Ο Sune Rose Wagner των Raveonettes αποκλειστικά στο presspop.gr
Οι Raveonettes είναι σίγουρα μια από τις αξιολογότερες μπάντες της τελευταίας 20ετίας, με σταθερά ποιοτικές κυκλοφορίες έχοντας παράλληλα έναν ήχο που κάθε φορά όλο κάτι καινούργιο έχει να μας δώσει και δίνοντας πάντα πολύ καλά live.
Μεγάλους σταρ δεν τους λες, άσε που μάλλον ούτε και οι ίδιοι επιθυμούσαν ποτέ κάτι τέτοιο. Δείχνουν να απολαμβάνουν όλο αυτό που συμβαίνει εδώ και 13 χρόνια, όπως και εμείς με την σειρά μας την διαδικτυακή κουβέντα μας. Τους ξετρυπώσαμε κατά την διάρκεια της τουρνέ τους στην Ιαπωνία και περίπου έναν μήνα πριν τους ξαναδούμε στα μέρη μας, θέσαμε στον Sune Rose Wagner τις ερωτήσεις μας.
Αισίως έχετε φτάσει τα 13 χρόνια σαν συγκρότημα και έχετε κυκλοφορήσει 7 στούντιο άλμπουμ. Μέχρι στιγμής σε όλη την πορεία σας μέσα σε αυτά τα χρόνια, παρατηρούμε σε κάθε νέα σας κυκλοφορία κάποιες αλλαγές στον ήχο σας συγκριτικά με την προηγούμενη. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που σας επιτρέπουν να μας δίνετε τόσο καλή μουσική, χωρίς να επαναλαμβάνετε τον εαυτό σας και τον ήχο σας. Πόσο δύσκολο είναι το να κρατάς ένα σταθερό και χαρακτηριστικό μουσικό ύφος και παράλληλα να προσθέτεις νέα και διαφορετικά στοιχεία κάθε φορά;
Είναι μια πολύ συνειδητή όσο και σημαντική επιλογή το να αλλάζουμε συνεχώς διατηρώντας παράλληλα τον πυρήνα του μουσικού μας στύλ. Είναι πρόκληση κάθε φορά, αλλά πρόκειται για μια υπέροχη και δημιουργική πρόκληση.
Κατά την διάρκεια της ηχογράφησης και της παραγωγής ενός νέου άλμπουμ, ο εκάστοτε παραγωγός είναι πολύ σημαντικός παράγοντας και επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό το ηχητικό αποτέλεσμα του δίσκου. Στο νέο σας δημιούργημα εν ονόματι "Pe'ahi", παρατηρούμε κάποιες διαφορές στον ήχο που βγάζουν οι κιθάρες στα νεα σας τραγούδια και έχουμε πιο έντονη την παρουσία του πιάνου σε αυτά. Αυτές οι αλλαγές προήλθαν από τον Justin Meldal-Johnson (Beck, NIN, Paramore, M83) ή είναι αυτός ο τρόπος που πλεον προσεγγίζετε τον ήχο σας;
Το πιάνο σαν όργανο το είχαμε χρησιμοποιήσει και παλιότερα, αλλά όχι τόσο έντονα όπως τώρα. Η παραγωγή αυτού του δίσκου είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας μου με τον Justin, ο οποίος είναι μια απίστευτη μουσική ιδιοφυία και ένας απίστευτα δυναμικός συνεργάτης. Τον σέβομαι απίστευτα και πιστεύω ότι δουλεύοντας μαζί του, με έκανε με βγάλω τον καλύτερό μου εαυτό τόσο στην παραγωγή του δίσκου, όσο και στο γράψιμο κάποιων κομματιών.
Στην ιστορία της μουσικής έχουμε δει αμέτρητες διαλύσεις συγκροτημάτων και ένας από τους πιο κοινούς λόγους είναι ότι τα μέλη ενός συγκροτήματος είχαν διαφωνίες ως προς την μουσική (και όχι μόνο) κατεύθυνση που θα έπρεπε να ακολουθήσουν από ένα σημείο και μετά. Το γεγονός ότι εσείς είστε μαζί σαν μπάντα όλα αυτά τα χρόνια, είναι εντυπωσιακό από μόνο του και δείχνει πόσο καλά είστε μεταξύ σας σαν καλλιτέχνες και σαν ξεχωριστά άτομα.Σίγουρα, μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια θα είχατε και εσείς τις διαφωνίες σας, αλλά δίνετε την εντύπωση ότι τις διασκεδάζετε ως ένα βαθμό και δημιουργείτε κάτι όμορφο μέσα από αυτές.
Ευτυχώς κινούμαστε προς την ίδια κατεύθυνση γενικώς όταν πρόκειται για το πιο σημαντικό πράγμα, που είναι η μουσική, αλλά πίστεψέ με διαφωνούμε υγιώς σε πολλά πράγματα, όπως ακριβώς συμβαίνει με μια μακρόχρονη σχέση.
