Motorama: Οι στόχοι μας είναι λίγο-πολύ κοινοί, να γράφουμε καλύτερα τραγούδια, να εμφανιζόμαστε ζωντανά και να μην είμαστε φαντασμένοι μαλάκες

Η σχέση λατρείας του ελληνικού κοινού με τα συγκροτήματα και τους καλλιτέχνες που παράγουν μουσική μαυρίλα είναι πολύ παλιά, διαχρονική και με πολλά παραδείγματα. Σε αυτά ήρθε να προστεθεί και το συγκρότημα των Motorama.                                                                                                                          
Εμφανίστηκαν από το πουθενά και έγιναν ευρέως γνωστοί στους περισσότερους το 2010 με την πρώτη τους ολοκληρωμένη κυκλοφορία, εν ονόματι Alps (είχαν προηγηθεί δυο EP's, το "Horse" -2008 και το "Bear" -2009) και τα κομμάτια από αυτήν αμέσως κέρδισαν θέση στα airplay όλων των εναλλακτικών ραδιοφωνικών σταθμών, στα set list αρκετών dj, αλλά και θέση σε αρκετές λίστες με τα καλύτερα albums εκείνης της χρονιάς.
 
Σε όλο αυτό, ήρθαν να προστεθούν οι πολύ καλές live εμφανίσεις τους στην χώρα μας εκείνη την χρονιά, αλλά και η πολύ καλή συνέχεια που είχαν δισκογραφικά δύο χρόνια μετά, με το δεύτερο Lp τους "Calendar", στοιχεία που έκαναν τους Motorama αρκετά αγαπητούς στα μέρη μας.
  
Και φτάνουμε στις αρχές του έτους που ήδη διανύουμε και στην κυκλοφορία του τρίτου ολοκληρωμένου studio album του συγκροτήματος εν ονόματι "Poverty", στα 30 περίπου λεπτά διάρκειας του οποίου θα βρούμε όλα τα στοιχεία που αγαπήσαμε στο συγκρότημα και καμία έκπληξη. Το γεγονός πάντως ότι το συγκρότημα συνεχίζει και έχει μια μουσική συνέπεια, χωρίς μάλιστα να κουράζει (προσωπικά τουλάχιστον), δείχνει αν μη τι άλλο μια προσήλωση και μια σοβαρότητα σε αυτό που κάνουν και δεν είναι άλλο από αυτό που τους εκφράζει - στοιχείο που λείπει από πολλά συγκροτήματα και καλλιτέχνες στις μέρες μας.
  
Με αρκετή επιμονή και υπομονή (η αλήθεια είναι) καταφέραμε και ξετρυπώσαμε κάπου εκεί στο Rostov-on-Don της Ρωσίας την ηγετική μορφή του συγκροτήματος, τον Vladislav Parshin (Vlad). Στην αρχή υπήρχε και η ιδέα μήπως μιλούσαμε και λίγο για την ταραγμένη ζωή που ζουν στην πόλη εκείνη (μιας και είναι κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία, αλλά συμφωνήσαμε και οι δυο πως θα ήταν καλύτερα να επικεντρωθούμε στην μουσική.
 
Ακολουθούν αυτά που μας είπε.

Ο κόσμος μοιάζει σήμερα ένα αρκετά μικρότερο μέρος από ότι μισό αιώνα πιο πίσω και ειδικά όταν φτάνουν στα αυτιά μας μουσικές από ένα ρώσικο συγκρότημα, εν ονόματι Motorama, τα μέλη του οποίου δεν βρίσκονται καν στην Μόσχα ή σε κάποια άλλη από τις λεγόμενες μεγάλες πόλης της χώρας, αλλά στην πόλη Rostov-on-Don που βρίσκεται νοτιοδυτικά της, κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία. Σίγουρα και θα μας ενδιέφερε να μάθουμε την ιστορία αυτής της μπάντας μέχρι την κυκλοφορία της πρώτης ολοκληρωμένης δουλειάς της το 2010.

Η μπάντα σχηματίστηκε το 2005 στο Rostov-on-Don από έναν τύπο που έπαιζε μπάσο και με κάλεσε να παίξω κιθάρα μαζί του. Βρήκε μια παλιά αμερικάνικη ταινία που τιτλοφορείται "Motorama" και έδωσε το όνομά της στο συγκρότημα. Το 2006 την εγκατέλειψε, αλλά εγώ έμεινα στους Motorama και με την σειρά μου κάλεσα τους δικούς μου φίλους να παίξουν μουσική μαζί μου.

