Μεγάλες κακίες #3: Μεγάλα ταλέντα, ζουν ανάμεσα μας…

By psy-pop

Καλημέρα! Είναι πρωί… φτιάχνεις καφέ στη δουλειά ή το σπίτι και λες να ανοίξεις το fb να δεις τα δρώμενα της μέρας πριν αρχίσεις το τρέξιμο ή το … (ξέρεις αυτό που έρχεται μετά τον καφέ και το πρώτο τσιγάρο).

Ξαφνικά βρίσκεσαι μπροστά σε ένα απρόσμενο πλούτο πολιτικών αναλύσεων, συγγραφικού οίστρου και υπαρξιακών αναζητήσεων του κάθε αλλοπαρμένου της μοντέρνας ιντελιγκέντσιας. Δεν μπορείς να καταλάβεις τι έχει συμβεί τους τελευταίους μήνες… οι ιντελεκτουέλ  έχουν πολλαπλασιαστεί σαν τα μανιτάρια και πάνω από όλα οι μαλακίες τους έχουν κάνει κατάληψη στον κυβερνοχώρο, ώστε  αναγκάζεσαι να ρολαρεις συνεχώς μέχρι να βρεις κάτι πραγματικά ενδιαφέρον, καθώς τα περισσότερα από αυτά αποτελούν ανθυγιεινό ανάγνωσμα ακόμα και για την τουαλέτα. Για να μην αναφέρω το γεγονός ότι οι συγγραφείς του πόνου και της μιζέριας και αναλυτές της καταστροφής σε σοκάρουν με τα  like που αποκομίζουν.

Το δράμα σου δεν τελειώνει όμως εδώ… Όλα αυτά σου επαναφέρουν στη μνήμη το γκομενάκι που γνώρισες προχθές στο μπαρ και από την πολιτική καταστροφολογική ανάλυση πέρασε με ευκολία στα τσιτάτα του τάδε συγγραφέα( που αυτοκτόνησε μετά την πρώτη του έκδοση) αφήνοντας σε κατάσταση αλαλίας και ένα στάδιο πριν την κατατονία. Τώρα δε χρειάζεται να αναφέρω πως ενώ είσαι κουλ άτομο δεν ταιριάζετε καθότι άλλη φάση εσύ και μάλιστα καθόλου αρτιστίκ,  to common person( τάδε έφη γκομενάκι). Και εδώ φτάνουμε στο σημείο όπου θα κάνω τα μαγικά μου καθότι μανιτσάκι δύο τα τινά:

Α. Γουστάρεις τρελά το γκομενακι και γενικά μόνο γκομενάκια αυτής της συνομοταξίας. Άρα  χρειάζεται να ανακαλύψεις τρόπους μίμησης και προσέγγισης

Κεφάλαιο 1^ο «Την είδα συγγραφέας»: Μπορεί να μην είσαι ο Μπουκόφσκι αλλά από τους βλαμμένους που αναρτούν στο  fb είσαι πεπεισμένος ότι μπορείς καλύτερα. Tips: ασχέτως τι επαγγέλλεσαι δηλώνεις ότι θες να γίνεις συγγραφέας, αγαπάς το  beat κίνημα και κάθε μεταμοντέρνο εκκολαπτόμενο αμπελοφιλόσοφο που ξέρετε μόνο εσύ και η μαμά του. Γενικά κυκλοφορείς με πονεμένο βλέμμα και όταν μιλάς ή γράφεις το πόνημα σου θυμάσαι ότι άσχημο σου χει συμβεί και μόνο. Εννοείται ότι ποστάρεις σεντόνια τρεις τέσσερεις φορές τη μέρα στο fb . Το twitter αποκλείεται καθότι μπας κλας.

Κεφάλαιο 2^ο «Φωτογράφε τράβα μια φωτογραφία»:  Αν έχεις Instagram τα πράγματα είναι εύκολα. Καμιά δεκαριά φωτό τη μέρα- όπου σταθείς και βρεθείς- με φίλτρα η ασπρόμαυρες με θέμα  γκρίζο αστικό τοπίο και σκοτωμένα ζωάκια, σπασμένα παιχνίδια, απόκληρους της ζωής κτλ. Από κάτω η φωτό συνοδεύεται με το ανάλογο πονεμένο τσιτάτο ( δώσε πόνο είπαμε).

Κεφάλαιο 3^ο «Ανέλυσε το»: Διάβασε Μπουκάι, Γιαλομ και Μαρξ και μετά βάλ΄τα στο εγκεφαλικό σου μίξερ, ότι βγει είναι η θεωρητική ανάλυση όλων των θεμάτων προς συζήτηση. Μην αγχώνεσαι αν σε αντιδιαστολή με τον Μαρξ ανάβεις κανένα κεράκι αραιά και που (ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει λύσει τα θρησκευτικά του) και αν δεν καταλαβαίνεις κ πολλά από μαρξιστική ανάλυση ( επιδερμική ανάγνωση του Μαρξ  είπαμε).. Tip: Ανέφερα ότι τη θεωρία σου την αναφέρεις με βασανισμένο βλέμμα;

Κεφάλαιο 4^ο «Αμίτα φαν με την Μουλάν»: Αν πάλι τα ανωτέρω σου φαίνονται δύσκολα υπάρχει για σένα πάντα ο ρόλος του ιντερνετικού μαϊντανού ( ιδίως αν ανήκεις στο γυναικείο φύλο). Ανήκεις σε αυτούς που σοκάρουν εμάς τους υπόλοιπους με τα like σου και ευχόμαστε τον αφανισμό σου μπας και γλιτώσουμε από  την επιθετική μανία διανοούμενων της δεκάρας. Δεν ποστάρεις ποτέ αλλά γράφεις  πάντα διθυραμβικά σχόλια στους άλλους . Tipς: Για την επιτυχία του εγχειρήματος απαιτούνται ατημέλητο μαλλί γυαλί, ύφος ποζερέ πολύ και σαφέστατα βαθειά και άλυτα υπαρξιακά.

Β.  Είσαι από τους άλλους. Κόψε τη συνήθεια του πρωινού στο  fb  και άκου παλιά και αγαπημένα τραγουδάκια σχετικά με το θέμα: