"Μπλε Βελούδο" (Blue Velvet) 1986

του Κώστα Νταλιάνη

«Ο κόσμος είναι παράξενος, δεν συμφωνείς;» Η σεξουαλική βία και η σοκαριστική ερμηνεία από τον Ντένις Χόπερ, στον ρόλο του Φρανκ Μπουθ, ενός σαδιστή ψυχοπαθή, που κρατάει ομήρους την οικογένεια μιας τραγουδίστριας, προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων, όταν προβλήθηκε αυτή η σκοτεινή, ενοχλητική και ονειρική ιστορία μυστηρίου του Ντέηβιντ Λιντς. Η παρουσίαση από τον Λιντς της σκληρότητας, της διαστροφής και του τρόμου, που κρύβονται κάτω από την επιφανειακά ήσυχη αμερικανική κοινωνία δεν χαρακτηρίζεται από λεπτότητα. Είναι, όμως, αμετανόητα συγκλονιστική και τολμηρή και διαθέτει απαράμιλλο στυλ.

Το Μπλε Βελούδο συνδυάζει μια ατμόσφαιρα διεστραμμένου μυστηρίου με ειρωνεία, αμερικανική σάτιρα και έναν ιδιαίτερο, ελαφρώς στυλιζαρισμένο, τόνο. Το ίδιο επιτυχημένο μείγμα του αλλόκοτου με το οικείο, του άτεχνου με το περίτεχνο, κατέστησε την τηλεοπτική σειρά του Λιντς Twin Peaks το πολιτιστικό φαινόμενο του 1990.

Ο Κάιλ ΜακΛάχλαν και η Λώρα Ντερν εμπλέκονται στην υπόθεση ως Τζέφρι Μπομόντ και Σάντι Γουίλιαμς, ένα αφελές νεαρό ζευγάρι, που πιάνεται στα δίχτυα της μακάβριας σχέσης του Ντένις Χόπερ (ο παρανοϊκός, τρομακτικός και μανιακός Φρανκ Μπουθ έγινε ένας από τους αξέχαστους ψυχοπαθείς του κινηματογράφου) με την τολμηρή Ιζαμπέλα Ροσελίνι, στο ρόλο της Ντόροθι Βάλενς, της βασανισμένης τραγουδίστριας του καμπαρέ, η οποία βρίσκεται στο έλεος του, καθώς ο Χόπερ έχει απαγάγει το σύζυγο και το μικρό παιδί της.

Το Λάμπερτον, όπου εκτυλίσσεται η ιστορία, είναι μια ηλιόλουστη, πληκτική, συνηθισμένη αμερικανική πόλη, γεμάτη αυλές με γρασίδι και παρτέρια, με βιομηχανικό κέντρο κι ένα εστιατόριο, όπου ο Τζέφρι και η Σάντι ενώνουν τις δυνάμεις τους ως ερασιτέχνες ντετέκτιβ, καθώς γεννιέται ο έρωτάς τους. όλα ξεκινούν, όταν ο περίεργος Τζέφρι ανακαλύπτει ένα ανθρώπινο αυτί σε ένα λιβάδι και αρχίζουν οι αγχωτικές, ριψοκίνδυνες περιπέτειές του ως ηδονοβλεψία-τιμωρού του εγκλήματος σε μια αλλόκοτη υπόθεση με ατμόσφαιρα θανάτου.

Η σκηνή, όπου ο Τζέφρι, κρυμμένος στην ντουλάπα της Ντόροθι, παρακολουθεί τον Φρανκ, να βιάζει με μανία το ντυμένο με μπλε βελούδινη ρόμπα θύμα του, προκάλεσε αντιδράσεις. Αποτελεί, όμως, ένα εντυπωσιακό, κλασσικό παράδειγμα της τόλμης του Λιντς. Η χρήση ποπ τραγουδιών σε συνδυασμό με το μακάβριο σάουντρακ του συνεργάτη του Λιντς, Άντζελο Μπανταλαμέντι, ενισχύει την ατμόσφαιρα. Αν και εμφανίζεται μόνο σε μια σκηνή, ο Ντην Στόκγουελ, ως συνεργάτης του Φρανκ, με τη θεατρικότητά του – όταν μιμείται τον Ρόυ Όρμπισον στο In dreams- σχεδόν ανταγωνίζεται τον Χόπερ ως αλλόκοτος κακοποιός.

TRIVIA:

-Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι ήταν πραγματικά γυμνή κάτω από την μπλε βελούδινη ρόμπα, κατά την διάρκεια της τελετουργικής σκηνής βιασμού, κάτι, που ο συμπρωταγωνιστής της Ντένις Χόπερ δεν γνώριζε, μέχρι που η κάμερα άρχισε να τραβά και η ηθοποιός άνοιξε τα πόδια της μπροστά του.

-Ο ρόλος του Τζέφρι είχε αρχικά προταθεί στον Βαλ Κίλμερ, ο οποίος τον απέρριψε, επειδή θεώρησε το σενάριο ‘πορνογραφικό’.

-Ο Ντέηβιντ Λιντς εξομολογήθηκε, ότι η γυμνή σκηνή της Ντόροθυ στον δρόμο, βασίζεται σε μια παιδική του ανάμνηση: αυτός και ο αδερφός του, μια μέρα, γυρίζοντας από το σχολείο, ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με μια ζαλισμένη γυμνή γυναίκα, που περπατούσε στον δρόμο. Ο Λιντς είπε, ότι αυτό το γεγονός τον έκανε να κλάψει και η ανάμνησή του έμεινε βαθιά μέσα του. Εκτός από αυτό το περιστατικό, ο Λιντς έχει δηλώσει, ότι  οι δύο βασικές πηγές έμπνευσης της ταινίας ήταν η εικόνα ενός κομμένου αυτιού και η αίσθηση, που του άφησε το τραγούδι Blue Velvet του Μπόμπυ Βιντόν.