 Μετά το εξαιρετικό ντεμπούτο άλμπουμ σας, το Alps και το εξίσου καλό  και πιο εσωστρεφές σε αρκετά σημεία Calendar, φτάσαμε αισίως στην τρίτη σας κυκλοφορία, το φετινό Poverty. Ποια είναι η αίσθηση που σας αφήνει αυτό το άλμπουμ και ποια νέα στοιχεία στον ήχο ή στους στίχους σας μας προτείνεται να προσέξουμε; 

Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Δεν ξέρω. Αυτό που μπορώ να εντοπίσω είναι ότι αποδίδουμε καλύτερα σαν μουσικοι και γι'αυτόν τον λόγο ο ήχος μας είναι λίγο καλύτερος τώρα. Δεν το έχω και πολύ με την ανάλυση των δίσκων μας. Ας ρωτήσουμε καλύτερα τους κριτικούς μουσικής ή τους πιστούς ακροατές μας.

Με ήδη τρία άλμπουμ στο ενεργητικό σας, τα οποία μάλιστα κυμαίνονται σε αρκετά υψηλά ποιοτικά επιπεδα, ποιες είναι οι σκέψεις και οι στόχοι για το μέλλον της μπάντας;

Οι στόχοι μας είναι λίγο-πολύ κοινοί: να γράφουμε καλύτερα τραγούδια, να εμφανιζόμαστε ζωντανά και να μην είμαστε φαντασμένοι μαλάκες.

Είστε μια μπάντα που πατάει ηχητικά αρκετά πάνω στις βασικές επιρροές της είτε είναι συγκρότημα ( Joy Division), είτε μουσική εποχή και μουσικό κίνημα (new wave και μουσική σκηνή του Manchester στα 80's). Πάνω σε αυτές βέβαια έχετε προσθέσει και πολλά άλλα στοιχεία, όπως την αισθητικη του post punk ήχου της Νέας Υόρκης, αλλα και στοιχεία από την ανεξάρτητη χορευτική σκηνή. Πόσο δύσκολο είναι να μην σε χαρακτηρίσουν απόλυτα οι επιρροές σου, αλλά μέσα από αυτές να καταφέρεις να επιβάλεις το δικό σου μουσικό στοιχείο;

Δεν είναι καθόλου δύσκολο και αυτό διότι δεν είμαι ιδιαίτερα μεγάλος φάν των δίσκων της δεκαετίας του '80 και με ενδιαφέρει διαφορετικό είδους μουσικής. Ανακαλύπτουμε νέα πράγματα όλη την ώρα. Αυτά που μας αρέσουν κυρίως είναι η ηλεκτρονική χορευτική μουσική, οι folk μελωδίες, η γοτθική americana και οι 60's και 70's garage μπάντες. Ο μουσικός κόσμος είναι τεράστιος και ενδιαφέρον και δεν είναι μόνο τα 80's.

Ανήκετε σε μια ομάδα νέων συγκροτημάτων, όπως οι Interpol, οι Editors, οι Soft Moon, οι Moon Duo, οι Girls Names, οι Black Marble κλπ, που έχουν επαναφέρει τον σκοτεινό ήχο περασμένων δεκαετιών και τον έχουν προσαρμόσει στο σήμερα, παίρνοντας μαζί τους ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου που ακολουθεί την ανεξάρτητη μουσική σκηνή. Που το αποδίδετε αυτό;

Διότι όλες αυτές οι μπάντες ξεκίνησαν ως ανεξάρτητες και παίζουν αυτό που ονομάζεται εναλλακτική μουσική. Δεν βλέπω κάποιο ερώτημα εδώ, λυπάμαι. Σαν μπάντα δεν μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα το μουσικό είδος αν είναι εναλλακτικό, πόπ, φόλκ ή οτιδήποτε άλλο. Εαν τα τραγούδια είναι καλά και ο καλλιτέχνης ειλικρινής, τότε αυτό είναι  υπέροχο και αυτό  μετράει. Και οι ακροατές επίσης είναι διαφορετικοί σήμερα, για παράδειγμα, μπορώ να ακούσω άνετα Black Marble, μετά Andy Stott και μετά μια ρώσικη eurodance αηδία.

