"Ανακρίνοντας" το Saristra Festival.

"Τι μέρος είναι αυτό!" - "Τι ομορφιά είναι αυτή!" - "Μακάρι να είναι παράδειγμα και για άλλα σημεία της χώρας, να γίνονται όμορφα πράγματα".
 

Είμαστε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 9ης Αυγούστου και ο Παύλος Παυλίδης έχει αναλάβει να οδηγήσει το δεύτερο βράδυ του φετινού Saristra στην κορύφωσή του. Από τις πρώτες του στιγμές στην σκηνή, μοιράζεται μαζί μας τα παραπάνω λόγια θαυμασμού για το Saristra. Για την τοποθεσία, για το πόσο όμορφα έχουν εκμεταλευτεί τα παιδιά που το οργανώνουν σχεδόν κάθε χώρο των Παλαιών Βλαχάτων και για τον σεβασμό που δείχνουν για τον τόπο, για όλους αυτούς που επισκέπτονται το φεστιβάλ αυτές τις μέρες και κυρίως για τον σεβασμό που δείχνουν στον κόπο που κάνουν.
 

Όπου και αν στρέψεις το βλέμμα σου έχεις κάτι να δεις, κάτι που θα σε κάνει να σκεφτείς, να θαυμάσεις και συνεχώς ανακαλύπτεις νέες γωνίες και σημεία που όλο και κάτι έχει στηθεί - κάτι που σου έχει ξεφύγει τις προηγούμενες μέρες πάνω στην βιασύνη σου να τα δεις όλα. Γιατί αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που έχει κερδίσει αυτό φεστιβάλ : ότι πέραν του εξαιρετικού του μουσικού κομματιού, έχει επιμείνει και έχει κερδίσει την σημαντικότητα του εικαστικού και του βιωματικού του κομματιού (ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας, athens video art festival, δραστηριότητες για τα παιδιά και τους μεγάλους εντός του χωριού, εκθέσεις ζωγραφικής, μελετημένος φωτισμός των χαλασμάτων, δέντρο ευχών και πολλά άλλα). Αυτό ακριβώς είναι που κάνει το Saristra να ξεχωρίζει από οτιδήποτε άλλο στήνεται το καλοκαίρι εκτός πόλεων και γι'αυτό θα πρέπει να είναι πλέον πρότυπο και για τα υπόλοιπα παρόμοιου τύπου φεστιβάλ που στήνονται και που θα στηθούν από εδώ και πέρα.
 

Αυτές οι σκέψεις είναι λίγο πολύ κοινές και στους καλλιτέχνες που έχουν συμμετάσχει στα 3 χρόνια του Saristra, αλλά και στον κόσμο που το έχει ήδη επισκεφτεί.
 

Περισσότερα και αναλυτικότερα για τις μέρες του φετινού Saristra εδώ από τον Τάσο Σταυρόπουλο.
 

Θελήσαμε και ανοίξαμε κουβέντα με τον Γεράσιμο Βαλλάτο, ενός εκ των διοργανωτών του. Το αποτέλεσμα ακολουθεί.

Φωτογραφίες: Παντελής "Ted" Νικολακόπουλος / Όλγα Στεφάτου (κεντρική φωτογραφία του άρθρου).

1) ποιοι "κρύβονται" πίσω από το saristra;
Με την ερώτηση σου, μου  δίνεις την ευκαιρία να παρουσιάσω την ομάδα ονομαστικά. Έτσι, λοιπόν, εκτός από μένα, σε αυτή είναι η Όλγα Στεφάτου, ο Φώτης Βαλλάτος, οι Στέλιος & Γεράσιμος Κότης, ο Νίκος Γκουντινάκης και ο Σπύρος Μανωλάτος και αναμένουμε και καινούρια πρόσωπα. To Saristra Festival είναι μια παρέα φίλων.

2) είσαστε όλοι σας από κεφαλλονιά και μένετε και μόνιμα εκεί;
Ναι, όλοι είμαστε από την Κεφαλονιά. Λίγοι μένουμε μόνιμα στο νησί αλλά πάντα με την πρώτη ευκαιρία ερχόμαστε. Σίγουρα το καλοκαίρι και το Πάσχα. Βέβαια, εδώ και τρία χρόνια με αφορμή το φεστιβάλ ερχόμαστε πιο συχνά από κάθε άλλη φορά.

3) Η ιδέα του να στήσεις ένα φεστιβάλ σε ένα εγκαταλελειμμένο χωριο (και μάλιστα ορεινό) ενός νησιού είναι τουλάχιστον φιλόδοξη, για να μην πούμε τρελή (για πολλούς). Πως γεννήθηκε και σε ποιον ανήκει;
Η ιδέα αυτή υπήρχε στο μυαλό μας ένα χρόνο πριν το πρώτο Φεστιβάλ, όπου  με τον φίλο Άρη Κωσταντέλο (ενός εκ των ιδιοκτητών του indiegroundradio.gr) και αργότερα με το Νίκο Γκουντινάκη συζητούσαμε τη φάση ενός Φεστιβάλ στην άνυδρη πολιτιστικά περιοχή της Σάμης.

4) Η διαδρομή από την ιδέα προς την πράξη πως ήταν; Οι δυσκολίες λογικά (και ειδικά στην αρχή) πρέπει να ήταν αρκετές. Υπήρξαν στιγμές που θελήσατε να παρατήσετε την όλη ιδέα;
Φτάνουμε, λοιπόν, στο καλοκαίρι του 2012, όπου η ιδέα για το Φεστιβάλ αναζωπυρώθηκε. Χωρίς πολύ σκέψη γνωστοποιήσαμε την ιδέα σε μερικούς φίλους και αυτοί χωρίς ενδοιασμούς ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας. Αμέσως αποφασίσαμε την ημερομηνία και δεν έμεναν παρά 20 ημέρες μέχρι την διεξαγωγή του πρώτου διήμερου Φεστιβάλ. Σε αυτόν τον λίγο διαθέσιμο χρόνο έπρεπε να βρούμε τις μπάντες, τους χορηγούς, να πάρουμε τις αδειοδοτήσεις, να το διαφημίσουμε, να τυπώσουμε και να κολλήσουμε αφίσες και το σημαντικότερο να καθαρίσουμε το εγκαταλελειμμένο χωριό ώστε να γίνει επισκέψιμο. Όλα αυτά με τη βοήθεια πολύ λίγων φίλων. Παρόλο την πίεση του χρόνου, ποτέ δε μας πέρασε από το μυαλό να τα παρατήσουμε.
 

5) Η ιδέα ήρθε βλέποντας πρώτα την τοποθεσία ή υπήρχε η ιδέα για την δημιουργία ενός φεστιβάλ και απλά τα Παλιά Βλαχάτα ήταν η επιλογή που ακολούθησε;
Μια βόλτα με  τον Νίκο ως την Αγ. Ευφημία και ενώ ψάχναμε τοποθεσία για το Φεστιβάλ γυρνάει και μου λέει : Δε το κάνουμε στα Παλιά Βλαχάτα, όπου γινόταν το πανηγύρι?. Εννοείται, του απαντάω. Αμέσως ενημερώθηκαν και οι υπόλοιποι. Ανεβήκαμε  στο χωριό όπου στα παιδικά μας χρόνια πηγαίναμε είτε με τα ποδήλατα για βόλτα και παιχνίδι είτε με τους παππούδες μας. Δίχως πολύ σκέψη αποφασίσαμε ομόφωνα ότι εκεί θα γίνει το φεστιβάλ. Μεγάλη η ιδέα του Νίκου όπως απεδείχθη.
 

6) Μια ερώτηση που θα ήθελαν λογικά να κάνουν αρκετοί, είναι ότι όλο αυτό γίνεται μόνο για την "δόξα" και για την πραγμάτωση κάτι πολύ όμορφου στον τόπο σας ή και για τα χρήματα;
Όχι από δόξα, αλλά από λόξα για τη μουσική και τις τέχνες γενικότερα.

7) Στήριξη από την τοπική κοινωνία έχετε;
Δε θα μπορούσε να διοργανώνεται για τόσα χρόνια το Φεστιβάλ δίχως την στήριξη της τοπικής κοινωνίας. Το πρώτο Φεστιβάλ στηρίχθηκε οικονομικά μόνο από τους τοπικούς επιχειρηματίες. Τα επόμενα χρόνια βγήκαμε και εκτός των συνόρων της Κεφαλονιάς αλλά και πάλι δεν έπαψαν να μας στηρίζουν. Και εμείς όμως με το Saristra Festival στηρίζουμε οικονομικά μια περιοχή όπου τα τελευταία χρόνια η τουριστική της κίνηση έχει μειωθεί αρκετά.  Βέβαια, όπως και σε πολλές άλλες τοπικές κοινωνίες υπάρχουν και διαφωνούντες. Έτσι και εδώ.

8) Εκτός από την εκπληκτική τοποθεσία, το άριστο στήσιμo/οργάνωση του όλου φεστιβάλ και του πολύ καλού line up, αυτό που κάνει εντύπωση είναι το πολύ καλό κλίμα που υπάρχει καθ'όλη την διάρκεια του φεστιβαλ, παρά τις αποκλίσεις που υπάρχουν στο κοινό (ηλικιακές και όχι μόνο). Αυτό νομίζεις ότι οφείλεται σε όλα τα προηγούμενα ή είναι κάτι άλλο;
Αυτό οφείλεται στα Παλιά Βλαχάτα, κατά κύριο λόγο. Εμείς αυτό που κάνουμε είναι να σεβόμαστε το χωριό των προγόνων μας και αυτό το ανταποδίδει σε μας και στους επισκέπτες του με το καλύτερο τρόπο.

9) Πολλά μεγάλα ευρωπαικά φεστιβάλ, ξεκίνησαν σαν τοπικές εκδηλώσεις(ας το πούμε έτσι). Τώρα, μετά το φετινό saristra, όπου κατά γενική ομολογία μπήκε η σφραγίδα της ανόδικής πορείας του και της ποιότητας του, που βλέπετε να φτάνει το φεστιβάλ μέσα στα επόμενα χρόνια;
Μέσα σε τρία χρόνια ανεβήκαμε απότομα πολλά σκαλοπάτια. Τώρα, έχουμε την υποχρέωση να κρατήσουμε το φεστιβάλ σε ένα πολύ καλό επίπεδο και το που θα φτάσει θα φανεί μελλοντικά.

10) Είχαμε φέτος για πρώτη φορά την παρουσία ενός ξένου ονόματος (Eleanor Friendberger)  στο Saristra. Να περιμένουμε ανάλογες παρουσίες και πιθανόν πιο "μεγάλες" στο μέλλον;
Τα οικονομικά του Φεστιβάλ έχουν την απάντηση. Η Eleanor Friendberger ελπίζω να ήταν μόνο η αρχή.

11) Σε μια πρόσφατη συνέντευξη, ο Φώτης είχε δηλώσει ότι το ιδανικό όνομα για να εμφανιστεί στο saristra, είναι οι Sigur Ros και εγώ δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Το δικό σου κρυφό όνειρο, ποιο είναι;
Εύκολη απάντηση. Arcade Fire.

12) Σίγουρα η κάθε στιγμή και στα τρία saristra που έχουν γίνει θα είναι ξεχωριστές για εσένα. Θα ήθελα όμως να κάνεις το "δύσκολο" και να ξεχωρίσεις τρείς από αυτές.
Έχω να θυμάμαι το κλείσιμο του πρώτου Φεστιβάλ με τους Dark Rags και το λούσιμο με δεκάδες μπύρες, την έκθεση ζωγραφικής του αδερφού μου Δημήτρη στο δεύτερο Φεστιβάλ και στο φετινό το άνοιγμα των πυροσβεστήρων υπό τους ήχους του Κορμοράνου.

Σε ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου και για τις αναμνήσεις που μας έχει χαρίσει ήδη το Saristra (και είναι πολλές).
Ευχαριστώ Στράτο και presspop. Ραντεβού στο Saristra Festival 2015!

  Οι μελλοντικές αναμνήσεις μας είναι στα επόμενα Saristra και μας περιμένουν. Εμείς απλά ανυπομονούμε.