



Ρίχνοντας μια ματιά στο portfolio του Patrick Joust στο οποίο δεσπόζουν οι άδειοι δρόμοι της Βαλτιμόρης το βράδυ, τα vintage αυτοκίνητα και τα απόκοσμα φώτα των προαστιακών δρόμων, η λέξη «κινηματογραφικός» είναι η πρώτη που θα σκεφτείς. Σίγουρα θα συμφωνούσε και ο ίδιος καθώς είναι λάτρης των 70’s ταινιών αλλά και των film noir, ένα είδος που θεωρεί ότι ταιριάζει ακριβώς στις βραδινές του λήψεις. Η αρτιότητά αυτών των λήψεων βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι από την στιγμή που θα εντοπίσει το κατάλληλο αστικό τοπίο, μέχρι την στιγμή που θα χρησιμοποιήσει την κάμερά του, συνηθίζει να αφήνει εβδομάδες ή και μήνες να περάσουν -για να σχηματίσει στο μυαλό του ακριβώς αυτό που θέλει να κάνει- πριν επισκεφθεί ξανά το σημείο λήψης.
Ο Patrick Joust, ο οποίος παραμένει πάντα εμμονικός με την φωτογραφία, προσπαθώντας να καταγράφει όσα περισσότερα μπορεί στον ελεύθερο χρόνο του, μεταφέρει μέσα από το έργο του μια νοσταλγία και αισθητική αμερικάνικων ταινιών χαμένη στις περασμένες δεκαετίες.