Allah-Las - Worship the Sun [Innovative Leisure, 2014]

Θα μείνουμε και πάλι στην δυτική όχθη της Αμερικής και συγκεκριμένα στην Καλιφόρνια για να κάνουμε μια βόλτα με το δεύτερο άλμπουμ των Allah-Las. Η πρώτη μας γνωριμία με την μπάντα ήρθε το 2011 με το 7ιντσο Catamaran/Long Journey και την επόμενη χρονιά με τον ομώνυμο πρώτο δίσκο, ενώ είχαμε και την ευκαιρία να τους δούμε ζωντανά και στην Πάτρα λίγους μήνες αργότερα, σε μια συναυλία που μας ταξίδεψε πίσω στα 60s.

Ηχητικά, η τετράδα από το Λος Άντζελες, πατάει πάνω στο κύμα αναβίωσης του rock ‘n’ roll και ψυχεδελικού ήχου της δεκαετίας του ’60, δείχνοντας όμως την ικανότητα να συνθέτει τις επιρροές με το δικό της χαρακτήρα. Από τους Animals (ίσως η μπάντα που «ακούγεται» περισσότερο στα τραγούδια τους) στους Love και από τους Byrds στους Kinks, οι Allah-Las δανείστηκαν πολλά από τα ακούσματα που τους καθόρισαν σαν μουσικούς. Δανείστηκαν αλλά δεν αντέγραψαν αυτούσια, έβαλαν το δικό τους στίγμα και ενώ ο ήχος τους έχει έντονο τον ρετρό χαρακτήρα, παράλληλα έχει εκείνες τις προσμίξεις που ταιριάζουν στην εποχή. Αυτές αφορούν τα soul στοιχεία που δίνουν το κάτι διαφορετικό και στα οποία έχει βάλει το χεράκι του ο παραγωγός τους Nick Waterhouse.

Το πρώτο άλμπουμ ήταν εξαιρετικό, μας έκανε να χορέψουμε, να ταξιδέψουμε και έχει αποτυπωθεί στην μνήμη μας τα τελευταία δυο χρόνια. Το ερώτημα είναι αν έχει να μας προσφέρει κάτι η δεύτερη ολοκληρωμένη τους δουλειά. Αν ψάξουμε κάποια πρωτοτυπία μάλλον δεν θα την βρούμε εδώ, αν θέλουμε έναν πολύ καλό και αυθεντικό rock ‘n’ roll δίσκο στα χνάρια του πρώτου τότε το Worship the Sun δεν μας απογοητεύει. Από την ποπ ευαισθησία του εναρκτήριου De Vida Voz έως το πιο σκοτεινό Had It All και από την ψυχεδέλεια των Recurring και Nothing To Hide μέχρι το φλέρτ με τo post-punk στο 501-405 ή το garage του No Werewolf, το Worship the Sun είναι ένα άλμπουμ που εμπεριέχει πολλές πτυχές του rock ‘n’ roll. Κάπως έτσι δεν καταντάει κουραστικό ή μονότονο, έχει μπόλικες εναλλαγές πιο εσωτερικών στιγμών με up-tempο κομμάτια και συνολικά είναι ένας «γεμάτος» και ηλιόλουστος δίσκος.

Σίγουρα το Worship the Sun δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, εξ’ αρχής άλλωστε οι Allah-Las δεν θέλησαν να προσπαθήσουν να παρουσιάσουν κάτι τέτοιο, αλλά σίγουρα είναι και ένα πολύ καλό άλμπουμ με όμορφες συνθέσεις και ένα χαρακτηριστικό ήχο που τους κάνει να ξεχωρίζουν ανάμεσα από πολλά παρόμοια συγκροτήματα.

Μίμης Πλέσσας - Στήλη "Ακούω" Τέταρτο #128