Caribou – Our Love [City Slang, 2014]

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
Εικόνα Mimis Plessas

Η γνωριμία μας με τον Dan Snaith μετράει πλέον 13 χρόνια όταν μας συστήθηκε το 2001 αρχικά με το όνομα Manitoba. Στα πρώτα του βήματα (ειδικά στο άλμπουμ Up in Flames του 2003) συνδύασε με ευφυή τρόπο τις ηλεκτρονικές του καταβολές με κιθαριστικές και ψυχεδελικές επιρροές. Το αποτέλεσμα ήταν μια εντελώς πρωτότυπη εκδοχή «έξυπνης» ποπ, που έδειχνε έναν δημιουργό που το κάθετι είναι τοποθετημένο με ακρίβεια εκεί που το έχει φανταστεί (άλλωστε μιλάμε για έναν μουσικό με διδακτορικό στα μαθηματικά).

Με το όνομα Caribou έφτασε στο συνθετικό του ζενίθ και συγκεκριμένα με το Swim, ένα άλμπουμ που μελοντικά θα διδάσκεται ως πρότυπο εξέλιξης και απλοποίησης της ποπ (και ηλεκτρονικής) μουσικής. Η συνέχεια άνηκε σε σαφώς πιο ηλεκτρονικά μονοπάτια καθώς προ διετίας υλοποίησε και ένα τρίτο προτζεκτ υπό το όνομα Daphni, το οποίο είχε καθαρά techno χαρακτήρα. Φέτος επιστρέφει σαν Caribou μετά από τέσσερα χρόνια, προσπαθώντας να δημιουργήσει πάνω στον ήχο που τον χαρακτήρισε και τον έφερε αντιμέτωπο με ευρύτερο ακροατήριο. Φυσικά δεν μιλάμε για έναν μουσικό που θα σταματήσει να πειραματίζεται αλλά οι πιο straight φόρμες που παρουσιάζει σαν Caribou αποτελούν ένα πεδίο στο οποίο μπορεί να μεγαλουργήσει.

Το Our Love βέβαια έχει δύσκολο έργο απέναντι στον προκάτοχο του. Πάντα θα συγκρίνεται με το Swim και απο τις πρώτες ακροάσεις συνειδητοποιείς ότι δύσκολα θα το ξεπεράσει. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε με έναν μέτριο δίσκο. Ειδικά όταν ο δίσκος ξεκινάει με ένα κομμάτι που είναι από τα καλύτερα χορευτικά singles του καλοκαιριού που πέρασε. Το Can't Do Without You δεν μπορεί να περάσει αδιάφορο και εξ’ αρχής το Our Love έχει κερδίσει ένα στοίχημα, καθώς θα έχει ένα single που θα τρυπώσει σε πολλά playlist. Ούτε η συνέχεια απογοητεύει, άλλοτε με πιο χορευτικές στιγμές όπως στο ομώνυμο κομμάτι ή στα υπέροχα επαναλαμβανόμενα μοτίβα του Julia Brightly και άλλοτε με πιο ατμοσφαιρική αίσθηση όπως στο Silver που χτίζεται σιγά σιγά μέχρι την κορύφωση, στο σκοτεινό Dive ή στο Second Chance με τα υπέροχα  γυναικεία φωνητικά.

Το Our Love αναδεικνύει όλες τις αρετές του δημιουργού του που καταφέρνει, ενώ συνεχώς εξελλίσεται, να φαντάζει απλό αυτό που κάνει και να αποτελεί ότι καλύτερο υπάρχει στο σημείο που ποπ και ηλεκτρονική συναντιούνται. Το μόνο στοιχείο που ίσως απογοητεύσει κάποιους είναι ο αναβαθμισμένος ρόλος του ηλεκτρονικού περιβάλλοντος στις συνθέσεις, αλλά μόλις δώσεις χρόνο στο Our Love καταλαβαίνεις ότι δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς και το εκτιμάς ακριβώς όπως είναι.

Μίμης Πλέσσας - Στήλη "Ακούω" Τέταρτο #125

 
 
Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon