Plastic Flowers - Evergreen [Inner Ear, 2014]

Το προτζεκτ των Plastic Flowers συντίθεται από δυο Θεσσαλονικείς, τον Γιώργο Σαμαρά και τον Άγγελο Πασχαλίδη και το ντεμπούτο τους άλμπουμ ήταν ένα από τα πιο αναμενόμενα της εγχώριας σκηνής για φέτος. Στην μέχρι τώρα πορεία τους είχαν να επιδείξουν τέσσερα ep, μια μίνι περιοδεία στην Ευρώπη αλλά και την συμμετοχή τους στο SXSW, ένα από τα πιο γνωστά indie φεστιβάλ της Αμερικής. Οι επιρροές τους εντοπίζονται κυρίως στην χρυσή εποχή της indie και dream pop (τέλη δεκαετίας ’80 – αρχές δεκαετίας ’90), σε μπάντες που καθόρισαν το είδος όπως οι Field Mice, αλλά και στο σύγχρονο ρεύμα του εν λόγω ήχου. Αν έμεναν στο Μπρούκλιν μάλλον θα έκαναν πολύ καλή παρέα ή και συνεργασίες με τους Drums και τους Beach Fossils και θα έγραφαν και αυτοί το όνομα τους στην λίστα με τις μπάντες που αναβιώνουν τον γλυκό και παράλληλα μελαγχολικό αυτό ήχο.

Αυτό όμως δείχνουν ικανοί να το κάνουν και από την Ελλάδα, κυκλοφορώντας ένα δίσκο σαν το Evergreen, που δεν υστερεί σε τίποτα από τους αντίστοιχους που γράφουν οι Νεοϋορκέζοι συνάδελφοί τους. Από τις πρώτες νότες του Vicious Victims, που ξεκινάει αυτό το όμορφο ταξίδι, η αιθέρια ατμόσφαιρα και οι ηλιόλουστες μελωδίες σε χτυπάνε εκεί ακριβώς που δεν μπορείς να αντισταθείς, κατευθείαν στο συναίσθημα. Στην συνέχεια έρχεται το Gone Wrong και εσύ σκέφτεσαι ότι μάλλον τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά με αυτό το δίσκο. Γιατί είναι ένας αυθεντικός ποπ δίσκος, γραμμένος με αρκετά αναλογικά μέσα, έντονη ρετρό διάθεση και υπέροχες μελωδίες. Το αν χαρακτηρίζεται από κάποια πρωτοτυπία μάλλον δεν περνάει καν από το μυαλό σου. Εδώ συναντάς τραγούδια σαν το Summertime Pop, που από τον τίτλο και μόνο παραπέμπει σε καλοκαιρινά ταξίδια και αντίστοιχες αναμνήσεις, που σου δημιουργούν μια ευχάριστη νοσταλγική διάθεση και γεμίζουν το μυαλό σου με εικόνες και στιγμές. Με απλότητα και ειλικρίνεια γιατί εκεί κρύβεται τελικά όλη η μαγεία.

Τα απλά πράγματα που δίνουν νοήμα στην ζωή σου περιγράφει η μουσική των Plastic Flowers και το κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς φανφάρες και υπερβολές. Το Evergreen, στην μόλις μισή ώρα που διαρκεί, παρουσιάζει μια εντελώς απενοχοποιημένη ποπ εκδοχή που θα σε κερδίσει χωρίς δεύτερη σκέψη και θα κάνει να επανέρχεσαι σε αυτό το άλμπουμ. Σύντομο απλό και όμορφο είναι ίσως ότι καλύτερο για παίζει παρέα με ένα καλοκαιρινό ηλιοβασίλεμα.

Το ακούμε ολόκληρο μέσω bandcamp:

Μίμης Πλέσσας - Στήλη "Ακούω" Τέταρτο #120