Όσο περνούν τα χρόνια, ποιες διαφορές έχεις παρατηρήσει στον τρόπο που γράφεις μουσική τώρα, σε σύγκριση με το παρελθόν;
Δεν υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές. Ακόμα και σήμερα γράφω με τον τρόπο που πάντα έκανα, με την μόνη ίσως διαφορά ότι τώρα αντιλαμβάνομαι τα ερεθίσματα γύρω μου διαφορετικά και με ενδιαφέρει πιο πολύ να παρατηρώ τους ήχους γύρω μου από ότι παλιότερα. Όλα τα υπόλοιπα είναι λίγο-πολύ ίδια θα έλεγα.
Παρατηρείς ίδιες ομοιότητες και διαφορές και στις live εμφανήσεις σας;
Νομίζω ότι είμαστε πολύ καλύτεροι στα live μας τώρα και σίγουρα ακουγόμαστε πολύ καλύτερα. Βέβαια απ' την άλλη, στο ξεκίνημά μας ήμασταν συνεχώς μεθυσμένοι και τρελαμένοι και αυτά λογικά θα μας έκαναν να είμαστε μια πιο διασκεδαστική συναυλιακή εμπειρία.Δεν είμαι σίγουρος...
Τα περισσότερα τραγούδια σας αφορούν τον έρωτα και στην πλειοψηφία τους είναι λυπητερά, οπότε υποθέτω ότι αυτό είναι και το αγαπημένο σας θέμα. Υπάρχει κάτι για το οποίο θα θέλατε να γράψετε και ακόμα δεν το έχετε κάνει;
Για την Γαλλική επανάσταση, για τις θεότητες της Χαβάης, για τον πόλεμο του Βιετνάμ, για ένα διήγημα του Ρέιμοντ Τσάντλερ, για τον Μάριο Μπατάλι και για άλλα πολλά.
Μια από τις σκέψεις που έχω κάνει μέσα σε αυτά τα χρόνια που σας παρακολουθώ, είναι ότι θα γράφατε πολύ όμορφη πρωτότυπη μουσική για ταινία. Γνωρίζουμε ότι έχετε συμμετοχή σε ορισμένα soundtracks με ήδη ηχογραφημμένα τραγούδια, αλλά μέχρι στιγμής σας έχει προτείνει κανείς κάτι τέτοιο; Και αν ήταν κάτι τέτοιο να συμβεί, τι είδους ταινία πιστεύετε ότι θα ήταν;
Συμβαίνει αυτόν τον καιρό να γράφω μουσική για μια μεγάλη Δανέζικη παραγωγή, μια ταινία πολέμου και λατρεύω όλη την διαδικασία. Είναι κάτι που πάντα ήθελα να κάνω, οπότε είμαι πολύ ενθουσιασμένος αυτές τις μέρες. Η ταινία θα βγει του χρόνου.
Δεν γνωρίζω τι προσδοκίες μπορεί να είχατε στο ξεκίνημα της καριέρας σας, αλλά τώρα και στο σημείο που έχετε φτάσει, κάνετε σκέψεις για το μέλλον σας σαν συγκρότημα;
Ξέρεις, είναι λίγο ζόρικο το να είσαι "παλιά" μπάντα σήμερα και σε αυτήν την ηλικία. Είμαι πάρα πολύ φιλόδοξος και έχει μεγάλο κίνητρο γενικώς, αλλά δεν είναι μυστικό ότι οι πρώτοι μας καιροί ήταν πιο εθουσιώδεις και διασκεδαστικοί. Όλα τότε ήταν καινούργια και ξέφρενα. Λατρεύω αυτό που κάνουμε, αλλά έχουμε μεταξύ μας αρκετές εσωτερικές και μεγάλες κουβέντες για το πως θα κάνουμε το μέλλον μας πιο ενθουσιώδες.
Με ποιές μπάντες ή καλλιτέχνες θα θέλατε να μοιραστείτε την σκηνή σε ένα ιδανικό, όσο και φανταστικό φεστιβάλ;
Με Buddy Holly, Ritchie Valens και τους Everly Brothers
Το πρώτο σου αγαπημένο άλμπουμ;
Το "Highway 61 Revisited" του Bob Dylan
Μετά την τελευταία sold out εμφάνισή σας πριν περίπου δυο χρόνια, αρκετός κόσμος ανυπομονεί να σας δει και να σας ακούσει για μια ακόμη φορα τον Ιανουάριο, έχοντας ακόμα έναν εξαιρετικό δίσκο στις αποσκευές σας. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με εμάς. Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και για την μουσική που μας δίνετε όλα αυτά τα χρόνια.
Εγώ σε ευχαριστώ. Ανυπομονούμε να ξανάρθουμε και να σας δουμε όλους εκεί.
Οι Raveonettes εμφανίζονται 29/1 στο Principal στην Θεσσαλονίκη και 30/1 στο Gagarin 205 στην Αθήνα.
- Συνδεθείτε για να υποβάλετε σχόλια