Ο σκηνοθέτης Νάσος Γκατζούλης μιλά στο presspop για τις Ξιφομαχίες του

O Nάσος Γκατζούλης γεννήθηκε στο Κλήβελαντ του Οχάιο το 1985. Είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του  Εθνικού Καποδιστριακού Παν/μιου Αθηνών. Έχει συμμετάσχει στο Φεστιβάλ μικρού μήκους ταινιών της Δράμας το 2006 και το 2009 με τις ταινίες Μέρες και Human αντίστοιχα αλλά και στο Φεστιβάλ Νύχτες πρεμιέρας το 2013 με την ταινία μικρού μήκους Ξιφομαχίες. Έχει δουλέψει επίσης ως σκηνοθέτης και μοντέρ video clip και μέσα στο επόμενο διάστημα θα εγκατασταθεί  στο Los Angeles για να σπουδάσει στο Directing τμήμα του American Film Institute.Με αφορμή την τελευταία του ταινία (Ξιφομαχίες) απάντησε  σε μερικές ερωτήσεις για λογαριασμό του presspop.gr.

1. Σπουδές στο τμήμα Πολιτικών επιστημών, αλλά και sound designer, editor και σκηνοθέτης. Πως προέκυψε η όλη η ενασχόληση με τον κινηματογράφο;

Προέκυψε κυριολεκτικά στα ξαφνικά. Όταν ήμουν 17 ετών σε μια παρέα, έγινε αναφορά σε κάποιον που θέλει να γίνει σκηνοθέτης και στιγμιαία αποφάσισα ότι θα γίνω κι εγώ. Σύντομα άρχισα να γράφω σε τετράδιο ότι σκηνοθετικές  ή  “σεναριακές” ιδέες είχα, ανέλυα καρέ-καρέ όσες περισσότερες ταινίες μπορούσα και κάποια στιγμή έφτασα στο σημείο να κάνω γύρισμα.

2. Υπάρχουν κάποια ονόματα σκηνοθετών ή και ταινιών που αυτόματα δηλώνουν ξεκάθαρα το γούστο σου;

Μ' αρέσουν όλοι οι κλασσικοί, όπως  οι Στάνλευ Κιούμπρικ, Όρσον Γουέλς, Χίτσκοκ και από πιο νέους ο Ντέιβιντ Φίντσερ και ο Πολ Τόμας Άντερσον, γιατί χειρίζονται το κινηματογραφικό μέσο με δικούς τους όρους. Γενικότερα νομίζω ότι δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο είδος ταινίας ή στυλ που να προτιμώ. Μ' αρέσουν οι ταινίες που λένε καλά την ιστορία τους και δε μου επιτρέπουν να προβλέψω το τι θα γίνει κατά τη διάρκειά τους.

3. Μπορείς να εντάξεις σε κάποιο είδος το Ξιφομαχίες (Swordfights);  Με μια πρώτη ματιά  δείχνει ως διακωμώδηση μιας τραγικής πραγματικότητας.

Είναι μια περιπέτεια-μαύρη κωμωδία, όπου η δράση προκύπτει ξεκάθαρα από το διάλογο. Το ασπρόμαυρο όπως επίσης και η σκηνογραφία και τα κουστούμια θυμίζουν παλιό νουάρ φιλμ.

4. Το μοντάζ της ταινίας αλλά και το background μέσα στο οποίο εξελίσσεται, καθόλη την διάρκειά της, δημιουργούν μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με αυτό το δίπολο που δείχνει αδύνατο να σταματήσει να συγκρούεται. Ήταν ξεκάθαρη η αισθητική και ο ρυθμός στο μυαλό σου από την αρχή;

Γενικά δε θέλω να "κολλάω" στις αρχικές μου ιδέες και πράττω ανάλογα με το τι έχω μπροστά μου. Νομίζω ότι βγήκε λίγο πιο σκοτεινό (με την καλή έννοια) απ' όσο το φανταζόμουν στην αρχή όταν το έγραψα. Αυτό προέκυψε από την πιο ρεαλιστική προσέγγιση των ηθοποιών στους ρόλους τους και από την τελική μίξη του ήχου και του sound design το οποίο, αν και πολύ διακριτικά, καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας δίνει μια ένταση η οποία κλιμακώνεται παράλληλα με την εξέλιξη της ταινίας. Ο ρυθμός ήταν σαφές απ' την αρχή ότι πρέπει να είναι γρήγορος.

5. Βλέπουμε ότι τα τελευταία χρόνια το ελληνικό cinema παράγει αξιόλογα αποτελέσματα. Θεωρείς ότι είναι απλά μια έκλαμψη ή ότι βαδίζει στο σωστό δρόμο;

Το θετικό είναι ότι εμφανίζονται συνέχεια νέοι δημιουργοί με πάθος για τον κινηματογράφο αλλά εφόσον δεν υπάρχουν η αντίστοιχη παιδεία και χρήματα, για να υποστηριχθεί αυτή η τάση, δε μπορώ να γνωρίζω για πόσο θα κρατήσει. Είμαι σίγουρος πάντως ότι, με τους Έλληνες κινηματογραφιστές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, για τα επόμενα 10-15 χρόνια θα δούμε ενδιαφέρουσες ταινίες.

6. Υπάρχουν κάποια σχέδια για το άμεσο μέλλον;

Τον Αύγουστο θα πάω στην Αμερική για δυο χρόνια στο Directing τμήμα του AFI(Αmerican Film Institute), όπου θα έχω την ευκαιρία να γυρίσω τουλάχιστον άλλες τέσσερις ταινίες και μετά βλέπουμε.

Ακολουθεί το trailer της ταινίας Ξιφομαχίες (συμμετέχουν: Δημήτρης Λιόλιος, Θάνος Αλεξίου, Ηρώ Διαμάντη) :