίγουρα στη συνέχεια έγινε μια αμφίδρομη αλλαγή. “We can go for a walk where it's quiet and dry and talk about precious things” σαν κι αυτό. Life is very long, when you're lonely μας υπενθυμίζει ο κύριος Morrissey εκφράζοντας τον φόβο του, τη μοναξιά του αλλά και τη δική μας. Όμως ακόμα περισσότερο αυτή η μοναξιά εκφράζεται στο I Know Its Over”, που μπήκε να διακόψει τη χαρά του Frankly Mr Shankly”. Κι η μοναξιά αλλά κι ο σαρκασμός συνεχίζεται ακούγοντας τη συνέχεια στον καναπέ προσπαθώντας να διαβάσω το βιβλίο μου. Δεν μπορώ. Οι στίχοι είναι ποίηση γεμάτοι έλλειψη, όχι συναισθήματος αλλά παρουσίας. Τη μοναξιά του “Never Had No One Everέρχεται να την πάρει η χαρούμενη μουσική τουCemetery Gatesκαι την αποτελειώνει το “Bigmouth strikes again”. Στο παλιό κλαμπάκι όταν ο dj έβαζε το κομμάτι όλο το μαγαζί το αποθέωνε και όταν έμπαιναν τα τύμπανα του Mike ήταν η ώρα να παραγγείλουμε σφηνάκια (προ κρίσης). Και φυσικά εκείνη την ώρα δεν πρόσεχε κανείς τα δεύτερα υποτίθεται γυναικεία φωνητικά που τελικά ανήκουν στον ίδιο τον Morrissey με τη φωνή του πειραγμένη (speed up). Φυσικά αυτό το κομμάτι πυροδοτούσε όλους εμάς να κάνουμε παραγγελιές κι άλλα γνωστά και αγαπημένα κομμάτια των Smiths.

“And when you want to live? How do you start? Where do you go? Who do you know?” Συνεχώς μας ρωτάει αυτός ο άνθρωπος και περιμένει τις απαντήσεις από εμάς. Σαν τους γονείς με τις ρητορικές τους ερωτήσεις. Σαν να μας σπρώχνει με τη μουσική και τους στίχους να σηκωθούμε από τον καναπέ και να ζήσουμε, μαζί με άλλους όχι μόνοι μας. Όπως θέλουμε εμείς. “He just wants to live his life this way”.

Και στη συνέχεια έρχεται το κομμάτι μου. Το δικό μου κομμάτι. Που όταν το ακούω σπίτι θέλω να βγω έξω και να αγκαλιάσω τον κόσμο όλο. Και που όταν είμαι έξω τον αγκαλιάζω. “There Is A Light That Never Goes Out”. Βέβαια κι εδώ η μοναξιά του μας δίνεται απλόχερα. Εδώ προτιμώ την μουσική του Johnny Marr. Χαρούμενη. Κάποια στιγμή είχα γράψει μόνο το τραγούδι αυτό σε ένα  cd, πήρα το αυτοκίνητό μου κι οδηγούσα για μία ώρα ακούγοντάς το. Κάποια τραγούδια μου αρέσει να τα ακούω όταν οδηγώ. Ένοιωθα λες και τον είχα παρέα και πήγαιναμε βόλτα και αυτός μου έλεγε “I never never want to go home , I want to see people αnd I want to see life”.

Some Girls Are Bigger Than Othersόσο κι αν δεν σου αρέσει το κομμάτι δεν μπορείς να μη σταθείς στον υπέροχο και μαγικό αυτό στοίχο “Send me the pillow... The one that you dream on...” Ίσως μόνο εγώ στέκομαι σε αυτόν γιατί θυμάμαι εκείνο το μήνυμα που κάποιος μου είχε στείλει. Πρέπει να το έχω σβήσει τώρα.

Τα τραγούδια δεν κρύβουν μόνο τη δική τους ιστορία αλλά και τη δική μας. ‘Όλων μας. Δημιουργούμε νέες στιγμές και νέες ιστορίες με τις μουσικές που μας θυμίζουν και μας κάνουν να αισθανόμαστε. Κι αυτό δεν θα σταματήσει ποτέ όσο υπάρχουν μουσικές και στοίχοι σαν κι αυτούς. Κι όπως είπε και ο Morrissey ‘’μπορούν να με σκοτώσουν αλλά δεν μπορούν να με σταματήσουν’’.

mixer

Will they ever believe me?

Do you think you can help me?

But I don’t care

See needs more than she loves you

Love is natural and real… Not tonight my love

I had a really bad dream

Send me the pillow the one that you dream on

I want to leave, you will not miss me

Sweetness I was only joke

Take me out tonight

 I am a living sign

I meet you at the cemetery gates

The queen my lord is dead

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon