Τι θα ακούσουμε φέτος το καλοκαίρι;

Το καλοκαίρι είναι πλέον εδώ για να μείνει (έστω και αν ξεκίνησε διστακτικά) και με το μυαλό μας ήδη να τρέχει σε καλοκαιρινές διακοπές και εξορμήσεις, επιλέγουμε 5+1 δίσκους (αλλά και τις καλύτερες στιγμές τους) για να μας συνοδεύσουν σε αυτές.

Της Μαριέττας Μπάρλου

1. Jamie xx – In Colour [Young Turks, 2015]

Τον Jamie Smith, πιο γνωστό ως Jamie xx, τον γνωρίσαμε ως ένα από τα μέλη των The xx με έδρα το Λονδίνο. Δέκα χρόνια ακριβώς μετά το ξεκίνημα των xx, ο Βρετανός μουσικός παραγωγός (που είναι και ιδιαίτερα συμπαθητική φιγούρα ομολογώ) αποφασίζει να χαράξει τη δική του προσωπική πορεία, παραμένοντας όμως παράλληλα στο σχήμα των xx. Στο ντεμπούτο άλμπουμ του, In Colour, που ήδη από την 1^η Ιουνίου κυκλοφορεί επίσημα, έχει δοκιμάσει αρκετά διαφορετικά πράγματα που εν τέλει προσδίδουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στο τελικό αποτέλεσμα. Πολύχρωμες και αέρινες ηλεκτρονικές μελωδίες συνθέτουν το προφίλ της φρέσκιας αυτής δουλειάς, που χωρίς αμφιβολία θα μας κρατήσει συντροφιά αυτό το καλοκαίρι. Προσωπικά πάντως, θα αφαιρούσα το I Know There’s Gonna Be (Good Times), στο οποίο συνεργάζεται με τον ράπερ Young Thug και αυτό διότι είναι πολύ μακριά από τα δικά μου μουσικά ακούσματα. Αλλά ας μην τα χαλάσουμε εκεί. Άλλωστε η συνολική αίσθηση είναι αυτή που μετράει. Και μπορεί ο Jamie να πατά σε safe (για αυτόν) μονοπάτια, οι στόχοι του όμως μάλλον επετεύχθηκαν και με το παραπάνω.

Καλύτερη στιγμή: Loud Places

Εδώ ο Jamie συνεργάζεται με την αγαπημένη του φίλη, παλιά συμμαθήτρια και bandmate του στους xx, Romy. Πρόκειται για ένα κομμάτι που το τελευταίο διάστημα πρέπει να ομολογήσω πως ακούω περίπου 20 φορές μέσα στην ημέρα. Υπερβολή; Ίσως, αλλά ας είναι...

2. Lower Dens – Escape From Evil [Ribbon Music, 2015]

Οι Lower Dens αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα γκρουπ που ακολουθεί ολοένα και πιο ανοδική πορεία και αυτό δεν μπορεί παρά να είναι ιδιαίτερα ευχάριστο τόσο για τους ίδιους, όσο και για όλους εμάς που παρακολουθούμε τη δουλειά τους τα τελευταία χρόνια. Το 2015 τους βρίσκει με νέο άλμπουμ στις αποσκευές τους. Το Escape From Evil (3^ο κατά σειρά άλμπουμ) είναι με διαφορά η πιο ολοκληρωμένη τους δουλειά από κάθε άποψη, ενώ η Jana Hunter ξεχωρίζει για ακόμα μια φορά με τα εξαιρετικά της φωνητικά. Η dream pop αισθητική κυριαρχεί καθόλη τη διάρκεια του δίσκου, προσφέροντάς μας όμορφες και ταξιδιάρικες στιγμές. Ας ελπίσουμε πως θα περάσουν και από τα μέρη μας κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον.

Καλύτερη στιγμή: Το Die In L.A.

Ένα από τα καλύτερα singles της φετινής χρονιάς που ακούσαμε ξανά και ξανά.

3. Lightning In A Twilight Hour – Fragments Of A Former Moon + Slow Changes [Elefant Records, 2015]

Για τον συγκεκριμένο κύριο ό,τι και να πεις μάλλον θα αποδειχτεί λίγο. Είναι γεγονός. Ο Bobby Wratten έχει επιστρέψει στα μουσικά πράγματα με δύο άλμπουμ μέσα στην ίδια χρονιά και ευτυχώς δηλαδή, γιατί η indie pop σκηνή χωρίς αυτόν μοιάζει πολύ πιο φτωχή. Ο μουσικός που έχει συνδέσει το όνομα του με τρία πολυαγαπημένα γκρουπ (The Field Mice, Northern Picture Library, Trembling Blue Stars) επανέρχεται φέτος με ένα νέο project που έχει τίτλο Lightning In A Twilight Hour. Νοσταλγικές indie pop μελωδίες έρχονται να ανασύρουν αναμνήσεις από το ένδοξο παρελθόν του, ενώ οι ηλεκτρονικές πινελιές καλούνται να συνοδεύσουν κάθε νέα εμπειρία του σήμερα.

Καλύτερη στιγμή: The Death Of Silence

4. The Treasures Of Mexico – Holding Pattern [Shelflife, 2015]

Οι The Treasures Of Mexico είναι το νέο project δύο πολύ μεγάλων μουσικών που στο παρελθόν (πίσω στη δεκαετία του ’80), υπήρξαν ιδρυτικά μέλη ενός σπουδαίου γκρουπ της βρετανικής indie σκήνης, των The Dentists. Οι Mark Matthews και Bob Collins λοιπόν, επανενώνουν τις δυνάμεις τους και μας χαρίζουν έναν υπέροχο δίσκο με σαφείς επιρροές από την jangle pop του παρελθόντος.

Καλύτερη στιγμή: You’re So Special

5. Moa Bones – Spun [Inner Ear, 2015]

Και κάπου εδώ έχει έρθει η ώρα να κάνουμε τη στάση μας στην εγχώρια μουσική σκηνή και την Ελλάδα του σήμερα. O Δημήτρης Αρώνης επιστρέφει μέτα από 4 χρόνια απουσίας με το Spun, αυτή τη φορά όμως για λογαριασμό της Inner Ear. Τι κι αν το ηχογράφησε στο δωμάτιο του με τα όποια μέσα διέθετε, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό και αποζημιώνει με το παραπάνω τις προσδοκίες των φίλων της indie folk και της country. Πρόκειται για έναν δίσκο με αυτοβιογραφικό χαρακτήρα που μιλάει κατευθείαν στην ψυχή, συγκινεί με τρόπο μοναδικό και μπορεί να συντροφεύει ιδανικά τις καλοκαιρινές νυχτερινές αναζητήσεις υπό το φως του φεγγαριού. Σαν να παραγίναμε ρομαντικοί μου φαίνεται. Παρόλα αυτά, αν τύχει να τον ακούσετε στο επερχόμενο live του Up Festival στα Κουφονήσια, μάλλον θα με θυμηθείτε.

Καλύτερες στιγμές: Take It All Away, Hey