Σίγουρα η διάθεση του πρώτου άλμπουμ σας μέσω διαδικτύου, βοήθησε πολύ στο να γίνετε γνωστοί σε αρκετά σημεία του πλανήτη  και αρκετά σύντομα. Κατά την γνώμη μου, η χώρα από την οποία προέρχεστε, αλλά και η ταμπέλα "post punk from Russia" που σας ακολουθεί από την πρώτη στιγμή, σίγουρα προσέθεσε κάτι το "εξωτικό" στην δυτική μουσική αγορά. Πιστεύετε ότι  τα γεγονότα αυτά βοήθησαν λίγο εσάς και την φήμη σας στο ξεκίνημα της καριέρας σας;

Δεν νομίζω ότι η Ρωσία έχει καλή φήμη στην Indie, στην ρόκ ή την πόπ μουσική σκηνή. Έχουμε σίγουρα μερικούς τεράστιους κλασικούς συνθέτες και μερικούς θαυμάσιους συνθέτες που έγραφαν μουσική για ταινίες, αλλά σχεδόν τίποτα στην πόπ ή την πειραματική μουσική. Οπότε δεν ξέρω αν είναι εξωτική ή μια κακή ταμπέλα αυτή για εμάς και δεν με ενδιαφέρει αυτή η ανάλυση.

Λίγα πράγματα ξέρουμε για την ανεξάρτητη και την εναλλακτική (και όχι μόνο) μουσική σκηνή της Ρωσίας, με κάποιες εξαιρέσεις όπως οι Zvuki Mu (τους οποίους μας σύστησε ο Brian Eno πριν από 25 χρόνια) ή τις Pussy Riot που έγιναν περισσότερο  γνωστές για άλλα πράγματα και όχι τόσο για την μουσική τους. Ποιές άλλες μπάντες από την Ρωσία θα μας πρότεινες να προσέξουμε;

Είχαμε πολύ σπουδαία indie σκηνή κάπου εκεί στα 80’s-90’s στην σοβιετική ένωση, με μπάντες όπως οι Kino,  οι Durnoe Vliyanie, οι Megapolis, οι NII Kosmetiki και πολλές άλλες. Μέχρι στιγμής, οι πιο μοντέρνες μπάντες από την Ρωσία δεν έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μένα. Μου αρέσουν κάποια ηλεκτρονικά σχήματα όπως οι OMMA από την Μόσχα και ο Philipp Gorbachev, ένας ρώσος που ζει στο Βερολίνο τώρα. Αυτά τα δύο που πρόκειται για περιπτώσεις κάποιων που πειραματίζονται και εξερευνούν νέους ήχους. Αυτά μπορώ να σου πω για την τωρινή σκηνή από την Ρωσία.

Εαν είχες μπροστά σου κάποιον που δεν είχε ακούσει καθόλου την μουσική των Motorama πιο πριν, ποια 10 τραγούδια από τα 3 πρώτα σας άλμπουμ θα διάλεγες να του προτείνεις να ακούσει, σαν εισαγωγή στον μουσικό κόσμο του συγκροτήματος;

Θα τον άφηνα να τσεκάρει τα τελευταία 10 τραγούδια μας.

Ποια είναι τα πέντε τραγούδια που έχεις ακούσει περισσότερο στην ζωή σου;

Nico – These Days, Antony and The Johnsons – Hope There’s Someone, Throbbing Gristle – Discipline, The Smiths – Well I Wonder, New Order – Dreams Never End.

Έχετε έρθει μέχρι στιγμής δύο φορές στην Ελλάδα για συναυλίες. Τι σας έχει μέινει από αυτές;

Αρχικά το  γεγονός ότι πολλοί υπέροχοι άνθρωποι ήρθαν να μας ακούσουν και ήταν καλοί και ειλικρινείς, όπως και η ομάδα που διοργάνωσε αυτά τα live. Η οργάνωση κινήθηκε σε υψηλό επίπεδο και ήμασταν πολύ τυχεροί που δουλέψαμε μαζί τους. Επίσης μας άρεσε πολύ η φύση της Ελλάδας.

Ποιο ήταν τo πιο "τρελό" σας live μέχρι τώρα;

Νομίζω ότι η τρέλα συνδέεται κυρίως με τα μέρη και τους τύπους των χώρων που έχουμε δώσει κάποια live και χαρακτηριστικά θυμάμαι μια συναυλία που δώσαμε στο Βελοντρόμ της Γαλλίας μέσα σε μια μεγάλη εκκλησία και σε ένα καράβι στο Μπορντό.

Που θα ταξιδέψετε τον νέο σας δίσκο;

Η περιοδεία έχει ήδη ξεκινήσει από τον Γενάρη και θα έχουμε περισσότερες συναυλίες από τον Απρίλιο μέχρι τον Μάιο σε Ευρώπη, Ρωσία και Λατινική Αμερική.

Αυτή η περιοδεία θα σας φέρει και στα μέρη μας;

Ελπίζουμε να έρθουμε φέτος. Θα μας χαροποιούσε ιδιαίτερα να ερχόμασταν και να παίζαμε ξανά.