Πήγαμε στη συναυλία των The Last Drive

Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η συναυλία των The Last Drive για τις 29 Απριλίου, οι περισσότεροι από τη συντακτική ομάδα του Presspop αποφασίσαμε ότι δεν γίνονταν να λείψουμε από το συγκεκριμένο live. Δεν είχε σημασία που τους έχουμε δει ήδη αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια, μιας και πάντοτε τα live των Last Drive ήταν γεμάτα με την αυθεντική ενέργεια του rock 'n' roll. Κάτι που σίγουρα εκτιμάται δεόντως από όλους αυτούς που επιλέγουν να τους δουν για άλλη μία φορά. Οι πόρτες άνοιγαν στις 9, αλλά ως είθισται η προσεέλευση του κόσμου άρχισε αρκετά αργότερα. Αφού συγκεντρωθήκαμε έξω από το Μετρόπολις και μετά τις καθιερωμένες σε συναυλίες μουσικές κουβέντες με φίλους και γνωστούς, μπήκαμε μέσα στο χώρο για να παρακολουθήσουμε τους Big Nose Attack, που μόλις είχαν αρχίσει να παίζουν τις πρώτες τους νότες. Προσωπικά είναι η πρώτη φορά που παρακολουθώ συναυλία στο Μετρόπολις και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι μπαίνοντας από την είσοδο βρίσκεσαι κατευθείαν μπροστά στη σκηνή, πράγμα σπάνιο σε συναυλικό χώρο. Προφανώς όταν σχεδιάστηκε ο χώρος δεν υπολόγιζαν ότι θα γίνονται και rock συναυλίες σε αυτόν. Ελάχιστη σημασία όμως έχουν κάτι τέτοια, μιας και σαν χώρος είναι αρκετά μεγάλος, άνετος και με καλή ακουστική.

Οι Big Nose Attack είχαν να αντιμετωπίσουν την πρόκληση που έχουν σχεδόν όλα τα support συγκροτήματα. Δηλαδή να ζεστάνουν ένα κοινό που έχει έρθει κατα βάση να ακούσει κάποιους άλλους. Και όταν αυτοί οι κάποιοι άλλοι είναι οι Last Drive, το έργο γίνεται ακόμα πιο δύσκολο. Τελικά τα κατάφεραν περήφημα, μιας και ο στιβαρός τους ήχος κέρδισε τους παρεβρισκόμενους, που σίγουρα πολλοί έρχονταν για πρώτη φορά σε επαφή με τη μουσική τους. Ένα σφιχτοδεμένο ντουέτο (κιθάρα, τύμπανα), που βασίζεται σε αρκετές οργανικές αναπτύξεις, που καταλήγουν σε μακροσκελή ψυχεδελικά ξεσπάσματα. Στη μισή ώρα και κάτι που βρέθηκαν στη σκηνή, παρουσίασαν ένα σωστά δομημένο set, που σίγουρα έκανε αρκετούς να αναζητήσουν περισσότερες πληροφορίες για το συγκρότημα.

Η ώρα είχε φτάσει για να αναλάβει δραση το main act της βραδιάς. Αφού οι τεχνικοί σε σύντομο χρόνο ετοίμασαν τον ήχο, οι Last Drive ανέβηκαν για να βάλουν φωτιά στη σκηνή του Μετρόπολις. Μάλιστα έτυχε το live στη Πάτρα να είναι και το ξεκίνημα της περιοδείας τους. Σε αυτό το σημείο πρέπει να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις πάνω στη set list που επέλεξαν να παίξουν. Οι Last Drive στις περιοδείες τους μετά την επανασύνδεση, συνήθιζαν να παίζουν μία set list βασισμένη κυρίως στα hits τους, με σκοπό την όσο πιο μεγάλη ικανοποίηση του κοινού. Προφανώς η επιλογή των πιο γνωστών κομματιών τους προκαλούσε ντελίριο ενθουσιασμού, ασταμάτητο χορό και πολλά κιλά ιδρώτα χυμένα στο πάτωμα. Πλέον έχοντας περάσει αρκετά χρόνια από τότε που οι Last Drive ξαναβγήκαν στο δρόμο, έχουν νιώσει την ανάγκη να συμπεριλαμβάνουν στις συναυλίες τους όλο και μικρότερο αριθμό από τα hits τους. Κάτι απόλυτα φυσιολογικό για μία παρέα μουσικών που προφανώς δεν έχει όρεξη να παίζει τα ίδια και τα ίδια κάθε βράδυ, αλλά και θέλουν να παίξουν κάποια κομμάτια τους από καθαρά προσωπική επιλογή. Μία τέτοια προσέγγιση του καταλόγου τους, είναι φυσιολογικό να απευθύνεται περισσότερο στους πιο αφοσιωμένους fans και λιγότερο σε αυτούς που βλέπουν το live περισσότερο από τη διασκεδαστική του πλευρά. Η συναυλία κύλησε όπως αναμένονταν, με τη μπάντα να παίζει περισσότερο από δύο ώρες και να κάνει και δύο encores. Ο σχετικός χαμός έγινε σε κομμάτια όπως το ''Have Mercy'', ''Blood From A Stone'', ''Gone, Gone, Gone'' κτλ, ενώ ιδιαίτερη στιγμή ήταν η live απόδοση της μουσικής που έγραψαν για το ντοκυμαντέρ ''Φασισμός Α.Ε.''. Μάλιστα στο encore έπαιξαν και το ''Louie, Louie'' αφιερωμένο στον τραγουδιστή των Kingsmen που είχε πεθάνει τη προηγούμενη ημέρα. Οι Last Drive εξακολουθούν να έχουν σκηνικά την ενέργεια πιτσιρικάδων, κάτι που αποτελεί θεμέλιο λίθο σε όλες τους τις συναυλίες. Τελείωνοντας το live όλοι έμοιαζαν ενθουσιασμένοι με αυτό που μόλις είχαν δει και το ραντεβού δόθηκε για το επόμενο live του συγκροτήματος.